| dbo:abstract
|
- المدن المقدسة (بالعبرية: ארבע ערי הקודש، باليديشية: פיר רוס שטעט) هو مصطلح جماعي في التقاليد اليهودية ويشمل كل من مدينتي القدس والخليل وصفد، وفي وقت لاحق طبريا، وهي المراكز الرئيسية الأربعة للحياة اليهودية بعد السيطرة العثمانية على فلسطين التاريخية. ويعود تاريخ مفهوم «المدن المقدسة» إلى عقد 1640، ومع انضمام طبرية في عام 1740، نتيجة لإنشاء رابطة بين المدن لجمع الهالوككا (أموال للمحتاجين). وفقاً للموسوعة اليهودية عام 1906 «منذ القرن السادس عشر، انتقلت قداسة فلسطين، خاصةً بالنسبة للدفن، بشكل شبه كامل إلى أربع مدن وهي القدس، الخليل، طبريا، وصفد».
* القدس: وهي المدينة الأكثر تقديساً في الديانة اليهودية، وقد ورد ذكرها في عشرات المواضع في التوراة، وقد ابتدأ تقديس المدينة في عهد الملك داود، عندما اتخذ منها عاصمة لحكمه بعد فتحها، واستمرت كذلك في زمن ابنه سليمان، كما تزايدت قدسيتها ومكانتها بعدما بُني بها الهيكل المقدس الذي يعرف باسم هيكل سليمان، والذي صار منذ ذلك الوقت رمز الدين اليهودي الأقدس.
* الخليل: وهي ثاني أقدس المدن اليهودية وفيها كهف البطاركة أو مغارة المكفيلة، والذي يحوي مقامات للأنبياء إبراهيم، وإسحاق، ويعقوب، وزوجاتهم. وسبب تقديس حبرون أو الخليل عند اليهود، هو أنها العاصمة الأولى للدولة الإسرائيلية في عهد شاؤول، كما أنها الأرض التي شهدت إقامة عدد من كبار رموز اليهودية المبكرة في نواحيها، فالنبي إبراهيم عاش فيها جزءاً من حياته بعدما قدم من العراق، وكذلك عاش فيها اسحق ويعقوب من بعده.
* صفد: يرجع تاريخ تقديس المدينة إلى القرن السادس عشر الميلادي، ذلك أنه في تلك الفترة تم طرد اليهود من إسبانيا، فهرب عدد كبير منهم إلى المغرب ومصر وفلسطين. وكان الكثير من يهود إسبانيا يعتنقون مذهباً روحياً يُعرف بالكابالا، وهو مذهب يعتمد على مجموعة من التفسيرات والتأويلات الباطنية والصوفية اليهودية، هؤلاء استقر الكثير منهم في مدينة صفد تحديداً، حيث كونوا مجتمعاً يهودياً مغلقاً ومنعزلاً عما يحيط بهم من مؤثرات إسلامية أو مسيحية، مما خلق مناخاً مناسباً لظهور عدد من العلماء والمفكرين الذين عملوا على تطوير مذهبهم، ولتصبح المدينة مركزاً للكابالا.
* طبريا: وهي مدينة مهمة في التاريخ اليهودي وتعد المكان الذي تم فيه تأليف التلمود اليروشلمي، ولكن وضعه كمدينة مقدسة يرجع إلى تدفق الحاخامات الذين أسسوا المدينة كمركز للتعلم اليهودي في القرن الثامن عشر والقرن التاسع عشر. بعد فشل ثورة بركوبا ضد الرومان في الربع الأول من القرن الثاني الميلادي، قامت القوات الرومانية بإجلاء اليهود عن مدينة أورشليم، فرحلت جماعات كبيرة منهم إلى مدينة طبريا، وسرعان ما انتقل المجلس الأعلى لليهود المعروف باسم “السنهدرين” إلى طبريا، فأضحت المدينة بمثابة عاصمة الأمة اليهودية الجديدة. وفي القرن الثامن عشر والتاسع عشر نشأت في المدينة مدرسة دينية علمية متميزة، وكان لها أثر كبير في إنتاج مجموعة ضخمة من شروحات التوارة وتفسيرات القصص التوراتية. (ar)
- Les Quatre Ciutats Santes (en hebreu: בארבע ערי הקודש) (en ídix: פיר רוס שטעט), és un terme col·lectiu de la tradició jueva per indicar les ciutats de Jerusalem, Hebron, Tiberíades i Safed: «Des del segle XVI la santedat de la Palestina, en particular pel que fa a la sepultura, ha estat gairebé plenament transferida a quatre ciutats, Jerusalem, Hebron, Tiberíades i Safed.»
* Jerusalem és la ciutat santa principal del judaisme i el centre espiritual del poble jueue fins al segle x EC, quan el lloc va ser triat pel Rei David per ser el lloc del Sant Temple. Jerusalem s'associa amb l'element del foc (en referència als continus focs sacrificials encesos en el Temple).
* Hebron és el lloc de sepultura dels : Abraham i Sara, Isaac i Rebeca, Jacob i Lia (Gruta dels Patriarques). Com a tal, Hebron és la segona ciutat santa dels jueus, i és una de les dues ciutats que va ser adquirida a compte del poble hebreu (Abraham l'havia obtingut dels Hitites, mentre que el Rei David havia comprat Jerusalem als Jebusites). Històricament és la primera capital de Rei David. Hebron s'associa amb l'element de la terra (en referència a les grutes on foren sepultats els patriarques i les matriarques).
* Safed (Tz'fat) va començar a ser considerada ciutat santa després de l'arribada dels jueus arran de l'expulsió dels jueus de Sefarad el 1492, esdevenint llavors coneguda com a centre d'estudi cabalístic. Safed s'associa amb l'element de l'aire (en referència a la branca de mística/espiritual del judaisme que hi va fiorir).
* Tiberíades fou significativa en la història jueva com a lloc on va ser redactat el Talmud de Jerusalem i com a pàtria dels masoretes, però el seu estatus de ciutat santa es deu a l'arribada de rabins que van establir un centre de cultura jueva a la ciutat entre els segles XVIII i xix. Segons la tradició hebrea, la Redempció començarà a Tiberíades i el Sinedrí serà allà reconstituït. El Messies sorgirà de les aigües de Tiberíades, entrarà a la ciutat i serà posat sobre el tron a Safed, al cim d'un alt turó. (ca)
- Čtyři svatá města judaismu je v židovské tradici souhrnný název pro čtyři města: Jeruzalém, Hebron, Safed a Tiberias. „Od 16. století byla svatost Palestiny a zejména její pohřebiště téměř přesunuta do čtyř měst: Jeruzaléma, Hebronu, Tibriasu a Safedu.“…Judah David Eisenstein
* Jeruzalém byl nejsvatějším místem a duchovní domovinou všech Židů již od 10. století př. n. l.
* Hebron je místo, kde se nachází pohřebiště židovských patriarchů.
* Safed začal být považován za svaté město po přílivu židů, vystěhovaných ze Španělska po roce 1492 a kdy Safed začal být znám jako centrum kabalického učení.
* Tiberias je v židovské historii významným místem, kde byly položeny základy Jeruzalémského Talmudu a byl také domovem Masoretů, ale status svatého města mu byl udělen až v důsledku přílivu rabínů v průběhu 18. a 19. století, kteří z města udělali centrum židovství. Všechna čtyři města jsou posvátná pro judaismus a dvě stejně posvátná i pro další abrahámovská náboženství. Islám a křesťanství za svaté považují Jeruzalém a islám také navíc ctí i Hebron, jakožto pohřební místo Abrahamovo. (cs)
- Kvar Sanktaj Urboj (hebree: בארבע ערי הקודש) (jide: פיר רוס שטעט), estas kolektiva termino en la juda tradicio, uzita por indiki la urbojn “Jerusalemo, Hebron, Tiberiado kaj Safed:"Ekde la 16-a jarcento la sankteco de la Palestino, aparte pro la merito de la entombigo, estis tute “translokigita” kaj rekonata al kvar urboj, Jerusalemo, Hebron, Tiberiato kaj Safed."
* Jerusalemo estas la unuranga sankta urbo de judismo kaj la spirita centro de la juda popolo ekde la 10-a jarcento a-K., kiam la situo estis elektita dum la vivo de reĝo David por esti la loko de la Sankta Templo. Jerusalemo estas asociita kun la elemento de la fajro (refrenco al la seninterrompaj oferaj fajroj konsservitaj, en la Templo, brulantaj).
* Hebron estas la loko de la entombigo de la Patriarkoj de judismo: Abrahamo kaj Sara, Isaak kaj Rebeka, Jakobo kaj Lia (Biblio), la ). Kiel tia, Hebron estas konsiderata la dua sankta urbo de judoj, kaj estas unu el por la juda popolo de la du urboj kiuj estis akiritaj de gravegaj bibliaj figuroj (Abrahamo estis akirinta Hebron el la Hititoj. Reĝo David aĉetis Jerusaslemo el la . Historie, Jerusalemoestis la unua ĉefurbo de ŝtsto de reĝo David. Hebron esta asociita kun la eleneto tero (referenco al la Groto kie estas entombigita Patriarkoj kaj iliaj edzinoj.
* Safed (Tz'fat) estis konsiderita sankta urbo post la alfluo de judoj sekve de la forigo de la judoj el Hispanio en 1492 kaj fariĝis fama kiel centro kabala. Safed estas asociita kun la elemento aero (refrenco al la mistika branĉo tie floranta,)
* Tiberiado estis signifa en la juda historio kiel loko kie estis kompilita la Talmud de Jerusalemo kaj kiel la patrujo de la Masoretoj. Sed ĝia statso de sankta urbo ŝuldiĝas al la alfluo ranenoj kiuj naskis en la urbo centron de juda kulturo en la 18-a kaj 19-a jarcentoj. Laŭ juda tradicio la “Elaĉeto” komenciĝoh en Tiberiado kie ankaŭ reformiĝos la Sinedrio (eo)
- The Four Holy Cities of Judaism are the cities of Jerusalem, Hebron, Safed and Tiberias which were the four main centers of Jewish life after the Ottoman conquest of Palestine. According to the 1906 Jewish Encyclopedia: "Since the sixteenth century the Holiness of Palestine, especially for burial, has been almost wholly transferred to four cities—Jerusalem, Hebron, Tiberias, and Safed."
* Jerusalem has been the holiest city in Judaism and the spiritual center of the Jewish people since the 10th century BC when the site was chosen during the lifetime of King David to be the location of the Holy Temple.
* The Cave of the Patriarchs in Hebron is believed to be the burial place of the Jewish patriarchs: Abraham and Sarah, Isaac and Rebecca and Jacob and Leah. As such Hebron is the second holiest city to Jews, and is one of the four cities where Israelite biblical figures purchased land (Abraham bought a field and a cave east of Hebron from the Hittites (Genesis 23:16-18), King David bought a threshing floor at Jerusalem from the Jebusite Araunah (2 Samuel 24:24), Jacob bought land outside the walls of Shechem from the Shechemites (Genesis 33:18-19), and Omri bought the site of Samaria.) Historically, Hebron was the first capital of King David.
* Safed came to be regarded as a holy city after the influx of Jews following the expulsion of Jews from Spain in 1492 and became known as a center of kabbalistic scholarship.
* Tiberias was significant in Jewish history as the place where the Jerusalem Talmud was composed and as the home of the Masoretes, but its status as a holy city is due to the influx of rabbis who established the city as a center for Jewish learning in the 18th and 19th centuries. According to Jewish tradition, the redemption will begin in Tiberias and the Sanhedrin will be reconstituted there. In Jewish belief, the Messiah will arise from the lake of Tiberias, enter into the city, and be enthroned at Safed on the summit of a lofty hill. (en)
- Empat Kota Suci (bahasa Ibrani: ארבע ערי הקודש, bahasa Yiddi: פיר רוס שטעט) adalah istilah kolektif dalam tradisi Yahudi yang diterapkan kepada kota-kota Yerusalem, Hebron, Safed dan, kemudian, Tiberias, empat pusat utama kehidupan Yahudi setelah . Konsep "kota suci" bermula pada 1640an, dengan Tiberias dimasukkan pada 1740, yang dihasilkan dari pembentukan asosiasi antara kota-kota untuk pengumpulan (dana untuk kebutuhan). (in)
- Quattro Città Sante (in ebraico: ארבע ערי הקודש?) (yiddish:פיר רוס שטעט), è un termine collettivo nella tradizione ebraica usato per indicare le città di Gerusalemme, Hebron, Tiberiade e Safed: "Dal XVI secolo la santità della Palestina, in particolare in merito alla sepoltura, è stata quasi interamente trasferita a quattro città, Gerusalemme, Hebron, Tiberiade e Safed."
* Gerusalemme è la primaria città santa dell'ebraismo e il centro spirituale del popolo ebraico fin dal X secolo , quando il sito fu scelto durante la vita del Re David per essere il luogo del Santo Tempio. Gerusalemme è associata con l'elemento del fuoco (riferimento ai continui fuochi sacrificali tenuti accesi nel Tempio).
* Hebron è il luogo di sepoltura dei patriarchi: Abramo e Sara, Isacco e Rebecca, Giacobbe e Lia (Grotta dei Patriarchi). Come tale, Hebron è la seconda città santa degli ebrei, ed è una delle due città che sono state acquistate per conto del popolo ebraico da figure bibliche (Abramo aveva acquistato Hebron dagli Ittiti, Re David comprò Gerusalemme dai Gebusei). Storicamente, è la prima capitale di Re David. Hebron è associata con l'elemento della terra (riferimento alla Grotta dove sono stati sepolti patriarchi e matriarche).
* Safed (Tz'fat) venne considerata città santa dopo l'afflusso degli ebrei a seguito della espulsione degli ebrei dalla Spagna nel 1492 e divenne nota come un centro di studio cabalistico. Safed è associata con l'elemento dell'aria (riferimento al ramo di mistica/spiritualità dell'ebraismo che ivi fiorisce).
* Tiberiade è stata significativa nella storia ebraica come il luogo dove fu composto il Talmud di Gerusalemme e come la patria dei Masoreti, ma il suo status di città santa è dovuto all'afflusso di rabbini che stabilirono nella città un centro di cultura ebraica nel XVIII e XIX secolo. Secondo la tradizione ebraica, la Redenzione inizierà a Tiberiade e il Sinedrio sarà ricostituito lì. Il Messia sorgerà dalle acque di Tiberiade, entrerà in città e sarà posto sul trono a Safed, sulla sommità di un'alta collina. (it)
- Cztery święte miasta judaizmu (hebr. ארבע ערי הקודש) jest określeniem występującym w judaizmie i odnoszącym się do Jerozolimy, Hebronu, Safedu i Tyberiady. Te cztery miasta były głównymi ośrodkami życia żydowskiego po podboju osmańskim Palestyny w 1517 roku. Jednak określenie "cztery święte miasta judaizmu" zostało wprowadzone przez historyków i nigdy nie odnosiło się do rzeczywistego stanu w judaizmie. W tradycji żydowskiej tylko Jerozolima była uznawana za święte miasto. (pl)
- Quatro Cidades Sagradas é um termo colectivo usado na tradição judaica para designar as cidades de Jerusalém, Hebrom, Tiberíades e Safed: "Desde o século XVI a santidade da Palestina, especialmente para enterramentos, foi quase totalmente transferida para as quatro cidades — Jerusalém, Hebrom, Tiberíades e Safed." (pt)
- Четыре священных города—— Иерусалим, Хеврон, Цфат и Тверия, четыре главных центра еврейской жизни. Концепция священных городов восходит к 1640 году, когда Палестина входила в состав Османской империи (1516—1917 годы), и еврейское население Иерусалима, Хеврона и Цфата реорганизовало сбор средств в диаспорах, основав ассоциацию городов. После возрождения в 1740 году, к ассоциации присоединилась Тверия. Евреи османской Палестины (ишув) представляли весь еврейский народ, выступая в особой роли стража святынь Святой земли и живя, главным образом, за счёт благотворительных поступлений из-за границы (Халукка). Священность Палестины в глазах евреев объяснялась тем, что эта территория была колыбелью и гробницей еврейских патриархов, Землёй обетованной, жизнь в Палестине приравнивалась к заслуге соблюдения всех заповедей, а погребение там отпускало все грехи, также многие законы Моисея могли применяться только на Святой Земле. Поэтому евреи стремились в Палестину, а центр еврейской жизни с XVI века сосредоточился в четырёх священных городах, о чём упоминает Еврейская энциклопедия 1906 года издания. Самым важным городом, благодаря своей религиозной значимости, был Иерусалим, в сторону которого обращены Святые Ковчеги всех синагог мира. Уже в средние века крупные еврейские общины существовали в Иерусалиме и Цфате, меньшие — в Наблусе (Шхеме) и Хевроне. В XIX веке Иерусалим и Цфат соперничали за духовное первенство, но в результате землетрясения (1837), Цфат пришёл в упадок. К 1880 году население Палестины достигло 450 тыс. человек, из которых 24 тыс. составляли евреи, самым крупным городом был Иерусалим (около 12 тыс. евреев), в Цфате проживало 4 тыс., в Тверии (2,5 тыс.), в Хевроне (800), в Яффе (1 тыс.), в Хайфе (300). (ru)
- 犹太教四大圣城（希伯來語：ארבע ערי הקודש, 意第緒語：פיר רוס שטעט）是16世纪奥斯曼帝国征服巴勒斯坦之后犹太人对于犹太教义中心的四座主要城市的合称，包含耶路撒冷、希伯仑、采法特和提比里亚四城。“圣城”这一称谓可以追溯至16世纪40年代，当时在犹太人的语境中指代的是耶路撒冷、希伯仑、采法特三座城市，提比里亚则在稍晚的17世纪40年代才被列入这一范畴。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Empat Kota Suci (bahasa Ibrani: ארבע ערי הקודש, bahasa Yiddi: פיר רוס שטעט) adalah istilah kolektif dalam tradisi Yahudi yang diterapkan kepada kota-kota Yerusalem, Hebron, Safed dan, kemudian, Tiberias, empat pusat utama kehidupan Yahudi setelah . Konsep "kota suci" bermula pada 1640an, dengan Tiberias dimasukkan pada 1740, yang dihasilkan dari pembentukan asosiasi antara kota-kota untuk pengumpulan (dana untuk kebutuhan). (in)
- Cztery święte miasta judaizmu (hebr. ארבע ערי הקודש) jest określeniem występującym w judaizmie i odnoszącym się do Jerozolimy, Hebronu, Safedu i Tyberiady. Te cztery miasta były głównymi ośrodkami życia żydowskiego po podboju osmańskim Palestyny w 1517 roku. Jednak określenie "cztery święte miasta judaizmu" zostało wprowadzone przez historyków i nigdy nie odnosiło się do rzeczywistego stanu w judaizmie. W tradycji żydowskiej tylko Jerozolima była uznawana za święte miasto. (pl)
- Quatro Cidades Sagradas é um termo colectivo usado na tradição judaica para designar as cidades de Jerusalém, Hebrom, Tiberíades e Safed: "Desde o século XVI a santidade da Palestina, especialmente para enterramentos, foi quase totalmente transferida para as quatro cidades — Jerusalém, Hebrom, Tiberíades e Safed." (pt)
- 犹太教四大圣城（希伯來語：ארבע ערי הקודש, 意第緒語：פיר רוס שטעט）是16世纪奥斯曼帝国征服巴勒斯坦之后犹太人对于犹太教义中心的四座主要城市的合称，包含耶路撒冷、希伯仑、采法特和提比里亚四城。“圣城”这一称谓可以追溯至16世纪40年代，当时在犹太人的语境中指代的是耶路撒冷、希伯仑、采法特三座城市，提比里亚则在稍晚的17世纪40年代才被列入这一范畴。 (zh)
- المدن المقدسة (بالعبرية: ארבע ערי הקודש، باليديشية: פיר רוס שטעט) هو مصطلح جماعي في التقاليد اليهودية ويشمل كل من مدينتي القدس والخليل وصفد، وفي وقت لاحق طبريا، وهي المراكز الرئيسية الأربعة للحياة اليهودية بعد السيطرة العثمانية على فلسطين التاريخية. ويعود تاريخ مفهوم «المدن المقدسة» إلى عقد 1640، ومع انضمام طبرية في عام 1740، نتيجة لإنشاء رابطة بين المدن لجمع الهالوككا (أموال للمحتاجين). وفقاً للموسوعة اليهودية عام 1906 «منذ القرن السادس عشر، انتقلت قداسة فلسطين، خاصةً بالنسبة للدفن، بشكل شبه كامل إلى أربع مدن وهي القدس، الخليل، طبريا، وصفد». (ar)
- Les Quatre Ciutats Santes (en hebreu: בארבע ערי הקודש) (en ídix: פיר רוס שטעט), és un terme col·lectiu de la tradició jueva per indicar les ciutats de Jerusalem, Hebron, Tiberíades i Safed: «Des del segle XVI la santedat de la Palestina, en particular pel que fa a la sepultura, ha estat gairebé plenament transferida a quatre ciutats, Jerusalem, Hebron, Tiberíades i Safed.» (ca)
- Čtyři svatá města judaismu je v židovské tradici souhrnný název pro čtyři města: Jeruzalém, Hebron, Safed a Tiberias. „Od 16. století byla svatost Palestiny a zejména její pohřebiště téměř přesunuta do čtyř měst: Jeruzaléma, Hebronu, Tibriasu a Safedu.“…Judah David Eisenstein
* Jeruzalém byl nejsvatějším místem a duchovní domovinou všech Židů již od 10. století př. n. l.
* Hebron je místo, kde se nachází pohřebiště židovských patriarchů.
* Safed začal být považován za svaté město po přílivu židů, vystěhovaných ze Španělska po roce 1492 a kdy Safed začal být znám jako centrum kabalického učení.
* Tiberias je v židovské historii významným místem, kde byly položeny základy Jeruzalémského Talmudu a byl také domovem Masoretů, ale status svatého města mu byl udělen až v důsledku přílivu rabí (cs)
- Kvar Sanktaj Urboj (hebree: בארבע ערי הקודש) (jide: פיר רוס שטעט), estas kolektiva termino en la juda tradicio, uzita por indiki la urbojn “Jerusalemo, Hebron, Tiberiado kaj Safed:"Ekde la 16-a jarcento la sankteco de la Palestino, aparte pro la merito de la entombigo, estis tute “translokigita” kaj rekonata al kvar urboj, Jerusalemo, Hebron, Tiberiato kaj Safed." Hebron esta asociita kun la eleneto tero (referenco al la Groto kie estas entombigita Patriarkoj kaj iliaj edzinoj. (eo)
- The Four Holy Cities of Judaism are the cities of Jerusalem, Hebron, Safed and Tiberias which were the four main centers of Jewish life after the Ottoman conquest of Palestine. According to the 1906 Jewish Encyclopedia: "Since the sixteenth century the Holiness of Palestine, especially for burial, has been almost wholly transferred to four cities—Jerusalem, Hebron, Tiberias, and Safed." (en)
- Quattro Città Sante (in ebraico: ארבע ערי הקודש?) (yiddish:פיר רוס שטעט), è un termine collettivo nella tradizione ebraica usato per indicare le città di Gerusalemme, Hebron, Tiberiade e Safed: "Dal XVI secolo la santità della Palestina, in particolare in merito alla sepoltura, è stata quasi interamente trasferita a quattro città, Gerusalemme, Hebron, Tiberiade e Safed." (it)
- Четыре священных города—— Иерусалим, Хеврон, Цфат и Тверия, четыре главных центра еврейской жизни. Концепция священных городов восходит к 1640 году, когда Палестина входила в состав Османской империи (1516—1917 годы), и еврейское население Иерусалима, Хеврона и Цфата реорганизовало сбор средств в диаспорах, основав ассоциацию городов. После возрождения в 1740 году, к ассоциации присоединилась Тверия. Евреи османской Палестины (ишув) представляли весь еврейский народ, выступая в особой роли стража святынь Святой земли и живя, главным образом, за счёт благотворительных поступлений из-за границы (Халукка). (ru)
|