Bitka kod Nördlingena

Bitka kod Nördlingena
Deo Tridesetogodišnji rat
Vrijeme: 5–6. septembar 1634 Mjesto: Nördlingen, Švapsko okružje današnja Bavarska, Njemačka Rezultat: odlučujuća pobjeda carskih i španskih snaga[1] uništenje švedske vojske[2]
Sukobljene strane
Švedsko Carstvo Heilbronnska liga	Sveto Rimsko Carstvo Katolička liga Špnija
Komandanti i vođe
Gustav Horn Bernhard od Saxe-Weimara Johann Philipp Kratz von Scharffenstein [3]	krunski princ Ferdinand Cardinal-Infante Ferdinand
Snaga
25.000[4] 16.000 pješaka 9000 konjanika	33.000[4] 20.000 pješaka 13.000 konjanika
Žrtve i gubici
21.000 ubijenih ili zarobljenih[4]	3.500 mrtvih i ranjenih[4]

Bitka kod Nördlingena njemački: Schlacht bei Nördlingen; španski: Batalla de Nördlingen; švedski: Slaget vid Nördlingen), također poznata i kao Prva bitka kod Nördlingena ili Bitka dva Ferdinanda se odigrala 5/6. septembra 1634. na zapadu Bavarske za vrijeme Tridesetogodišnjeg rata između carskih njemačkih katoličkih i španskih snaga pod krunskim princom Ferdinandom Mađarskim i kardinalom Ferdinandom od Austrije na jednoj, te švedskih snaga i njihovih njemačkih protestantskih saveznika iz Heilbronnske lige na drugoj strani. Do nje je došlo nakon što su dvije heilbronnske armije - pod Gustavom Hornom i Bernhardom od Saxe-Weimara - pokrenule veliku ofenzivu na jug Njemačke, a na što su carske snage reagirale kontraofenzivom koju je vodio princ Ferdinand, te kome je iz Italije u pomoć došao španski kontingent pod kardinalom Ferdinandom, te koji se 2. septembra spojio s Ferdinandovom vojskom kod Nördlingena, protestantskog uporišta koje se našloi pod opsadom. I protestantske snage su se spojile, te u nastojanju da deblokiraju Nördlingen, odlučile ignorirati neprijateljsku nadmoć u ljudstvu i krenule u napad. Došlo je do žestoke borbe u kojoj je najviše do izražaja došao znameniti tercio borbeni poredak španske pješadije, o koje su se slomili protestantski napadi, te nakon čijeg je kontranapada protestantska vojska razbijena, natjerana u bijeg i, praktički uništena. Ostaci švedskih snaga su se povukli na krajnji sjever Njemačke gdje su se oporavljali nekoliko sljedećih godina, dok su njemački protestantski knezovi uglavnom odustali od dalje borbe i pristali na pregovore sa carem koji će sljedeće godine dovesti do Praškog mira i završetka tzv. švedske faze rata. Bitka, međutim, nije imala odlučujući karakter s obzirom da će na stranu protestanata iste godine stati susjedna Francuska.