Belenus

Belenus ( Belenus, Belinus, Belenos, Belinos, Belinu, Belanu, Bellinus, Belus, Bel) je u keltskoj mitologiji bio bog sunca, svetlosti i lečenja.

Ime Belenus potiče iz gelika, od reči belo što znači sjaj, stoga se prevodi kao onaj koji blista.

Postoji sličnost između Belenusa i Belatu-Kadrosa, ali iako izvestan broj stručnjaka smatra da je u pitanju isto božanstvo, nema sumnje da je reč o dva entiteta sa različitim sferama delovanja.

Prava Belenusova paralela, van keltskih panteona je rimski bog Apolon, a neki od zapisa iz galo-rimskog perioda ga i nazivaju Apolon-Belenus.

Belenus je bio izuzetno poštovan u galskim, britskim i keltskim oblastima Italije, Francuske i severne Španije. Njemu posvećena svetilišta su se mogla naći od Akvileje na Jadranu do Kirkbi Lonsdejla u Engelskoj.

Pored toga sto je bio bog svetlosti i sunca, smatran je i isceliteljem, ali i zaštitnikom stada i pastira.

Njegova supruga i pratilac je boginja Belisana.

Najznačajniji praznik posvećen ovom bogu je bio Beltan, proslavljan 1. maja, kada su paljene velike vatre.

Postoji više od pedeset zapisa o Belenusu, a mahom su pronađeni u Cisalpskoj Galiji (današnja severna Italija), ali i južnoj Francuskoj.

• Belenus - Enciklopedija Britanika (en)
• Belenus i Beltan (en)
• Apolon-Belenus (en)