szaleniec

wymowa:

IPA: [ʃaˈlɛ̃ɲɛt͡s], AS: [šalẽńec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba obłąkana, chora umysłowo

(1.2) przen. osoba, która nie panuje nad swoimi namiętnościami, nie zwraca uwagi na niebezpieczeństwo

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) daw. techn. koło rozpędowe^[1]

(2.2) gw. bot. szalej jadowity

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szaleniec	szaleńcy
dopełniacz	szaleńca	szaleńców
celownik	szaleńcowi	szaleńcom
biernik	szaleńca	szaleńców
narzędnik	szaleńcem	szaleńcami
miejscownik	szaleńcu	szaleńcach
wołacz	szaleńcu / szaleńcze	szaleńcy

przykłady:

(1.1) Policja nadal poszukuje szaleńca, który spowodował wybuch na stacji kolejowej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. wariat, świr, czubek

(1.2) narwaniec

(2.2) szalej, cykuta, blekot, szaleń

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szalej m, szaleństwo n, szał m, szalenie n, zaszalenie n, Szaleniec m/ż, szaleń m

czas. szaleć ndk., zaszaleć dk.

przysł. szalenie, szaleńczo

przym. szalony, szaleńczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) madman, lunatic, loony; (1.2) daredevil
• arabski: (1.1) مجنون m, مخبل m; (1.2) مخبل m
• białoruski: (1.1) шаленец m, вар'ят m
• chiński standardowy: (1.1) 疯子; (1.2) 疯子
• duński: (1.1) galning w
• hebrajski: (1.2) משוגע m (meszuga)
• norweski (bokmål): (1.1) galning m
• norweski (nynorsk): (1.1) galning m
• rosyjski: (1.1) сумасброд m
• szwedzki: (1.1) vettvilling w, galning w, dåre w; (1.2) brushuvud n, vildhjärna w, galenpanna w
• włoski: (1.1) demente m, pazzo m

źródła: