| dbo:abstract
|
- Raroh je český název některých sokolovitých ptáků z rodu Falco. Ačkoli se v češtině používá jako název rodový, značí podrod Hierofalco. (cs)
- الصقور المقدسة هو ضرب من جنس الصقور من فصيلة الصقريات. (ar)
- La Hierofalkoj estas kvar tre proksime rilataj specioj de falkoj kiuj formas la subgenron nome Hierofalco:
* Balkanfalko, Falco biarmicus
* Hindia falko, Falco jugger
* Tartarfalko, Falco cherrug
* Ĉasfalko, Falco rusticolus La Nigra falko de Aŭstralio estas foje konsiderata apuda al hierofalkoj: fakte ĝi ŝajnas ege proksima al ili (Wink et al. 2004). Ili reprezentas membrojn de sia genro kiu estas similaj al specioj kiaj la Migra falko laŭ ekstera aspekto, sed kutime kun pli da feomelanino kiu havigas ruĝecajn aŭ brunajn kolorojn, kaj ĝenerale pli fortan plumarbildon similan al tiu de akcipitroj. Ties subaj partoj kutime havas ampleksan bildon de malhelaj makuloj, linioj aŭ sagokapaj markoj. Ili ĉasas kutime laŭ nivela flugo, pli kiel akcipitroj ol kiel Migra falko per sia plonĝatako aŭ ol kiel apusfalkoj per siaj akrobatiaj persekutadoj. Analizoj per DNA konfirmis, ke la hierofalkoj estas monofiletika grupo - kaj, krome, ke hibridiĝo okazas pliiĝe en la nuna specikomplekso. Komencaj rezultoj de analizoj per DNA kiuj sugestis, ke ili estas bazaj inter ĉiuj vivantaj falkoj estis eraraj, pro (Wink & Sauer-Gürth 2000). La biogeografie tute distinga Prerifalko estis foje klasata kun la hierofalkoj pro sia simila koloraro; ĝi estas nune konsiderata kiel ne apartenanta al tiu subgenro, la similoj estus rezulto de konverĝa evoluo por adaptado al simila habitato. La stirpo de la hierofalkoj ŝajnas de origino de fina Plioceno, eble tiom malnova kiom ĉe la "tipaj" turfalkoj (Gelaziano, antaŭ ĉirkaŭ 2.5–2 milionoj de jaroj), eble iome pli malnova, kvankam oni scias malmulte pri ties fosilia historio. Ŝajne ĝi originis en Afriko aŭ apudaj regionoj, sed ŝajne iĝis preskaŭ formortintaj en la pasinteco: la nuna hierofalka diverseco estas de sufiĉe ĵusa origino, eble ne pli malnova ol la Eemia interglacialo (antaŭ ĉirkaŭ 130.000–115.000 jaroj) je la starto de la fina Pleistoceno; nur unu el la specioj de hierofalkoj kiu supozeble diverĝis inter la Plioceno kaj la meza Pleistoceno lasis vivantajn posteulojn. La Balkanfalko ŝajne estas la plej filogenetike malnova specio (ĉefe laŭ biogeografio); la aliaj diverĝis – ŝajne for el populacio izolata en nordorienta Afriko iam dum la glacialo Riss, antaŭ 200,000 al 130.000 jaroj – dum mallonga kaj rapida eksplodo de evoluo. Analizoj per DNA en tiu grupo suferis pro la etenda hibridiĝo kaj nekompleta konfuziga de informo, kaj studoj el malgranda ekzemplokvanto ne povas esti konsiderataj fidindaj. Foje ĉiuj hierofalkoj estis kunigitaj en unusola specio, Falco hierofalco. Eblaj ekzemploj de tia formortinta stirpo de hierofalkoj estas sennoma specio de la genro Falco loĝinta el la komenca Plioceno de Bulgario al komenca Pleistoceno de Hispanio kaj Ĉeĥio kaj Falco antiquus konata el Meza Pleistoceno de (Francio) kaj eble el (Hungario). Ties nomo povas signifi "sanktigita falko" (greka ἱερος = "sankta") aŭ malpli probable "akcipitro-falko" (greka ἱεραξ = "akcipitro", sed kun greka eraro: la ĝusta kombinaĵo de ἱεραξ estus "hieraco-"). (eo)
- The hierofalcons are four closely related species of falcon which make up the subgenus Hierofalco:
* Lanner falcon, Falco biarmicus
* Laggar falcon, Falco jugger
* Saker falcon, Falco cherrug
* Gyrfalcon, Falco rusticolus The black falcon of Australia is occasionally considered allied to the hierofalcons: indeed it seems fairly close to them (Wink et al. 2004). They represent members of their genus which are similar to species like the peregrine falcon in outward appearance, but usually with more phaeomelanins which impart reddish or brown colors, and generally more strongly patterned plumage reminiscent of hawks. Their undersides usually have a lengthwise pattern of dark blotches, lines or arrowhead marks. They hunt usually in level flight, more like goshawks than peregrines with their dive attack or hobbies with their acrobatic pursuits. Recent DNA sequence data studies have confirmed that the hierofalcons are a monophyletic group—and, incidentally, that hybridization runs rampant in the present species complex. Initial results of mtDNA cytochrome b sequence analyses that suggested they are basal among all living falcons were in error, due to a numt (Wink & Sauer-Gürth 2000). The biogeographically entirely distinct prairie falcon was sometimes placed with the hierofalcons due to its similar coloration; it is now considered not to belong in this subgenus, the similarities being the result of convergent evolution in adaptation to similar habitat. The hierofalcon lineage as such seems of Late Pliocene origin, maybe as old as the "typical" kestrels (Gelasian, some 2.5–2 million years ago), maybe somewhat older, though little is known about their fossil history. It seems to have originated in Africa or adjacent regions but apparently became nearly extinct in the past: the present hierofalcon diversity is of rather recent origin, presumably not older than the Eemian interglacial (about 130,000–115,000 years ago) at the start of the Late Pleistocene; only one of the hierofalcon species that presumably diverged between the Pliocene and the Middle Pleistocene has left any living descendants. The lanner falcon appears to be the most phylogenetically ancient species (mainly judging from biogeography); the others diverged—apparently out of a population isolated in northeastern Africa some time during the Riss glaciation 200,000 to 130,000 years ago—in a brief and rapid bout of evolution. DNA sequence data analyses in this group suffers from the extensive hybridization and incomplete lineage sorting confounding the data, and studies with small sample sizes can by no means be considered reliable. Sometimes, all hierofalcons are lumped into one species, Falco hierofalco. Possible examples of such extinct hierofalcon lineages include Falco bakalovi occurring from the Early Pliocene of Bulgaria to Early Pleistocene of Spain and the Czech Republic and Falco antiquus known from the Middle Pleistocene of Noailles (France) and possibly (Hungary). Their name may mean "sacred falcon" (Greek ἱερος = "sacred") or "hawk-falcon" (Greek ἱεραξ = "hawk", but with a Greek error: the correct combining form of ἱεραξ is "hieraco-"). (en)
- Hierofalco Cuvier, 1817, è un sottogenere del genere Falco. A questo gruppo appartengono i falchi più robusti e di maggiori dimensioni:
* Falco biarmicus Temminck, 1825 - lanario, con cranio e nuca rossicci o gialli, e guance attraversate da una stretta striscia scura. Si conoscono 5 sottospecie, tra cui il lanario di Feldegg (F. b. feldeggii); lunghezza 43-49 cm, peso 500-600 g (maschio), 700-900 g (femmina) e il lanario del Nordafrica (F. b. erlangeri).
* Falco cherrug Gray, 1834 - falco sacro; lunghezza 46-54 cm, il maschio pesa 600-800 g e la femmina 1000-1300 g; si differenzia dal falco pellegrino per il modo di volare, per la forma più snella del corpo e per la maggior lunghezza della coda. Il falco dell'Altaj («F. altaicus»), secondo gli studi compiuti recentemente da G. P. Dementiev e A. Schagdarsuren, è soltanto una forma dalla colorazione scura del falco sacro, diffusa nell'Asia interna.
* Falco jugger Gray, 1834 - falco laggar, vivente nell'India e nell'Afghanistan.
* Falco rusticolus Linnaeus, 1758 - girfalco; lunghezza 52-63 cm, peso 900-1500 g (maschio), 1400-2100 g (femmina); la striatura sulle guance è molto debole o addirittura mancante; la livrea presenta sfumature chiare e scure. (it)
|
| rdfs:comment
|
- Raroh je český název některých sokolovitých ptáků z rodu Falco. Ačkoli se v češtině používá jako název rodový, značí podrod Hierofalco. (cs)
- الصقور المقدسة هو ضرب من جنس الصقور من فصيلة الصقريات. (ar)
- La Hierofalkoj estas kvar tre proksime rilataj specioj de falkoj kiuj formas la subgenron nome Hierofalco:
* Balkanfalko, Falco biarmicus
* Hindia falko, Falco jugger
* Tartarfalko, Falco cherrug
* Ĉasfalko, Falco rusticolus La Nigra falko de Aŭstralio estas foje konsiderata apuda al hierofalkoj: fakte ĝi ŝajnas ege proksima al ili (Wink et al. 2004). Ties nomo povas signifi "sanktigita falko" (greka ἱερος = "sankta") aŭ malpli probable "akcipitro-falko" (greka ἱεραξ = "akcipitro", sed kun greka eraro: la ĝusta kombinaĵo de ἱεραξ estus "hieraco-"). (eo)
- The hierofalcons are four closely related species of falcon which make up the subgenus Hierofalco:
* Lanner falcon, Falco biarmicus
* Laggar falcon, Falco jugger
* Saker falcon, Falco cherrug
* Gyrfalcon, Falco rusticolus The black falcon of Australia is occasionally considered allied to the hierofalcons: indeed it seems fairly close to them (Wink et al. 2004). Their name may mean "sacred falcon" (Greek ἱερος = "sacred") or "hawk-falcon" (Greek ἱεραξ = "hawk", but with a Greek error: the correct combining form of ἱεραξ is "hieraco-"). (en)
- Hierofalco Cuvier, 1817, è un sottogenere del genere Falco. A questo gruppo appartengono i falchi più robusti e di maggiori dimensioni:
* Falco biarmicus Temminck, 1825 - lanario, con cranio e nuca rossicci o gialli, e guance attraversate da una stretta striscia scura. Si conoscono 5 sottospecie, tra cui il lanario di Feldegg (F. b. feldeggii); lunghezza 43-49 cm, peso 500-600 g (maschio), 700-900 g (femmina) e il lanario del Nordafrica (F. b. erlangeri).
* Falco cherrug Gray, 1834 - falco sacro; lunghezza 46-54 cm, il maschio pesa 600-800 g e la femmina 1000-1300 g; si differenzia dal falco pellegrino per il modo di volare, per la forma più snella del corpo e per la maggior lunghezza della coda. Il falco dell'Altaj («F. altaicus»), secondo gli studi compiuti recentemente da G. P. Dement (it)
|