| dbo:abstract
|
- جوتـّو دي بوندوني (بالإيطالية: Giotto di Bondone) المعروف باختصار جوتـّو (مواليد بمقاطعة فلورنسا سنة 1266 - وتوفي في فلورنسا سنة 1337). رسام ومهندس معماري إيطالي. يعتبر عموما من كبار الفنانين الذين ساهموا في النهضة الإيطالية. يُقال أن الرسام الإيطالي تشيمابو شاهد جوتو دي بوندوني، وهو بعد فتى في العاشرة من عمره، يرسم الحيوانات على الحجارة في الحقول. فحمله إلى فلورنسا ليعلّمه الفن، وخصوصاً أفكاره الجديدة حول التصوير بطريقة طبيعية بدلاً من الأسلوب الرصين والميكانيكي. وسرعان ما أكتسب جوتو دي بوندوني الحماسة نفسها التي كان يتحلّى بها معلّمه، ونقل أفكار تشيمابو بتمثيله الطبيعة عن كثب، وباستخدامه الألوان الأكثر خفة. وخلال السنوات السبعين التي عاشها انتج جوتو دي بوندوني أعمالاً كثيرة، وخلّف تأثيراً كبيراً في فناني الأجيال القليلة التي جاءت من بعده، وكانوا يرسمون أعمالاً رائعة للفترة التي عُرفت بعصر النهضة. (ar)
- Giotto di Bondone, často zvaný jen Giotto (? 1267 Colle di Vespignano u Florencie – 8. ledna 1337 Florencie) byl italský malíř a architekt, který je pokládán za předchůdce renesančního umění. (cs)
- Giotto di Bondone (més conegut simplement com a Giotto, ca. 1267, Vicchio - 8 de gener de 1337, Florència) va ser un pintor i arquitecte italià. Se'l considera el primer d'una sèrie de grans artistes que van contribuir a desenvolupar el Renaixement italià. També és un dels primers pintors que representava expressions d'emocions i un espai tridimensional. (ca)
- Giotto di Bondone (* 1267 oder 1276 in Vespignano bei Vicchio; † 8. Januar 1337 in Florenz) war ein in Florenz, Padua, Mailand, Rimini, Neapel und Rom aktiver Maler, Mosaizist und Architekt. (de)
- Ο Τζόττο ντι Μποντόνε (Giotto di Bondone, 1267 - 8 Ιανουαρίου 1337), ή απλώς Τζόττο ή Τζιότο, όπως συνήθως αναφέρεται στα ελληνικά, ήταν Ιταλός ζωγράφος και αρχιτέκτονας από τη Φλωρεντία. Θεωρείται από τις σημαντικότερες μορφές της τέχνης στα τέλη του Μεσαίωνα και πρόδρομος της Αναγέννησης. (el)
- Giotto di Bondone [ĜOTo di bonDOne] (1267 – 8-a de januaro, 1337), komune nomata Giotto, estis itala pentristo en Florenco. Li estis la unua genia pentristo de la Renesanco. Li pentris sen la scioj pri perspektivo kaj anatomio, kiujn havis la , sed pentris homojn kaj bestojn naturalisme kaj trafe kaptis emocion, liberiginte la Okcidenton de la bizanca stilo de pentrado. "Li tradukis la arton de pentrado el la greka en la latinan". Kie la bizanca stilo emfazis la dian kaj idealan, Giotto emfazis la homan kaj naturan, kvankam lia temo ĉiam estis religia. Li plejparte pentris freskojn por preĝejoj. Li pentris bildarojn, kiuj rakontas pri la vivoj de Jesuo Kristo kaj de sanktuloj kristanaj – Sankta Francisko de Assisi, Sankta Maria kaj aliaj. Ekzemple, La Subiro de la Kruco, La Funebro de Kristo kaj La Ĉieliro estas el lia bildaro pri Jesuo Kristo. Giotto estis studento de Cimabue. Multaj imitis Giotto-n, sed neniu itala pentristo povis preterpasi lin ĝis la 15-a jarcento, kiam Masaccio teknike pludisvolvis la stilon de Giotto. Giotto pentris la freskojn de la baziliko Sankta Kruco en Florenco, de la baziliko Sankta Francisko en Asizo kaj de la en Padovo. La revolucio en pentrarto kreita fare de Giotto inkludis ne nur la anstataŭigon de la bizanca stilo, la establado de pentrarto kiel arto en si mem dum la venontaj ses jarcentoj kaj la restarigo de la naturalisma aliro inventita en antikvo kaj prirezignita fare de la mezepokanoj. Dank' al li inaŭguriĝis solida arta metodo bazita sur sperto kaj observado de la mondo. Giotto komprenis, ke por kompreni la mondon oni devas unue rigardi ĝin. Ĉi tiu kompreno, de li mem kaj de liaj samtempuloj, estas la komenco de la frua scienca epoko kiu poste kondukis al la aprezo de la en la Renesanco ĝenerale kaj la kreado de bilda perspektivo - unika scienca metodo por krei la iluzion de tri-dimensia spaco precipe. Tamen li ne tute dekroĉiĝis de la pasinteco kaj estis influita de ĝi. Ekzemple en lia verko "Febrante la morton de Jesuo" la roluloj alprenas pozon, kiu jam estis prezentita en la bizanca arto, ekzemple en . Giotto ankaŭ estis arkitekto kaj planis la faman kampanilon de Florenco en 1334. Dante Alighieri estis lia amiko. (eo)
- Giotto di Bondone (Italian pronunciation: [ˈdʒɔtto di bonˈdoːne]; c. 1267 – January 8, 1337), known mononymously as Giotto (UK: /ˈdʒɒtoʊ/ JOT-oh, US: /dʒiˈɒtoʊ, ˈdʒɔːtoʊ/ jee-OT-oh, JAW-toh) and Latinised as Giottus, was an Italian painter and architect from Florence during the Late Middle Ages. He worked during the Gothic/Proto-Renaissance period. Giotto's contemporary, the banker and chronicler Giovanni Villani, wrote that Giotto was "the most sovereign master of painting in his time, who drew all his figures and their postures according to nature" and of his publicly recognized "talent and excellence". Giorgio Vasari described Giotto as making a decisive break with the prevalent Byzantine style and as initiating "the great art of painting as we know it today, introducing the technique of drawing accurately from life, which had been neglected for more than two hundred years". Giotto's masterwork is the decoration of the Scrovegni Chapel, in Padua, also known as the Arena Chapel, which was completed around 1305. The fresco cycle depicts the Life of the Virgin and the Life of Christ. It is regarded as one of the supreme masterpieces of the Early Renaissance.The fact that Giotto painted the Arena Chapel and that he was chosen by the Commune of Florence in 1334 to design the new campanile (bell tower) of the Florence Cathedral are among the few certainties about his life. Almost every other aspect of it is subject to controversy: his birth date, his birthplace, his appearance, his apprenticeship, the order in which he created his works, whether he painted the famous frescoes in the Upper Basilica of Saint Francis in Assisi, and his burial place. (en)
- Giotto di Bondone (Vespignano, 1266-67 - Florentzia, 1337ko urtarrilaren 8a) Behe Erdi Aroko italiar margolari eta arkitektoa izan zen, italiar Pizkundearen aitzindaria eta garai guztietako margolari nagusietakoa. Giotto izen soilarekin aski ezaguna berez. Haren artea berritzailea da oso, eta Behe Erdi Aroko bizantziar tradizioaren eta Pizkundeko pinturaren arteko zubia izan zen. Gai erlijiosoak erabili zituen batez ere, baino lurtar itxurarekin, bizi-indarrez gainezka. Maisu izan zen espazioaren erabileran, pertsonaia bakoitzaren nortasuna finkatzen, izadiaren eta gizakiaren ikusmoldean; horiek denek erabat gainditu zituzten era grekoa eta Erdi Aroko margolaritza moldeak. Danteren pasarte bat Giottoren errealismoak izan zuen arrakasta bizkorraren lekuko da. (eu)
- Giotto di Bondone ou Ambrogiotto di Bondone, dit Giotto, né en 1266 ou 1267 à Vespignano ou Romignano et mort le 8 janvier 1337 à Florence, est un peintre, sculpteur et architecte florentin du Trecento, dont les œuvres sont à l'origine du renouveau de la peinture occidentale. C'est l'influence de sa peinture qui va provoquer le vaste mouvement général de la Renaissance à partir du siècle suivant. Giotto se rattache au courant artistique de la Pré-Renaissance, dont il est l'un des maîtres, qui se manifeste en Italie, au début du XIVe siècle. En cette fin du Moyen Âge, Giotto est le premier artiste dont la pensée et la nouvelle vision du monde aidèrent à construire ce mouvement, l'humanisme de la Renaissance, qui place l'homme au centre de l'univers et le rend maître de son propre destin. Les fresques que Giotto a peintes à Florence (basilique Santa Croce de Florence), à Assise (basilique Saint-François d'Assise) et à Padoue (chapelle des Scrovegni dans l'église de l'Arena de Padoue) figurent parmi les sommets de l'art chrétien. Son influence sur les générations d'artistes qui le suivirent est immense à tel point qu'on a pu parler d'écoles « giottesques » à propos de certaines écoles de peinture regroupant des peintres dont l'œuvre a été marquée par celle du maître toscan. Des peintres comme ceux de l'école de Rimini (Giovanni Baronzio, Neri da Rimini, Pietro da Rimini) figurent parmi ses héritiers à la suite du passage de Giotto, difficile à dater (vraisemblablement entre 1303 et 1309) dans leur ville, où, entre ses séjours à Padoue et Assise, il était venu peindre un cycle de fresques (aujourd'hui perdues) pour l'église San Francesco. (fr)
- Giotto di Bondone (o simplemente Giotto) (Colle di Vespignano, República de Florencia c. 1267-Florencia, República de Florencia 8 de enero de 1337) fue un pintor, muralista, escultor y arquitecto florentino de la Baja Edad Media, un autor del Trecento considerado uno de los iniciadores del movimiento renacentista en Italia. Su obra tuvo una influencia determinante en los movimientos pictóricos posteriores. Un contemporáneo de Giotto, el banquero y cronista Giovanni Villani, lo describió como «el maestro de pintura más soberano de su tiempo, quien dibujó todas sus figuras y sus posturas de acuerdo con la naturaleza», y reconoció públicamente su talento y excelencia. (es)
- Péintéir is ailtire a rugadh gar do Vespignano na hIodáile, bunaitheoir scoil péintéireacha Firenze ab ea Giotto di Bondone (c 1267 - 3 Eanáir 1337). Ba é an tsraith freascónna ar bheathaí Chríost is Mhuire i Séipéal na hAiréine i bPadua (1305-1308) a shárshaothar. Ceapadh ina phríomhailtire é ar thógáil an Champainíl a dearadh i bhFirenze i 1334. Luaitear an tsraith freascónna ar bheatha Naomh Proinsias i mbaisleac Assisi leis freisin, a ndearnadh damáiste léanmhar dóibh i gcrith talún i 1997. (ga)
- Giotto di Bondone dilahirkan sekitar tahun 1267 di Italia dan diperkirakan tepatnya di sekitar Firenze. Ia adalah dikenal sebagai seorang pelukis zaman pertengahan yang dapat membuat figur yang dilukiskannya tampak pejal. Semasa hidupnya, Giotto tinggal di Firenze dengan keluarganya dan sering membuka fresko yang berisi dengan adegan religius. Karyanya yang paling terkenal adalah lukisan kehidupan Yesus dan Maria di , Padua. Ia meninggal pada tahun 1337 pada usia 70 tahun.
* l
* b
* s (in)
- Giotto di Bondone, conosciuto semplicemente come Giotto (Colle di Vespignano-Vicchio, 1267 circa – Firenze, 8 gennaio 1337) è stato un pittore e architetto italiano. Statua di Giotto, Galleria degli Uffizi, Firenze (it)
- ジョット・ディ・ボンドーネ（伊: Giotto di Bondone、1267年頃-1337年1月8日）は、中世後期のイタリア人画家、建築家。日本でも諸外国でも単にジョット（ジオット）と呼ばれることが多い。フィレンツェ共和国（現在のイタリア・トスカーナ州近辺）の首都フィレンツェ近郊の出身といわれており、その絵画様式は後期ゴシックに分類され、イタリア・ルネサンスへの先鞭を付けた偉大な芸術家と見なされている。 (ja)
- Giotto di Bondone, die gewoonlijk Giotto (geboren Vicchio) wordt genoemd, was een Italiaans kunstschilder en architect, die leefde van 1266 of 1267 tot 1337, hoewel als geboortejaar ook wel 1276 wordt genoemd. (nl)
- 조토 디 본도네(Giotto di Bondone, 1267년 ~ 1337년 1월 8일)는 이탈리아의 화가·건축가이다. 피렌체 근교의 끌레 디 베스피자노에서 탄생했으며 피렌체에서 당대의 유명한 화가인 치마부에에게서 미술을 배웠다. 이탈리아 르네상스 미술의 선구자로서 비잔틴 양식에서 벗어나 를 형성하였다. 마침내 투시법에 의한 공간의 묘사에 성공하였으며, 생기 있는 묘사로 종교 예술의 신경지를 개척하였다. 그의 명성은 살아있을 때는 물론 후대에도 친송을 받았는데 동시대의 사람인 단테(1265-1321)는 '치마부에의 시대는 갔다. 지금부터는 지오토의 시대다'라고 극찬했고, 조반니 보카치오(1313-1375)는 지오토가 '수세기동안 어둠 속에 갇혀 있었던 회화예술에 빛을 던진 사람' 이라고 높이 평가했다. 프란체스코 성당의 벽화 <성프란체스코전>에 참여해 28점중 일부의 벽화를 그렸다. 그 후 1303~1305년까지 그의 대표작이라 할 수 있는 파도바의 아레나 예배당이라고도 불리는 스크로베니 예배당의 장식을 맡는다. 3개의 층으로 나뉜 38개의 구획들은 성가족과 예수의 일생을 그린 프레스코화로 채워져 있다. 그 중 서쪽 벽 전체를 차지하고 있는 <최후의 심판>(1305년, 프레스코)과 벽면 패널 중 하나인 <애도(Lamentation)>(1304년, 프레스코)는 조토의 정수를 나타내는 그림을 평가받는다. 후기의 대작으로서 피렌체의 온니산티 성당의 <장엄한 성모>(1331년, 템페라), 산타마리아 노벨라 성당의 <예수의 십자가> 등이 있으며 1334년에는 피렌체 산타 마리아 델 피오레 대성당의 주임 건축가로 임명되어 종탑 건조에 착수했으나 완성하지 못하고 중도에 사망하였다. (ko)
- Giotto di Bondone, właśc. Angiolo di Bondone, zdrobniale Angiolotto (ur. ok. 1266, zm. 8 stycznia 1337 we Florencji) – malarz i architekt włoski, tercjarz franciszkański. Do najważniejszych jego dzieł należą: freski w kaplicy Scrovegnich w Padwie, w kościele Santa Croce we Florencji i w bazylice św. Franciszka w Asyżu. (pl)
- Giotto di Bondone, mais conhecido por Giotto (Colle Vespignano, atual Vicchio, 1267 — Florença, 8 de janeiro de 1337), foi um pintor e arquiteto italiano. Foi discípulo de Cinni di Pepo (conhecido por Cimabue). Devido ao alto grau de inovação de seu trabalho (ele é considerado o introdutor da perspectiva na pintura da época), Giotto é considerado por Giovanni Boccaccio o precursor da pintura renascentista. Ele é considerado o elo entre o renascimento e a pintura medieval e a bizantina. A característica principal do seu trabalho é a identificação da figura dos santos como seres humanos de aparência comum. Esses santos com ar humanizado eram os mais importantes das cenas que pintava, ocupando sempre posição de destaque na pintura. Assim, a pintura de Giotto vem ao encontro de uma visão humanista do mundo, que foi cada vez mais se firmando até o Renascimento. Giotto, forma diminutiva de Ambrogio ou Angiolo, não se sabe ao certo, adotou a linguagem visual dos escultores, procurando obter volume e altura realista nas figuras em suas obras. Comparando suas obras com as do seu mestre, elas são muito mais naturalistas, sendo Giotto o pioneiro na introdução do espaço tridimensional na pintura europeia. Em seus trabalhos pela península Itálica, Giotto fez amizades com o rei de Nápoles e com Boccaccio, que o menciona em seu livro, Decamerão. O papa Bento XI quis empregar Giotto, que passaria então dez anos em Roma. Posteriormente, trabalharia para o Rei de Nápoles. Em 1320, ele retornou a Florença, onde chefiaria a construção da Catedral de Florença. Giotto morreu quando pintava "O Juízo Final" para a capela de Bargello, em Florença. Durante uma escavação na Igreja de Santa Reparata, em Florença, foram descobertos ossos na mesma área que Vasari tinha relatado como o túmulo de Giotto. Um exame forense parece ter confirmado que a ossada era mesmo de Giotto. Os ossos eram de um homem baixo, que pode ter sofrido de uma forma de nanismo. Isso apoia uma tradição da Basílica de Santa Cruz de que um anão que aparece em um dos afrescos seria um auto-retrato de Giotto. (pt)
- Giotto di Bondone, född cirka 1267 i Vicchio i Toscana, död 8 januari 1337 i Florens, var en italiensk målare, skulptör och arkitekt. (sv)
- Джо́тто ди Бондо́не (итал. Giotto di Bondone; 1266 или 1267, Виккьо — 8 января 1337, Флоренция) — итальянский живописец и архитектор XIV века, один из первых представителей проторенессанса. Ключевая фигура в истории западноевропейского искусства. Преодолевая византийскую иконописную традицию, Джотто стал основателем итальянской школы живописи, разработал новый подход к изображению пространства. Произведениями Джотто вдохновлялись Леонардо да Винчи, Рафаэль Санти, Микеланджело Буонарроти. (ru)
- Джо́тто ді Бондо́не (італ. Giotto di Bondone, прибл. 1267, Веспіньяно, Італія — 8 січня 1337, Флоренція, Італія) — італійський живописець, маляр. Один із передвісників епохи Відродження у сфері живопису і реалізму. Фрески Джотто на біблійну тематику і досі вважають шедеврами світового мистецтва. Другом художника був Данте Аліґ'єрі — про нього поет згадав у своєму славнозвісному творі «Божественна комедія». (uk)
- 喬托·迪·邦多納（義大利語：Giotto di Bondone，约1267年－1337年1月8日），義大利畫家與建築師，被認為是義大利文藝復興時期的開創者，被譽爲“歐洲繪畫之父”、"西方繪畫之父"。在英文稱呼就如同中文一樣，只稱他為Giotto（喬托）。藝術史家認為喬托應為他的真名，而非Ambrogio（Ambrogiotto）或Angelo（Angiolotto）的縮寫。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Giotto di Bondone, často zvaný jen Giotto (? 1267 Colle di Vespignano u Florencie – 8. ledna 1337 Florencie) byl italský malíř a architekt, který je pokládán za předchůdce renesančního umění. (cs)
- Giotto di Bondone (més conegut simplement com a Giotto, ca. 1267, Vicchio - 8 de gener de 1337, Florència) va ser un pintor i arquitecte italià. Se'l considera el primer d'una sèrie de grans artistes que van contribuir a desenvolupar el Renaixement italià. També és un dels primers pintors que representava expressions d'emocions i un espai tridimensional. (ca)
- Giotto di Bondone (* 1267 oder 1276 in Vespignano bei Vicchio; † 8. Januar 1337 in Florenz) war ein in Florenz, Padua, Mailand, Rimini, Neapel und Rom aktiver Maler, Mosaizist und Architekt. (de)
- Ο Τζόττο ντι Μποντόνε (Giotto di Bondone, 1267 - 8 Ιανουαρίου 1337), ή απλώς Τζόττο ή Τζιότο, όπως συνήθως αναφέρεται στα ελληνικά, ήταν Ιταλός ζωγράφος και αρχιτέκτονας από τη Φλωρεντία. Θεωρείται από τις σημαντικότερες μορφές της τέχνης στα τέλη του Μεσαίωνα και πρόδρομος της Αναγέννησης. (el)
- Giotto di Bondone (o simplemente Giotto) (Colle di Vespignano, República de Florencia c. 1267-Florencia, República de Florencia 8 de enero de 1337) fue un pintor, muralista, escultor y arquitecto florentino de la Baja Edad Media, un autor del Trecento considerado uno de los iniciadores del movimiento renacentista en Italia. Su obra tuvo una influencia determinante en los movimientos pictóricos posteriores. Un contemporáneo de Giotto, el banquero y cronista Giovanni Villani, lo describió como «el maestro de pintura más soberano de su tiempo, quien dibujó todas sus figuras y sus posturas de acuerdo con la naturaleza», y reconoció públicamente su talento y excelencia. (es)
- Péintéir is ailtire a rugadh gar do Vespignano na hIodáile, bunaitheoir scoil péintéireacha Firenze ab ea Giotto di Bondone (c 1267 - 3 Eanáir 1337). Ba é an tsraith freascónna ar bheathaí Chríost is Mhuire i Séipéal na hAiréine i bPadua (1305-1308) a shárshaothar. Ceapadh ina phríomhailtire é ar thógáil an Champainíl a dearadh i bhFirenze i 1334. Luaitear an tsraith freascónna ar bheatha Naomh Proinsias i mbaisleac Assisi leis freisin, a ndearnadh damáiste léanmhar dóibh i gcrith talún i 1997. (ga)
- Giotto di Bondone dilahirkan sekitar tahun 1267 di Italia dan diperkirakan tepatnya di sekitar Firenze. Ia adalah dikenal sebagai seorang pelukis zaman pertengahan yang dapat membuat figur yang dilukiskannya tampak pejal. Semasa hidupnya, Giotto tinggal di Firenze dengan keluarganya dan sering membuka fresko yang berisi dengan adegan religius. Karyanya yang paling terkenal adalah lukisan kehidupan Yesus dan Maria di , Padua. Ia meninggal pada tahun 1337 pada usia 70 tahun.
* l
* b
* s (in)
- Giotto di Bondone, conosciuto semplicemente come Giotto (Colle di Vespignano-Vicchio, 1267 circa – Firenze, 8 gennaio 1337) è stato un pittore e architetto italiano. Statua di Giotto, Galleria degli Uffizi, Firenze (it)
- ジョット・ディ・ボンドーネ（伊: Giotto di Bondone、1267年頃-1337年1月8日）は、中世後期のイタリア人画家、建築家。日本でも諸外国でも単にジョット（ジオット）と呼ばれることが多い。フィレンツェ共和国（現在のイタリア・トスカーナ州近辺）の首都フィレンツェ近郊の出身といわれており、その絵画様式は後期ゴシックに分類され、イタリア・ルネサンスへの先鞭を付けた偉大な芸術家と見なされている。 (ja)
- Giotto di Bondone, die gewoonlijk Giotto (geboren Vicchio) wordt genoemd, was een Italiaans kunstschilder en architect, die leefde van 1266 of 1267 tot 1337, hoewel als geboortejaar ook wel 1276 wordt genoemd. (nl)
- Giotto di Bondone, właśc. Angiolo di Bondone, zdrobniale Angiolotto (ur. ok. 1266, zm. 8 stycznia 1337 we Florencji) – malarz i architekt włoski, tercjarz franciszkański. Do najważniejszych jego dzieł należą: freski w kaplicy Scrovegnich w Padwie, w kościele Santa Croce we Florencji i w bazylice św. Franciszka w Asyżu. (pl)
- Giotto di Bondone, född cirka 1267 i Vicchio i Toscana, död 8 januari 1337 i Florens, var en italiensk målare, skulptör och arkitekt. (sv)
- Джо́тто ди Бондо́не (итал. Giotto di Bondone; 1266 или 1267, Виккьо — 8 января 1337, Флоренция) — итальянский живописец и архитектор XIV века, один из первых представителей проторенессанса. Ключевая фигура в истории западноевропейского искусства. Преодолевая византийскую иконописную традицию, Джотто стал основателем итальянской школы живописи, разработал новый подход к изображению пространства. Произведениями Джотто вдохновлялись Леонардо да Винчи, Рафаэль Санти, Микеланджело Буонарроти. (ru)
- Джо́тто ді Бондо́не (італ. Giotto di Bondone, прибл. 1267, Веспіньяно, Італія — 8 січня 1337, Флоренція, Італія) — італійський живописець, маляр. Один із передвісників епохи Відродження у сфері живопису і реалізму. Фрески Джотто на біблійну тематику і досі вважають шедеврами світового мистецтва. Другом художника був Данте Аліґ'єрі — про нього поет згадав у своєму славнозвісному творі «Божественна комедія». (uk)
- 喬托·迪·邦多納（義大利語：Giotto di Bondone，约1267年－1337年1月8日），義大利畫家與建築師，被認為是義大利文藝復興時期的開創者，被譽爲“歐洲繪畫之父”、"西方繪畫之父"。在英文稱呼就如同中文一樣，只稱他為Giotto（喬托）。藝術史家認為喬托應為他的真名，而非Ambrogio（Ambrogiotto）或Angelo（Angiolotto）的縮寫。 (zh)
- جوتـّو دي بوندوني (بالإيطالية: Giotto di Bondone) المعروف باختصار جوتـّو (مواليد بمقاطعة فلورنسا سنة 1266 - وتوفي في فلورنسا سنة 1337). رسام ومهندس معماري إيطالي. يعتبر عموما من كبار الفنانين الذين ساهموا في النهضة الإيطالية. (ar)
- Giotto di Bondone [ĜOTo di bonDOne] (1267 – 8-a de januaro, 1337), komune nomata Giotto, estis itala pentristo en Florenco. Li estis la unua genia pentristo de la Renesanco. Li pentris sen la scioj pri perspektivo kaj anatomio, kiujn havis la , sed pentris homojn kaj bestojn naturalisme kaj trafe kaptis emocion, liberiginte la Okcidenton de la bizanca stilo de pentrado. "Li tradukis la arton de pentrado el la greka en la latinan". Kie la bizanca stilo emfazis la dian kaj idealan, Giotto emfazis la homan kaj naturan, kvankam lia temo ĉiam estis religia. (eo)
- Giotto di Bondone (Italian pronunciation: [ˈdʒɔtto di bonˈdoːne]; c. 1267 – January 8, 1337), known mononymously as Giotto (UK: /ˈdʒɒtoʊ/ JOT-oh, US: /dʒiˈɒtoʊ, ˈdʒɔːtoʊ/ jee-OT-oh, JAW-toh) and Latinised as Giottus, was an Italian painter and architect from Florence during the Late Middle Ages. He worked during the Gothic/Proto-Renaissance period. Giotto's contemporary, the banker and chronicler Giovanni Villani, wrote that Giotto was "the most sovereign master of painting in his time, who drew all his figures and their postures according to nature" and of his publicly recognized "talent and excellence". Giorgio Vasari described Giotto as making a decisive break with the prevalent Byzantine style and as initiating "the great art of painting as we know it today, introducing the technique o (en)
- Giotto di Bondone (Vespignano, 1266-67 - Florentzia, 1337ko urtarrilaren 8a) Behe Erdi Aroko italiar margolari eta arkitektoa izan zen, italiar Pizkundearen aitzindaria eta garai guztietako margolari nagusietakoa. Giotto izen soilarekin aski ezaguna berez. Haren artea berritzailea da oso, eta Behe Erdi Aroko bizantziar tradizioaren eta Pizkundeko pinturaren arteko zubia izan zen. Gai erlijiosoak erabili zituen batez ere, baino lurtar itxurarekin, bizi-indarrez gainezka. (eu)
- Giotto di Bondone ou Ambrogiotto di Bondone, dit Giotto, né en 1266 ou 1267 à Vespignano ou Romignano et mort le 8 janvier 1337 à Florence, est un peintre, sculpteur et architecte florentin du Trecento, dont les œuvres sont à l'origine du renouveau de la peinture occidentale. C'est l'influence de sa peinture qui va provoquer le vaste mouvement général de la Renaissance à partir du siècle suivant. (fr)
- 조토 디 본도네(Giotto di Bondone, 1267년 ~ 1337년 1월 8일)는 이탈리아의 화가·건축가이다. 피렌체 근교의 끌레 디 베스피자노에서 탄생했으며 피렌체에서 당대의 유명한 화가인 치마부에에게서 미술을 배웠다. 이탈리아 르네상스 미술의 선구자로서 비잔틴 양식에서 벗어나 를 형성하였다. 마침내 투시법에 의한 공간의 묘사에 성공하였으며, 생기 있는 묘사로 종교 예술의 신경지를 개척하였다. 그의 명성은 살아있을 때는 물론 후대에도 친송을 받았는데 동시대의 사람인 단테(1265-1321)는 '치마부에의 시대는 갔다. 지금부터는 지오토의 시대다'라고 극찬했고, 조반니 보카치오(1313-1375)는 지오토가 '수세기동안 어둠 속에 갇혀 있었던 회화예술에 빛을 던진 사람' 이라고 높이 평가했다. (ko)
- Giotto di Bondone, mais conhecido por Giotto (Colle Vespignano, atual Vicchio, 1267 — Florença, 8 de janeiro de 1337), foi um pintor e arquiteto italiano. Foi discípulo de Cinni di Pepo (conhecido por Cimabue). Devido ao alto grau de inovação de seu trabalho (ele é considerado o introdutor da perspectiva na pintura da época), Giotto é considerado por Giovanni Boccaccio o precursor da pintura renascentista. Ele é considerado o elo entre o renascimento e a pintura medieval e a bizantina. (pt)
|