Klobuk (Trebinje)
| Klobuk | |
|---|---|
|
| |
| Osnovni podaci | |
| Država |  Bosna i Hercegovina
|
| Entitet | Republika Srpska |
| Opština/Općina | Trebinje |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo ((1991)) | 30 |
| Geografija | |
| Koordinate | 42°42′47″N 18°31′56″E / 42.7131°N 18.5322°E |
  Klobuk Klobuk (Bosne i Hercegovine) | |
| Ostali podaci | |
| Pozivni broj | 059 |
Koordinate: 42° 42′ 47" SGŠ, 18° 31′ 56" IGD
Klobuk je naseljeno mjesto u Bosni i Hercegovini u opštini Trebinje koja pripada entitetu Republika Srpska. Na popisu stanovništva 1991. u njemu je živjelo 30 stanovnika.[1]
Selo se nalazi u Hercegovini.
Na kosom platou Mirotinskih greda, iznad sela Aranđelova i doline rječice Sušice - na jugu, i sela Klobuk uz put za Nikšić na sjeveru, nalazi se Stari grad Klobuk.
Konstantin Porfirogenet u djelu De administrando imperio polovinom 10. vijeka navodi u oblasti Travunije grad tòOrmóς u župi Vrm. Od kraja 12. vijeka trebinjska oblast je u posjedu Nemanjića do 1377. godine kada je došla u sastav bosanske srednjovjekovne države. Najprije je bila u posjedu Sankovića, od 1395. do 1442. godine u posjedu Pavlovića. Kolobuk se pominje u jednom dokumentu iz maja 1428. U srednjem vijeku imao je podgrađe Podklobuk, na kojem se organizovala i održavala trgovina i život ljudi. Klobuk se pominje u jednoj tužbi iz početka maja 1428. godine. Tužba se odnosi na Petusina Poznanovića. Od 1438. godine u posjedu je Stefana Vukčića Kosače.
Osmanlije su zauzeli Klobuk u periodu između 1466 – 1477. U župi Vrm je 1472. zabilježen jedan džemat Vlaha. Nahija je pripadala Hercegovačkom sandžaku.
Važnost Klobuka je porasla nakon Karlovačkog mira 1699. godine kada su Osmanlije izgubili primorske gradove Novi i Risan. U novonastaloj situaciji Klobuk je postao najisturenija tačka ovog dijela osmanlijske teritorije prema Veneciji i Crnoj Gori. Od 18.vijeka gubi se ime Vrm, a javlja se novi naziv Korjenići. Poslije pada Risna muslimansko stanovništvo se naselilo u Korjeniće, u neposrednoj blizini Lastve. Klobučka kapetanija je osnovana između 1699. i 1703. godine. Od početka 18. vijeka u tvrđavi Klobuk je bilo sjedište kapetanije.
Požunskim mirom 1805. godine, za vrijeme napoleonskih ratova dobila je Francuska Dalmaciju. Tada Rusi i Crnogorci opsjedaju grad. Prema francuskim izvorima borbe oko opkoljenog Klobuka su se vodile od 7. do 16. 07. 1807. godine. Opsjednutim braniocima došli su u pomoć hercegovački velikaši s Ali-agom Dedićem i francuske trupe iz Dubrovnika pod komandom generala Lonea i razbili opsadu.
U prvoj polovini 19. vijeka česti su bili sukobi između hercegovačkog vezira Ali-paše Rizvanbegovića i Crnogoraca. Klobuk je bio 1858. godine, poslije grahovske bitke, opsednut trupama iz Crne Gore. Osmanske vlasti su 1866. godine dale sagraditi karaulu Aziziju. Od tada pa do 1878. godine u Klobuku je bio manji odred redovne osmanlijske vojske, koja se povukla uoči austrougarske okupacije. U Klobuk su ušli Korjenići i pružili posljednji otpor austrijskim trupama u septembru 1878. godine. Austrijska vojska je od 10. do 20. 09. 1878. gađala klobučki grad i potpuno ga razorila.
Značaj Klobuka je bio i u tome što je to bila pogranična tvrđava čije su trupe sprečavale šverc robe u oba pravca na relaciji primorje-Bosna i Hercegovina.[2]
| Nacionalnost | 1991. |
| Srbi | 30 |
| Muslimani | 0 |
| Hrvati | 0 |
| Jugosloveni | 0 |
| ostali | 0 |
| Ukupno | 30 |
|
- ↑ Nacionalni sastav stanovništva - Rezultati za Republiku po opštinama i naseljenim mjestima 1991.. Sarajevo: Izdanje Državnog zavoda za statistiku Republike Bosne i Hercegovine.
- ↑ „Graditeljska cjelina – Stari grad Klobuk, općina Trebinje”. kons.gov.ba. Arhivirano iz originala na datum 2016-03-03. Pristupljeno 19. 1. 2016.
