Interpretacija

Reč interpretacija (fr. interprétation, eng. interprétation)^[1] potiče iz latinskog jezika i znači tumačenje, izvođenje, izlaganje.^[2]

U muzici interpretacija je način na koji instrumentalista, pevač ili dirigent tumači, izlaže-izvodi muzičko delo.^[3] Drugi naziv za interpretaciju bio bi izvođenje.

Dobra interpretacija je muzikalno izvođenje muzičkog dela od strane interpretatora slušaocu, poštujući stilske karakteristike dela, kompozitorove zamisli i zahteve koji pišu u notnom tekstu (ako je kompozitor muzički obrazovan): tempo, agogika, dinamika, artikulacija, fraziranje itd. Sve su to nijanse koje omogućuju bogatije izlaganje muzičkog materijala, mada se ne mogu doslovno zapisati notnim pismom.

Interpretator u interpretaciju unosi svoje shvatanje muzičkog komada i svoj doživljaj (emotivni naboj).

Vrhunski umetnici imaju vrhunske interpretacije.