orixinar
Verbo
[editar]o.ri.xi.nar, transitivo
- originar, dar origem a:
- Son quien a orixinar una nueva xeneración al añu, cada dos años o dos al añu.
Conjugação
[editar] Verbo regular da 1ª conjugação (–ar) (formas básicas)
Etimologia
[editar]Ver também
[editar]Referências
[editar]
Verbo
[editar]o.ri.xi.nar, transitivo
- originar, dar origem a:
- Hai varios tipos de movementos entre placas que poden orixinar terremotos. (Existem vários tipos de movimentos entre placas que podem causar terremotos.)
Conjugação
[editar] Verbo regular da 1ª conjugação (–ar) (formas básicas)
| Formas impessoais | |
|---|---|
| Infinitivo | orixinar |
| Gerúndio | orixinando |
| Particípio | orixinado |
| Formas pessoais | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Singular | Plural | ||||||
| 1ª | 2ª | 3ª | 1ª | 2ª | 3ª | ||
| Indicativo | Presente | orixino | orixinas | orixina | orixinamos | orixinades | orixinan |
| Pretérito imperfeito | orixinaba | orixinabas | orixinaba | orixinabamos | orixinabades | orixinaban | |
| Pretérito perfeito | orixinei | orixinaches | orixinou | orixinamos | orixinastes | orixinaron | |
| Pretérito mais-que-perfeito | orixinara | orixinaras | orixinara | orixinaramos | orixinarades | orixinaran | |
| Futuro | orixinarei | orixinarás | orixinará | orixinaremos | orixinaredes | orixinarán | |
| Futuro do pretérito | orixinaría | orixinarías | orixinaría | orixinariamos | orixinariades | orixinarían | |
| Subjuntivo | Presente | orixine | orixines | orixine | orixinemos | orixinedes | orixinen |
| Pretérito imperfeito | orixinase | orixinases | orixinase | orixinásemos | orixinásedes | orixinasen | |
| Futuro | orixinar | orixinares | orixinar | orixinarmos | orixinardes | orixinaren | |
| Imperativo | Presente | – | orixina | – | – | orixinade | – |
| Infinitivo conjugado | orixinar | orixinares | orixinar | orixinarmos | orixinardes | orixinaren | |