тин

transliteracja:

tin

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj żeński

(1.1) płot

odmiana:

(1.1) ^[1]

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	тин	тини́
dopełniacz	ти́ну	тині́в
celownik	ти́ну, ти́нові	тина́м
biernik	тин	тини́
narzędnik	ти́ном	тина́ми
miejscownik	на/у ти́ні	на/у тина́х
wołacz	ти́не	тини́

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) пліт

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. тиння n

zdrobn. тинок m, тиночок m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: