wierzchołek

 

 

wymowa:

IPA: [vʲjɛʃˈxɔwɛk], AS: [vʹi ̯ešχou̯ek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• i → j 

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geom. punkt łączący sąsiednie boki wielokąta lub co najmniej trzy ściany wielościanu; zob. też wierzchołek (geometria) w Wikipedii

(1.2) geogr. szczyt góry

(1.3) najbardziej wysunięty punkt czegoś

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wierzchołek	wierzchołki
dopełniacz	wierzchołka	wierzchołków
celownik	wierzchołkowi	wierzchołkom
biernik	wierzchołek	wierzchołki
narzędnik	wierzchołkiem	wierzchołkami
miejscownik	wierzchołku	wierzchołkach
wołacz	wierzchołku	wierzchołki

przykłady:

(1.1) Ta figura ma pięć wierzchołków.

(1.2) Patrzę na wierzchołek góry.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. wierzchołkowy, wierzchowy

przysł. wierzchołkowo, wierzchem

rzecz. wierzchowy mzw/mos

związki frazeologiczne:

wierzchołek góry lodowej • jak drozdy śpiewają na wierzchołkach drzew, wiosna wnet; a jak między gałęziami, to jeszcze het

etymologia:

uwagi:

zob. też wierzchołek w Wikipedii

tłumaczenia:

• abazyński: (1.2) хва
• angielski: (1.1) apex; (1.2) apex
• arabski: رأس ^{(do weryfikacji)}
• duński: (1.1) top w, spids w; (1.2) top w, spids w
• esperanto: (1.3) pinto
• francuski: (1.1) sommet m; (1.2) sommet m
• hiszpański: (1.1) vértice m, cúspide ż; (1.2) cima ż, cumbre ż; (1.3) cima ż, punta ż
• interlingua: summitate, apice ^{(do weryfikacji)}
• litewski: (1.2) viršukalnė ż
• łotewski: (1.1) virsotne ż; (1.2) virsotne ż
• niemiecki: (1.1) Scheitel m; (1.2) Gipfel m, Spitze ż
• nowogrecki: (1.1) κορυφή ż; (1.2) βουνοκορφή ż
• rosyjski: (1.1) вершина ż; (1.2) вершина ż
• sanskryt: (1.2) ककुद् ż
• słowacki: (1.1) vrchol m; (1.2) vrchol m; (1.3) vrchol m
• szwedzki: (1.2) topp w
• tybetański: (1.1) མགོ
• ukraiński: (1.1) вершина ż; (1.2) вершина ż
• włoski: (1.1) apice m; (1.2) cima ż, sommità ż

źródła: