Naos
Naos
Ναός | |
|---|---|
Naos (grčki: Ναός[1]) ili cela (latinski: cella) u antičkoj klasičnoj arhitekturi je najveći i glavni prostor hrama, svetište gdje se nalazi kip božanstva kojem je posvećen hram.[1]
U starogrčkoj i rimskoj arhitekturi to je bila jednostavna soba, obično pravokutnog oblika, sa ulazom na jednom kraju i bočnim zidovima koji su često produživali do pronaosa. U većim hramovima, gdje je naos bio otvoren prema nebu, ponekad bi gradili mali hram unutar naosa.[1]
U bizantskoj arhitekturi kod crkava centralnog tlocrta grčkog križa naos je prostor gdje se nalazi kor i svetište, gdje se obavlja liturgija.[1]