Bismarckov arhipelag

Koordinate: 3° 59' 30" JG Š, 149° 44' 35" IGD Bizmarkov arhipelag je grupa ostrva zapadno od Nove Gvineje u jugozapadnom Tihom okeanu. Ime je dobio po Nemačkom kancelaru Otou fon Bizmarku i pripada Papua Novoj Gvineji.

Arhipelag se uglavnom sastoji od vulkanskih ostrva, od kojih su najznačajnija:

• Admiralska ostrva
• Vojvoda od Jorka
• Sent Matijas
• Nova Britanija
• Novi Hanover
• Nova Irska
• Vitu ostrva

Ostrva imaju mnogo aktivnih vulkana, naročito na Novoj Britaniji. Uz obale su koralni grebeni. Klima je tropska sa godišnjom količinom padavina od 2.500—3.000 mm. Reke nisu plovne. Planine su obrasle vlažnom tropskom šumom. Stanovnici u Melanezijci i Papuanci. Bave se zemljoradnjom (kokosova palma, kakaovac, kafa, šećerna trska, pamuk) i ribarstvom.

Glavnih naselja i luke su Rabaul (Nova Britanija), Keving (Nova Irska) i Lorengo (Admiralska ostrva).

Prvi stanovnici arhipelaga su stigli pre 33.000 godina, doplovivši sa Nove Gvineje. Kasnije je došao Lapita narod. Prvi evropljanin koji je pronašao ostrva je holandski istraživač Vilem Shauten 1616, ali ga evropljani nisu naselili sve dok nije postao deo nemačkog protektorata Nemačka Nova Gvineja 1884. Po izbijanju Prvog svetskog rata australijske snage su zauzele ostrvo 1914. i kasnije su od Lige Naroda dobile mandat nad arhipelagom. Ostrva su ostala pod australijskom kontrolom, prekinuto samo japanskom okupacijom tokom Drugog svetskog rata, sve dok Papua Nova Gvineja nije postala nezavisna 1975.

Bismarckov arhipelag na Wikimedijinoj ostavi