dyr
dyr (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dyr dyry / dyrowie dopełniacz dyra dyrów celownik dyrowi dyrom biernik dyra dyrów narzędnik dyrem dyrami miejscownik dyrze dyrach wołacz dyrze dyry / dyrowie
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dyrektor m, dyrektorka ż, dyrektorstwo n, dyra ż, dyro ż
- przym. dyrektorski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) forma skrócona od dyrektor
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dyrektor
- źródła:
dyr (język duński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zwierzę
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1) lp et dyr, dyret; lm dyr, dyrene
- (2.1) dyr, dyrt, dyre; st. wyższy dyrere; st. najwyższy dyrest
- przykłady:
- (1.1) Han spiser som et dyr. → (On) je jak zwierzę.
- (2.1) Bøger er meget dyre i Danmark. → Książki są w Danii bardzo drogie.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) kræ
- antonimy:
- (2.1) billig
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
dyr (język islandzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, liczba mnoga
- (1.1) drzwi
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
dyr (język norweski (bokmål))
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
przymiotnik
- (2.1) drogi (kosztowny)
- odmiana:
- (1.1) et dyr, dyret, dyr, dyrene lub et dyr, dyret, dyr, dyra
- (2.1) dyr, dyrt, dyre
- przykłady:
- (1.1) Det fins mange ville dyr i skogen. → W tym lesie jest dużo dzikich zwierząt.
- (2.1) Hun kjøper alltid dyre klær. → Ona zawsze kupuje drogie ubrania.
- (2.1) Det er dyrt med alkohol her i landet. (NRK) → W naszym kraju alkohol jest drogi.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (2.1) billig
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- bløtdyr • dådyr • flokkdyr • husdyr • krypdyr • pattedyr • pelsdyr • rovdyr • rådyr • skadedyr • skalldyr • udyr • villdyr • virveldyr
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
dyr (język szwedzki)
- wymowa:
- [dy:r]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) drogi (kosztowny)
- odmiana:
- (1.1) dyr, dyrt, dyra
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) billig
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
dyr (język wilamowski)
- wymowa:
- znaczenia:
rodzajnik określony
- (1.1) rodzaj męski
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- (1.1) dyr +rzeczownik m
- synonimy:
- (1.1) der
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: