| dbo:abstract
|
- Acca Laurèntia o Acca Larentina fou una dona romana llegendària que va esdevenir deessa. Al calendari romà hi havia un dia festiu dedicat a ella anomenat Larentalia. (ca)
- Acca Larentia nebo Acca Larentina byla v římské mytologii, žena a později bohyně jejíž svátek, Larentalia, byl slaven 23. prosince. (cs)
- Acca Larentia (auch Larenta oder Larentina) ist eine Göttin der römischen Frühzeit. Ihr Feiertag, die Larentalia, war der 23. Dezember. (de)
- أكا لارنتيا Larentia أو أكا لارنتنيا Larentina هي امرأة أسطورية وعدت في وقت لاحق إلهة في الأساطير الرومانية حيث كان يقام لها مهرجان Larentalia احتفاءاً بها في يوم 23 ديسمبر كانون الأول من كل سنة. (ar)
- Η Άκκα Λαρεντία (Acca Larentia), σπανιότερα αναφερόμενη ως Άκκα Λαρεντίνα (Acca Larentina), ήταν γυναίκα και αργότερα θεά της ρωμαϊκής μυθολογίας, η οποία εορταζόταν στις 23 Δεκεμβρίου. (el)
- Acca Larentia or Acca Larentina was a mythical woman, later goddess of fertility, in Roman mythology whose festival, the Larentalia, was celebrated on December 23. (en)
- Pri Aka Larentia skribas Ovidio, Livio, kaj . Ŝi estis prostituistino kaj konkubino de paŝtisto Faŭstulo, kiu trovis forĵetitajn infanojn Romulon kaj Remon kaj kun ŝi la infanojn edukadis. La homoj kromnomis ŝin lupino, ĉar ŝi multe vagis tra arbaroj. El tio povis ekesti mito, ke la infanoj estis mamnutritaj de la lupino. Aka Larentia sukcese praktikis sian "metion" kaj akiris riĉecon, kiu sufiĉis por aĉeti grandan grundon inter "Sep montetoj", kiun ŝi donacis al siaj zorgatoj, kiuj pli poste fondis tie la "Eternan Urbon". Memore al sia antaŭulino la romaj amvendistinoj nomas sin "lupinoj" kaj bordelojn nomas "lupanarioj". Akka Larentia estis en Romo ĉiujare glorigata per ofera soleno. Alia mito rakontas, ke foje gardisto de Herkula templo enuis kaj defiis sian dion ludi ĵetkubojn pri vespermanĝo kaj pri knabino. Li ĵetis por si mem kaj ankaŭ por la dio kaj malvenkis. Do, la gardisto devis prizorgi manĝon kaj gracian prostituistinon Aka, kiun li fermis en la templo. Al la dio plaĉis kaj la manĝaĵo kaj la prostituistino. La knabinon li rekompensis tiel, ke ebligis al ŝi trovi riĉan edzon kaj heredi post li. Efektive Aka Larentia estis malnova diino, kies origina bildo estis per racionalismaj ŝanĝoj tre deformita. (eo)
- En la mitología romana, Aca Larentia protagoniza dos leyendas:
* La primera de ellas, situada en el reinado de Rómulo o de Anco Marcio, dice que Aca Larentia, una de las más bellas mujeres de Roma, fue la mujer que Hércules ganó en una partida de dados al guardián de su templo. Una vez hubo gozado de ella, Hércules le aconsejó que se pusiese al servicio del primer hombre que encontrase. El afortunado fue un etrusco rico llamado , que se casó con ella. Cuando aquel murió, Aca heredó toda su fortuna: grandes propiedades en las cercanía de Roma que ella, a su vez, terminó legando al pueblo. Aca Larentia desapareció, anciana, en el Velabro, sin dejar rastro, en el mismo lugar donde estaba sepultada la otra Larentia, protagonista de la segunda leyenda.
* En la segunda leyenda, Aca Larentia era la esposa de Fáustulo, pastor que salvó las vidas de Rómulo y Remo. Tuvo doce hijos y a la muerte de uno de ellos Rómulo tomó su lugar. Junto con los otros once se formó el colegio de los hermanos Arvales (Fratres Arvales). Es por ello que la Diosa se identifica con ese Colegio. El flamen Quirinalis actúa en el rol de Rómulo (deificado como Quirino) para llevar a cabo los ritos funerarios por su madre adoptiva. Aca Larentia pudo haber sido la lupa (que en latín significa tanto «loba» como «prostituta») que amamantó a los gemelos. Su fiesta, el Larentalia, se celebraba el 23 de diciembre. (es)
- Acca Larentia est une obscure déesse chtonienne de Rome (que certains identifient à la déesse sabine Larenta ou Larunda). Selon les légendes, Acca Larentia (ou Laurentia, ou même Larentina) est la femme du berger Faustulus, la nourrice de Romulus et Rémus et mère de douze enfants, en l'honneur desquels on aurait institué le collège des douze Frères Arvales. Selon Tite-Live, cette Acca Larentia était ce que les romains qualifiaient de Lupa (« louve »), c'est-à-dire une courtisane ou prostituée, d'où l'allaitement légendaire de la Louve. Selon Aulu-Gelle, Acca Larentia est simplement une prostituée que son commerce a enrichie et qui, à sa mort, lègue sa fortune à Romulus (ou au peuple romain). « Sous le règne de Romulus, ou bien celui d'Ancus Marcius, un jour de fête, le gardien du temple d'Hercule à Rome, invita le dieu lui-même à prendre part à un jeu de dés, à condition que le vainqueur fournirait à l'autre un repas et une belle fille. Le dieu accepta et gagna la partie ; le gardien lui offrit un repas dans le temple, et lui procura les faveurs de la plus belle fille de Rome, en ce temps-là, Acca Larentia. Lorsque Hercule la quitta, il lui conseilla, comme récompense, de se mettre au service du premier homme qu'elle rencontrerait. Cet homme fut un Étrusque, du nom de Tarutius, qui l'épousa. Tarutius était fort riche, et il ne tarda pas à mourir. Acca Larentia hérita de sa fortune, qui consistait en vaste domaines, voisins de Rome. Elle-même, à sa mort, les légua au peuple romain. Cette version de la légende a été évidemment inventée pour donner des titres juridiques à la possession de territoires revendiqués par Rome. Dans sa vieillesse, Acca Larentia disparut sans laisser de traces, au Vélabre, à l'endroit même où était enterrée l'autre Larentia, la femme de Faustulus. » — Pierre Grimal, Dictionnaire de la mythologie grecque et romaine. (fr)
- Acca Larentia – rzymska bogini czczona podczas Larentaliów 23 grudnia. Istnieją trzy mity dotyczące tego bóstwa:
* Acca Larentia miała być żoną Faustulusa oraz karmicielką Romulusa i Remusa. Późniejsi historycy rzymscy, opierając się na motywie zastąpienia przez nią wilczycy, uczynili z niej prostytutkę (łacińskie lupa oznacza wilczycę, jak i prostytutkę). Inna znowu wersja przypisuje jej 12 synów, z których jednego, przedwcześnie zmarłego, miał zastąpić Romulus, tworząc w ten sposób skład kolegium Braci Arwalskich.
* Acca Larentia była prostytutką, którą wygrał w kości - od strażnika swojej świątyni - Herkules. Po wspólnie spędzonej nocy bóg wydał ją za bogatego Etruska Tarutiusa, po którego śmierci Acca przekazała jego majątek ludowi rzymskiemu.
* Trzecia wersja mitu podobna jest do drugiej, jednak nie występuje w niej Herkules. Acca Larentia również miała być prostytutką, która po śmierci męża (tym razem Rzymianina) przekazała majątek ludowi rzymskiemu. Sami Rzymianie powiązali jej imię z Larami i uczynili z niej ich matkę. Wedle koncepcji współczesnych badaczy Acca Larentia mogła być bóstwem zmarłych lub zieleniącej się roślinności, jej kult wywodził się zaś od sabińskiej . (pl)
- Acca Larentia was de vrouw van de herder Faustulus, die Romulus en Remus opvoedde. Zij werd dan ook gezien als de voedster van de tweeling (nutrix Romanae gentis). Eigenlijk was ze een oude godin van het Romeinse land, die zowel zegen als dood kon aanbrengen. Aan haar werd dezelfde betekenis gehecht als aan Fauna. Zij had twaalf zonen, met wie zij jaarlijks een plechtige optocht rondom de akkers hield, waardoor zij fratres Arvales (van arva) heetten. Toen er een van hen was gestorven, nam Romulus zijn plaats in en stelde het priesterschap in van de fratres arvales. Alle twaalf offerden zij eenmaal in het jaar voor het gedijen der veldvruchten. In een geheel andere sage komt ze voor onder de namen en Luperca. Volgens anderen was zij een meisje, dat de liefde genoot van Hercules.Het gebeurde namelijk ooit tijdens de regering van Romes vierde koning Ancus Martius, dat de bewaker van de tempel van Hercules het waagde de god voor te stellen, om met hem te dobbelen. Won hij het, dan zou de god hem iets goeds moeten verlenen; was Hercules de gelukkige, dan zou de tempelbewaarder verplicht zijn hem een rijkelijk maal te bereiden en een schoon meisje tot hem te voeren. De tempelbewaarder verloor. Hij hield zijn woord, maakte een maaltijd gereed en sloot 's nachts Acca Larentia, de schoonste van de meisjes, die zich daartoe leenden, in de tempel op. Toen zij de volgende morgen wegging, beval Hercules haar om door een vriendelijke bejegening te trachten zich de liefde te verwerven van de eerste, die zij ontmoette. Dat was een ongehuwde, reeds bejaarde Etruskische man, of Tarruntius genaamd. Haar opzet slaagde, de bejaarde man nam haar tot vrouw en liet haar bij zijn dood al zijn bezittingen na, die zij aan het Romeinse volk naliet. Men vereerde haar daarom als weldoenster van het Romeinse volk op het feest van de Larentalia of Larentinalia op 23 december door een lijkoffer dat door de flamen aan Mars (of Quirinus) werd gebracht. Haar dienst hing samen met die van de Lares. (nl)
- Acca Larenzia (in latino Ăcca Lārentĭa o Laurentĭa, -ae) è un personaggio della mitologia romana. (it)
- Aca Larência (em latim: Acca Larentia) ou Aca Laurência é uma mulher mítica, mais tarde deusa, na Mitologia romana, em honra de quem é celebrado o festival a 23 de dezembro. (pt)
- Acca Larentia (även Acca Larentina), var en hjältinna i flera sagor i romersk mytologi. I en saga sägs att, efter att Herakles hade vunnit Acca Larentia som älskarinna vid ett tärningsspel, gav han henne rådet att gifta sig med den första man hon mötte. Det visade sig vara den rike , efter vars död hon, som hans arvinge, testamenterade alla hans tillgångar till det romerska folket. Med anledning av det instiftade det romerska folket festen Larentalia, som hölls 23 december varje år. I en annan saga gifte Herakles bort henne till herden Faustulus och hon var även amma åt Romulus och Remus. Enligt andra uppgifter adopterade hon Romulus efter en av sina 12 söners död. Prästsamfundet härleds enligt denna version från henne. Vid hennes grav i Velabrum lades varje år den 23 december ett dödsoffer vid den årliga festen Larentalia, då hon dyrkades som gudinnan Larenta. (sv)
- А́кка Ларе́нтия (Ларе́нция; лат. Acca Larentia) — в римской мифологии первая жрица богини Теллус, жена пастуха Фаустула, кормилица Ромула и Рема, мать двенадцати сыновей (соответствует числу двенадцати ларов страны), из которых Ромул составил жреческую коллегию Арвальских братьев, ежегодно совершавших сопровождающийся жертвоприношениями и трёхдневным праздником ритуальный очистительный обход территории Рима. По другой версии, Акка Ларентия — гетера, которую сторож храма Геркулеса привёл для бога в храм, проиграв ему партию в кости. Проведя с ней ночь, Геркулес наградил Акку Ларентию браком с богатейшим человеком ― Тарутием, оставившим ей своё состояние, которое она завещала римлянам. В благодарности за это, Анкус позволил Ларентии быть похороненной в Велабрах, также учредил ежегодный фестиваль — Ларенталии. На этом фестивале приносились жертвы к ларам. Акка Ларентия причислялась к ларам. Иногда её отождествляют с богиней плодородия Деа Диа. (ru)
- А́кка Ларентія (лат. Асса Larentia) або Акка Ларенція — історична особа Древнього Риму, або декілька осіб: 1) древньоримська науковиця, що вивчала гінекологію. 2) гетера, яку сторож храму Геркулеса привів для бога в храм, програвши йому партію в кості. Провівши з нею ніч, Геркулес нагородив Акку шлюбом з найбагатшою людиною — , залишившим їй спадок, який вона, у свою чергу, залишила римському народу. У знак вдячності за це Анкус дозволив Ларентії бути похованій у Велабро, а також започаткував на її честь Ларенталії, тобто свято десятого дня січневих календ, під час якого члени квіриналій і первосвященики приносили жертву на місці її могили. 3) годувальниця й названа мати Ромула та Рема, дружина пастуха Фаустула. За однією з версій, Акка Ларентія була матір'ю дванадцяти синів, один з яких помер, і його замінив Ромул, заснувавши жрецьку колегію дванадцяти арвальських братів, які щорічно здійснювали ритуальний очисний обхід навколо Риму, що супроводжувався жертвоприношеннями та трьохденним святом. Акка Ларентія за співзвучністю має певний зв'язок з ларами і, мабуть, в усіх цих переказах вона є уособленням Деа Діа, старовинної богині землі, спорідненої з Флорою і Фауною. (uk)
- 阿卡·劳伦缇雅（Acca Larentia或Acca Larentina），是罗马神话中的人物，并在后来成为女神。纪念她的节日是在每年的12月23日。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Acca Laurèntia o Acca Larentina fou una dona romana llegendària que va esdevenir deessa. Al calendari romà hi havia un dia festiu dedicat a ella anomenat Larentalia. (ca)
- Acca Larentia nebo Acca Larentina byla v římské mytologii, žena a později bohyně jejíž svátek, Larentalia, byl slaven 23. prosince. (cs)
- Acca Larentia (auch Larenta oder Larentina) ist eine Göttin der römischen Frühzeit. Ihr Feiertag, die Larentalia, war der 23. Dezember. (de)
- أكا لارنتيا Larentia أو أكا لارنتنيا Larentina هي امرأة أسطورية وعدت في وقت لاحق إلهة في الأساطير الرومانية حيث كان يقام لها مهرجان Larentalia احتفاءاً بها في يوم 23 ديسمبر كانون الأول من كل سنة. (ar)
- Η Άκκα Λαρεντία (Acca Larentia), σπανιότερα αναφερόμενη ως Άκκα Λαρεντίνα (Acca Larentina), ήταν γυναίκα και αργότερα θεά της ρωμαϊκής μυθολογίας, η οποία εορταζόταν στις 23 Δεκεμβρίου. (el)
- Acca Larentia or Acca Larentina was a mythical woman, later goddess of fertility, in Roman mythology whose festival, the Larentalia, was celebrated on December 23. (en)
- Acca Larenzia (in latino Ăcca Lārentĭa o Laurentĭa, -ae) è un personaggio della mitologia romana. (it)
- Aca Larência (em latim: Acca Larentia) ou Aca Laurência é uma mulher mítica, mais tarde deusa, na Mitologia romana, em honra de quem é celebrado o festival a 23 de dezembro. (pt)
- 阿卡·劳伦缇雅（Acca Larentia或Acca Larentina），是罗马神话中的人物，并在后来成为女神。纪念她的节日是在每年的12月23日。 (zh)
- Pri Aka Larentia skribas Ovidio, Livio, kaj . Ŝi estis prostituistino kaj konkubino de paŝtisto Faŭstulo, kiu trovis forĵetitajn infanojn Romulon kaj Remon kaj kun ŝi la infanojn edukadis. La homoj kromnomis ŝin lupino, ĉar ŝi multe vagis tra arbaroj. El tio povis ekesti mito, ke la infanoj estis mamnutritaj de la lupino. Aka Larentia sukcese praktikis sian "metion" kaj akiris riĉecon, kiu sufiĉis por aĉeti grandan grundon inter "Sep montetoj", kiun ŝi donacis al siaj zorgatoj, kiuj pli poste fondis tie la "Eternan Urbon". Memore al sia antaŭulino la romaj amvendistinoj nomas sin "lupinoj" kaj bordelojn nomas "lupanarioj". Akka Larentia estis en Romo ĉiujare glorigata per ofera soleno. (eo)
- En la mitología romana, Aca Larentia protagoniza dos leyendas:
* La primera de ellas, situada en el reinado de Rómulo o de Anco Marcio, dice que Aca Larentia, una de las más bellas mujeres de Roma, fue la mujer que Hércules ganó en una partida de dados al guardián de su templo. Una vez hubo gozado de ella, Hércules le aconsejó que se pusiese al servicio del primer hombre que encontrase. El afortunado fue un etrusco rico llamado , que se casó con ella. Cuando aquel murió, Aca heredó toda su fortuna: grandes propiedades en las cercanía de Roma que ella, a su vez, terminó legando al pueblo. Aca Larentia desapareció, anciana, en el Velabro, sin dejar rastro, en el mismo lugar donde estaba sepultada la otra Larentia, protagonista de la segunda leyenda.
* En la segunda leyenda, Aca Larentia er (es)
- Acca Larentia est une obscure déesse chtonienne de Rome (que certains identifient à la déesse sabine Larenta ou Larunda). Selon les légendes, Acca Larentia (ou Laurentia, ou même Larentina) est la femme du berger Faustulus, la nourrice de Romulus et Rémus et mère de douze enfants, en l'honneur desquels on aurait institué le collège des douze Frères Arvales. Selon Tite-Live, cette Acca Larentia était ce que les romains qualifiaient de Lupa (« louve »), c'est-à-dire une courtisane ou prostituée, d'où l'allaitement légendaire de la Louve. (fr)
- Acca Larentia was de vrouw van de herder Faustulus, die Romulus en Remus opvoedde. Zij werd dan ook gezien als de voedster van de tweeling (nutrix Romanae gentis). Eigenlijk was ze een oude godin van het Romeinse land, die zowel zegen als dood kon aanbrengen. Aan haar werd dezelfde betekenis gehecht als aan Fauna. (nl)
- А́кка Ларе́нтия (Ларе́нция; лат. Acca Larentia) — в римской мифологии первая жрица богини Теллус, жена пастуха Фаустула, кормилица Ромула и Рема, мать двенадцати сыновей (соответствует числу двенадцати ларов страны), из которых Ромул составил жреческую коллегию Арвальских братьев, ежегодно совершавших сопровождающийся жертвоприношениями и трёхдневным праздником ритуальный очистительный обход территории Рима. (ru)
- Acca Larentia – rzymska bogini czczona podczas Larentaliów 23 grudnia. Istnieją trzy mity dotyczące tego bóstwa:
* Acca Larentia miała być żoną Faustulusa oraz karmicielką Romulusa i Remusa. Późniejsi historycy rzymscy, opierając się na motywie zastąpienia przez nią wilczycy, uczynili z niej prostytutkę (łacińskie lupa oznacza wilczycę, jak i prostytutkę). Inna znowu wersja przypisuje jej 12 synów, z których jednego, przedwcześnie zmarłego, miał zastąpić Romulus, tworząc w ten sposób skład kolegium Braci Arwalskich.
* Acca Larentia była prostytutką, którą wygrał w kości - od strażnika swojej świątyni - Herkules. Po wspólnie spędzonej nocy bóg wydał ją za bogatego Etruska Tarutiusa, po którego śmierci Acca przekazała jego majątek ludowi rzymskiemu.
* Trzecia wersja mitu podobna jest do d (pl)
- Acca Larentia (även Acca Larentina), var en hjältinna i flera sagor i romersk mytologi. I en saga sägs att, efter att Herakles hade vunnit Acca Larentia som älskarinna vid ett tärningsspel, gav han henne rådet att gifta sig med den första man hon mötte. Det visade sig vara den rike , efter vars död hon, som hans arvinge, testamenterade alla hans tillgångar till det romerska folket. Med anledning av det instiftade det romerska folket festen Larentalia, som hölls 23 december varje år. (sv)
- А́кка Ларентія (лат. Асса Larentia) або Акка Ларенція — історична особа Древнього Риму, або декілька осіб: 1) древньоримська науковиця, що вивчала гінекологію. 2) гетера, яку сторож храму Геркулеса привів для бога в храм, програвши йому партію в кості. Провівши з нею ніч, Геркулес нагородив Акку шлюбом з найбагатшою людиною — , залишившим їй спадок, який вона, у свою чергу, залишила римському народу. У знак вдячності за це Анкус дозволив Ларентії бути похованій у Велабро, а також започаткував на її честь Ларенталії, тобто свято десятого дня січневих календ, під час якого члени квіриналій і первосвященики приносили жертву на місці її могили. (uk)
|