Pustelnia Złotego Lasu
"Pustelnia Złotego Lasu" w Rytwianach – konwent powołany do istnienia w 1624 roku z fundacji wojewody krakowskiego Jana Magnusa Tęczyńskiego i jego brata Gabriela, wojewody lubelskiego. Usytuowana w Rytwianach pustelnia, została skasowana w 1820 roku. Obecnie jest siedzibą Relaksacyjno-Kontemplacyjnego Centrum Terapeutycznego "SPeS". W 2018 r. wpisana na listę pomników historii w ramach akcji "100 Pomników Historii na stulecie odzyskania niepodległości"[2].
 nr rej. A.867/1-7 z 28.10.1971 i z 16.06.1977[1]
| |
 Zespół klasztorny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Właściciel | |
| Typ zakonu |
męski |
| Obiekty sakralne | |
| Kościół |
Zwiastowania Najświętszej Marii Panny |
| Fundator | |
| Data budowy |
1624 |
| Data zamknięcia |
1820 |
Położenie na mapie gminy Rytwiany  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu staszowskiego  | |
 50°31′14″N 21°14′33″E/50,520528 21,242389
| |
| Strona internetowa | |
Kamedulska przeszłość
edytujHistoria tego miejsca rozpoczyna się w 1617 roku. Wówczas to zatwierdzono fundację wojewody krakowskiego Jana Magnusa Tęczyńskiego na rzecz Ojców Kamedułów, którzy kilka lat wcześniej osiedli w pierwszym polskim eremie na Bielanach krakowskich. Głównym fundatorem eremu w Rytwianach był wspomniany Jan Magnus Tęczyński wraz ze swoim bratem Gabrielem Tęczyńskim, wojewodą lubelskim. Kamień węgielny pod budowę położył dnia 1 maja 1624 roku biskup krakowski Marcin Szyszkowski. Prace budowlane kościoła i budynków klasztornych wraz z domkami pustelniczymi trwały do roku 1637, kiedy to biskup krakowski Tomasz Oborski konsekrował świątynię nadając jej wezwanie Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny. Bogactwo swojego barokowego wnętrza rytwiańska świątynia zawdzięcza jednemu z przeorów ojcu Wenantemu de Subiaco, który jest autorem obrazów w kościele i bocznych kaplicach oraz całości koncepcji ikonograficznej.
Kameduli przebywali w Rytwianach 201 lat. Mocą dekretu carskiego z 1819 roku klasztor został skasowany. Ostatni mnisi opuścili pustelnie w 1825 udając się do pustelni na warszawskich Bielanach. Opustoszały klasztor wrócił do rąk fundatorów. Ci, próbując go ratować, sprowadzili braci franciszkanów, lecz i tym razem wkrótce doszło do kasacji. W 1935 roku na terenie pokamedulskiego klasztoru została utworzona parafia.
Pustelnia dziś
edytujW roku 2007 rozpoczął się remont mocno zniszczonych zabudowań oraz prace związane zagospodarowaniem otoczenia pustelni. Plan odrestaurowania zrealizowano przy pomocy środków z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Od roku 2001 w pokamedulskim klasztorze utworzono Diecezjalny Ośrodek Kultury i Edukacji Źródło. Znajdują się tu także odbudowane i wyremontowane domki oraz zabudowania klasztorne a Centrum proponuje szereg form wypoczynku i terapii. W 2013 roku utworzono tu muzeum związane z polskim serialem historycznym "Czarne chmury", którego IV i X odcinek kręcono w tym miejscu 40 lat wcześniej.
Turystyka
edytujPustelnia położona jest w samym środku puszczy rytwiańskiej. W otoczeniu pustelni znajduje się ścieżka historyczna o życiu monastycznym. Klasztor i kościół można zwiedzać z przewodnikiem w sezonie turystycznym. W pustelni corocznie odbywają się imprezy plenerowe: Klasztorna Majówka, Klasztorny Odpust (15 sierpnia), Leśna Apteka (ostatnia niedziela września).
Przypisy
edytuj- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2015-02-21].
- ↑ 100 Pomników Historii na 100-lecie odzyskania niepodległości MKiDN - 2018 [online] [dostęp 2019-02-20] (pol.).