Sa'ir
Sa'ir téh nyaéta ngaran salah sahiji wanda puisi tradisional, asal tina sastra Arab (Islam). [1] Dina sapadana matok diwangun ku opat-opat padalisan, unggal padalisan angger jumlah engangna, murwakantina laraswekas.[1] Bédana jeung sisindiran, dina sa’ir mah euweuh bagian cangkang, kabéhna téh mangrupa eusi, sarta biasana tara gembleng dina sapada digunakeun dina déskripsi atawa narasi, tapi dina wangun narasi mah kawilang teu pati produktip. Mimindengna mah dipaké dina wacana sawér atawa pupujian. [1]
Conto
[édit | édit sumber]Loba Éling
- Regepkeun ieu pépéling
- hirup kudu Ioba éling
- sabab ajal pasli datang
- urang moal bisa mungpang
- Sing inget kana papasténn
- hadé goréng urang yakin
- éta kabéh paparinan
- Allah nu hakkulyakin
- Éling-éling dulur kabéh
- ibadah ulah campoléh
- beurang peuting ulah weléh
- bisina kaburu paéh
- Karasana keur sakarat
- hanjakal kaliwat-liwat
- henteu ngalampahan salat
- kana ibadah sok elat
(Dicutat tina Puisi Pupujian dalam Bahasa Sunda, Tini Kartini, spk.).[2]