Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.
dirictu s m, furma antica (1328) di "dirittu"
[dirìctu]
di | ric | tu
Stu sustantivu n sicilianu anticu veni di lu latinu "directus".
dictu, factu, integru, tuctu
- Statuti dâ citati di Girgenti, 1328
