| dbo:abstract
|
- The Chronicles of the Kings of Mann and the Isles (Latin: Chronica Regum Manniæ et Insularum) or Manx Chronicle (London, British Library, Cotton MS Julius A. VII, ff. 31r-52r) is a medieval Latin manuscript relating the early history of the Isle of Man. (en)
- Chronica Regum Manniae et Insularum o Crónicas de los reyes de Mann y las Islas o simplemente Crónicas de Mann es un manuscrito medieval escrito en latín que relata la historia temprana de la Isla de Man. La primera sección del manuscrito fue presuntamente escrita en 1261 o 1262 en la , poco después de la asignación de la abadía a la Orden del Císter en 1257, que es el último evento que registra el documento por el autor original. El manuscrito está ilustrado sobre vitela de vastas páginas con unas dimensiones 15 cm. x 20 cm. Las crónicas se inician a partir de 1016 y año tras año citan los acontecimientos relevantes de la Historia de la Isla de Man. Mann (o Manx) aparece como centro político de los vikingos de Noruega y el rol que desempeñaban en el llamado reino de Mann y las Islas, la influencia de sus reyes y caudillos religiosos, así como el papel de la misma abadía – que fue fundada por gracia de Olaf Godredsson, uno de los reyes hiberno-nórdicos. El autor original incluye un listado de Papas que finaliza con el pontificado de Urbano IV (1261 – 1264). Es probable que las crónicas se escribieran para la fundación de la nueva abadía. Los registros más tempranos son notablemente más escuetos que aquellos que cierran la sección original del manuscrito, sin duda debido a que los eventos más tardíos todavía permanecen frescos en la memoria en el momento de la redacción y, por tanto los detalles son más abundantes. Muchas de las fechas indicadas de anales anteriores están fechadas quince años antes que el evento, y ningún registro anterior a 1047 menciona la Isla de Man, y han sido copiados de la Crónica de Melrose. Muchas notas adicionales y posteriores fueron añadidas por los monjes cistercienses hasta 1316. Tras el cierre de la abadía en 1540 es probable que el manuscrito pasara por diversos propietarios privados hasta que llegó a manos de Sir , cuya colección de obras medievales fue una de las más valoradas en la fundación del Museo Británico y actualmente bajo control de la Biblioteca Británica en Londres. Esporádicanmente, hubo campañas de reivindicación del patrimonio local para trasladar las crónicas permanentemente a instalaciones en la Isla de Man. (es)
- Les Chroniques de Man sont un manuscrit du XIIIe siècle écrit en latin et dont le nom complet est Chroniques des rois de Man et des Îles et qui couvre la période allant de l’an 1000 à 1316, correspondant à peu près à la période celto-norroise de l’île de Man. C’est le plus ancien manuscrit consacré à l’époque où l’île de Man existait sous la forme d’un royaume indépendant dont les limites s’étendait jusqu’aux îles Hébrides. Il serait l’œuvre d’un moine de l’abbaye de Rushen et aurait été entamé aux alentours de 1257. Il est consacré à l’histoire de Man et notamment à la descendance du roi Godred Crovan, roi scandinave créateur du royaume de Man et des Îles. (fr)
- Cronica Regum Mannie et Insularum (Latijn voor „koningskronieken van Man en de eilanden”) is de naam waaronder het middeleeuwse manuscript BL Cotton Julius A vii bekendstaat. Dit handschrift biedt een overzicht van de geschiedenis van het Koninkrijk Man en de Eilanden ten tijde van de invasies van het Keltische eiland Man door de Vikingen, alsook een summiere opsomming van de bisschoppen van tussen de 11e en de 14e eeuw. Daarnaast bevat het manuscript een overzicht van de landerijen (limites) van de . Er vallen in totaal zes verschillende kopiisten te onderscheiden, die waarschijnlijk allen in de Abdij van Rushen werkten, dewelke een afsplitsing van de Abdij van Furness was. De Cronica Regum Mannie et Insularum is het enig bekende document dat een gedetailleerde beschrijving van dit koninkrijk geeft. Sodor („zuidelijke eilanden”) is een in onbruik geraakte verzamelterm voor de Hebriden, Man en de kleine eilandjes in de Ierse Zee, die diende ter onderscheiding van Norðr („noordelijke eilanden”), waarmee Orkney en Shetland bedoeld werd. (nl)
- Chronica Regum Mannia et Insularum (Kronika królestwa Mann i Wysp) – średniowieczna kronika opisująca wczesną historię wyspy Man. Spisana została po łacinie w drugiej połowie XIII wieku przez nieznanego autora. Przypuszcza się, że jej główna część powstała w 1261 lub 1262 roku w na wyspie Man, które niedługo wcześniej, w 1147 roku zostało objęte przez cystersów. Rękopis został napisany atramentem na welinie o wymiarach 15×20 cm. Po rozwiązaniu opactwa w 1540 roku kronika znajdowała się prawdopodobnie w różnych prywatnych zbiorach. W 1620 roku Roger Dodsworth przekazał ją Robertowi Cottonowi, którego zbiór średniowiecznych manuskryptów stał się jednym z filarów późniejszego Muzeum Brytyjskiego. Obecnie kronika znajduje się w Bibliotece Brytyjskiej w Londynie. (pl)
- «Хроника Мэна» или более полное название «Хроника королей Мэна и островов» (лат. Chronica Regum Manniæ et Insularum, англ. Chronicles of the Kings of Mann and the Isles) — средневековый манускрипт, записанный на латинском языке на острове Мэн, и содержащий единственный сохранившийся до наших дней экземпляр погодичной хроники событий Мэна, а также окрестных земель, ориентировочно с 1016 года по конец XIV века, один из важнейших источников по истории острова Мэн. Считается, что основная часть хроники была записана в 1261 или 1262 году в аббатстве Рашен, во всяком случае почерк первоначального писца кончается записью за 1257 год. Кроме того, датировке помогает тот факт, что хроника содержит приложение в виде списка римских пап, доведённого до папы Урбана IV, правившего с 1261 по 1264 год. Манускрипт записан чернилами на пергаментных листах размером примерно 15 на 20 сантиметров. Предполагается, что хроника была посвящена открытию монастырской Церкви Святой Марии в Рашене. Затем цистерцианские монахи довели анналы до 1316 года. К хронике примыкает «Список епископов», содержащий записи о духовных лидерах вплоть до 1376 года. На дальнейшую судьбу рукописи повлияла секуляризация собственности Рашенского аббатства в рамках программы упразднения монастырей, проведённой Генрихом VIII, когда манускрипт начал переходить из рук в руки, пока не попал в 1620 году в коллекцию к антиквару сэру , основателю знаменитой «Коттонианской библиотеки», где получил классификационное название Cotton Julius A.VII. В настоящее время рукопись входит в фонд Британской библиотеки и периодически передаётся на временную экспозицию в Мэнский музей. Общее содержание хроники строится вокруг острова Мэн, как центра королевства Мэна и островов, его правителей и деятелей церкви. Первое событие хроники, относящееся непосредственно к Мэну, это захват острова Годредом Крованом в 1066 году, и в дальнейшем существенную часть повествования занимают деяния потомков Крована — династии правившей островами до 1275 года. Немало места хроника уделяет и самому Рашенскому аббатству, как духовному центру острова. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- The Chronicles of the Kings of Mann and the Isles (Latin: Chronica Regum Manniæ et Insularum) or Manx Chronicle (London, British Library, Cotton MS Julius A. VII, ff. 31r-52r) is a medieval Latin manuscript relating the early history of the Isle of Man. (en)
- Chronica Regum Manniae et Insularum o Crónicas de los reyes de Mann y las Islas o simplemente Crónicas de Mann es un manuscrito medieval escrito en latín que relata la historia temprana de la Isla de Man. La primera sección del manuscrito fue presuntamente escrita en 1261 o 1262 en la , poco después de la asignación de la abadía a la Orden del Císter en 1257, que es el último evento que registra el documento por el autor original. El manuscrito está ilustrado sobre vitela de vastas páginas con unas dimensiones 15 cm. x 20 cm. (es)
- Les Chroniques de Man sont un manuscrit du XIIIe siècle écrit en latin et dont le nom complet est Chroniques des rois de Man et des Îles et qui couvre la période allant de l’an 1000 à 1316, correspondant à peu près à la période celto-norroise de l’île de Man. C’est le plus ancien manuscrit consacré à l’époque où l’île de Man existait sous la forme d’un royaume indépendant dont les limites s’étendait jusqu’aux îles Hébrides. (fr)
- Chronica Regum Mannia et Insularum (Kronika królestwa Mann i Wysp) – średniowieczna kronika opisująca wczesną historię wyspy Man. Spisana została po łacinie w drugiej połowie XIII wieku przez nieznanego autora. Przypuszcza się, że jej główna część powstała w 1261 lub 1262 roku w na wyspie Man, które niedługo wcześniej, w 1147 roku zostało objęte przez cystersów. Rękopis został napisany atramentem na welinie o wymiarach 15×20 cm. (pl)
- Cronica Regum Mannie et Insularum (Latijn voor „koningskronieken van Man en de eilanden”) is de naam waaronder het middeleeuwse manuscript BL Cotton Julius A vii bekendstaat. Dit handschrift biedt een overzicht van de geschiedenis van het Koninkrijk Man en de Eilanden ten tijde van de invasies van het Keltische eiland Man door de Vikingen, alsook een summiere opsomming van de bisschoppen van tussen de 11e en de 14e eeuw. Daarnaast bevat het manuscript een overzicht van de landerijen (limites) van de . Er vallen in totaal zes verschillende kopiisten te onderscheiden, die waarschijnlijk allen in de Abdij van Rushen werkten, dewelke een afsplitsing van de Abdij van Furness was. De Cronica Regum Mannie et Insularum is het enig bekende document dat een gedetailleerde beschrijving van dit konin (nl)
- «Хроника Мэна» или более полное название «Хроника королей Мэна и островов» (лат. Chronica Regum Manniæ et Insularum, англ. Chronicles of the Kings of Mann and the Isles) — средневековый манускрипт, записанный на латинском языке на острове Мэн, и содержащий единственный сохранившийся до наших дней экземпляр погодичной хроники событий Мэна, а также окрестных земель, ориентировочно с 1016 года по конец XIV века, один из важнейших источников по истории острова Мэн. (ru)
|