wybuch
wybuch (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rozerwanie się czegoś pod wpływem gwałtownej reakcji chemicznej lub jądrowej[1]
- (1.2) huk towarzyszący detonacji[1]
- (1.3) gwałtowne wydobycie się czegoś na zewnątrz
- (1.4) przen. nagły początek emocji lub jakiegoś zjawiska społecznego
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wybuch wybuchy dopełniacz wybuchu wybuchów celownik wybuchowi wybuchom biernik wybuch wybuchy narzędnik wybuchem wybuchami miejscownik wybuchu wybuchach wołacz wybuchu wybuchy
- przykłady:
- kolokacje:
- (1.1) wybuch trotylu / dynamitu / nitrogliceryny / paliwa / bomby / granatu / miny / pożaru
- (1.3) wybuch wulkanu / gejzeru / lawy
- (1.4) wybuch wojny / zamieszek / niezadowolenia społecznego • wybuch gniewu / radości / agresji / euforii
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wybuchowiec m, wybuchowość ż, wybuchanie n, wybuchnięcie n, niewybuch mrz
- czas. wybuchać ndk., wybuchnąć dk., buchać ndk., buchnąć dk.
- przym. wybuchowy
- przysł. wybuchowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) explosion, outburst, detonation
- arabski: (1.1) انفجار m (infiǧār), تفجير m, نسف m, تفجر m, فرقعة ż; (1.3) فورة ż
- baskijski: (1.1) eztanda, leherketa
- czeski: (1.1) výbuch m
- esperanto: (1.1) eksplodo; (1.3) eksplodo; (1.4) eksplodo
- estoński: (1.1) plahvatus
- francuski: (1.1) explosion ż
- hiszpański: (1.1) explosión ż, estallido m; (1.2) estallido m, estruendo m
- jidysz: (1.1) אויפֿרײַס m (ojfrajs)
- kataloński: (1.1) explosió ż, esclat m
- kazachski: (1.1) жарылыс
- niderlandzki: (1.1) explosie
- niemiecki: (1.1) Ausbruch m; (1.3) Ausbruch m; (1.4) Ausbruch m
- nowogrecki: (1.1) έκρηξη ż
- rosyjski: (1.1) взрыв m; (1.2) взрыв m; (1.3) извержение n
- ukraiński: (1.1) вибух m; (1.2) вибух m
- włoski: (1.1) esplosione ż; (1.2) esplosione ż; (1.3) scoppio m
- źródła: