wspinacz

 

wymowa:

IPA: [ˈfspʲĩnat͡ʃ], AS: [fspʹĩnač], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś, kto się wspina

(1.2) sport. turyst. osoba uprawiająca wspinaczkę

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wspinacz	wspinacze
dopełniacz	wspinacza	wspinaczy / wspinaczów[1]
celownik	wspinaczowi	wspinaczom
biernik	wspinacza	wspinaczy / wspinaczów
narzędnik	wspinaczem	wspinaczami
miejscownik	wspinaczu	wspinaczach
wołacz	wspinaczu	wspinacze

przykłady:

(1.2) O sprawie trojga wspinaczy słyszał każdy, a kilka tygodni temu poszukiwaniami zdawała się żyć cała Polska^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) taternik, alpinista, himalaista

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wspinanie n, wspięcie n, wspinaczka ż, wspinek mos

czas. wspinać się ndk., wspiąć się dk.

przym. wspinaczkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• fiński: (1.1) kiipeilijä; (1.2) kiipeilijä
• włoski: (1.2) rocciatore m, scalatore m

źródła: