بعل
بعل دیو بوت نوم دۍ چي ایل کیگی د زراعت او د حاصلاتو د دیرښ الهه و. بعل په بین النهرین یا په پښتو: د سینو مینځ په سیمه کی لومري ځل راپیدا شوۍ دۍ.د بعل نوم چي د سامي ژبي نه راغلۍ دي د خاوند او څیښتن او مالک معنا لري.بعل ته د ځمکي پاچا اود باران او شگنمخداي ایل کیدو. د بعلنوم په انجیل کی راغلۍ دۍ.
بعل نوم په قرآن کي
[سمول]په قرآڼ کي ذکر شوۍ دۍ چي الیاس د خدای پیغمبر د بنی اسراییل نه غوښتنه کوي چي د بعل د بندگی نه لاس واخلي او خدای پاک ته مخ واري لیکن بنی اسراییل قام دا نه مني او توبه نکوی. ستاسو د ډیرو مالوماتو لپاره دلته رجوع وکرۍ :قرآن سورت صافات، آیه ۱۲۳-۱۳۰