[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/

Linia kolejowa nr 3

linia kolejowa w Polsce
To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 24 kwi 2024. Od tego czasu wykonano 1 zmianę, która oczekuje na przejrzenie.
Linia nr 3
Warszawa Zachodnia – Kunowice
Mapa przebiegu linii kolejowej 3
Dane podstawowe
Zarządca

PKP PLK

Numer linii

3

Tabela SRJP

300, 300a, 315, 390, 430, 600, 606, A301, A302, A303, A308, A601, B170, B180, M101, M102, M103, M151[1]

Długość

475,583[2] km

Rozstaw szyn

1435 mm

Sieć trakcyjna

3000 V DC

Prędkość maksymalna

160[3] km/h

Zdjęcie LK3

Linia kolejowa nr 3 Warszawa ZachodniaKunowice – zelektryfikowana, w większości dwutorowa, magistralna linia kolejowa o znaczeniu państwowym, łącząca stację Warszawa Zachodnia z Granicą Państwa[2].

Linia stanowi drugą co do długości linię kolejową w Polsce (krótsza o 17,889 km od linii kolejowej Chorzów Batory – Tczew) oraz fragment międzynarodowej linii kolejowej E 20 (BerlinKunowicePoznańKutnoSochaczewWarszawaTerespolMoskwa).

Przebieg

edytuj

Tor parzysty linii rozpoczyna się na rozjeździe 10 na stacji Warszawa Zachodnia i w tym miejscu styka się z linią kolejową Warszawa Zachodnia – Terespol. Dalej biegnie przez peron 5 torem 6 na podanej stacji[4]; później od linii odgałęzia się linia kolejowa Warszawa Zachodnia – Warszawa Czyste T201,2S, która przechodzi pod linią. Następnie linia jedzie pod wiaduktem linii kolejowej Warszawa Zachodnia – Kraków Główny, nad torem linii kolejowej Warszawa Zachodnia – Grodzisk Mazowiecki i od tego momentu znajduje się między torami linii nr 447.

Linia przechodzi przez peron 2 torem 2Ł na przystanku Warszawa Włochy[4], a na rozjeździe 21 bieg rozpoczyna tor nieparzysty linii – od tego miejsca linia jest dwutorowa. Tor parzysty wraz z linią kolejową Warszawa Włochy – Warszawa Włochy T3Ł przechodzi nad torem linii nr 447 oraz linią kolejową Warszawa Zachodnia – Katowice i spotyka się z torem nieparzystym – odtąd tory biegną równolegle, obok siebie.

Między przystankami Warszawa Ursus Północny i Warszawa Gołąbki linia przebiega wiaduktem nad linią kolejową Warszawa Główna Towarowa – Józefinów oraz torem linii kolejowej Warszawa Główna Towarowa – Warszawa Gołąbki. Następnie przechodzi pod fragmentem ekspresowej obwodnicy Warszawy, dalej przez Ożarów Mazowiecki, Płochocin, Błonie, Sochaczew, a na stacji Bednary odgałęzia się linia kolejowa Bednary – Łódź Kaliska. Potem biegnie przez peron 1 na stacji Łowicz Główny, gdzie dochodzą linia kolejowa Łowicz Główny ŁG1 – Łowicz Przedmieście oraz linia kolejowa Skierniewice – Łowicz Główny, by później przejść nad Bzurą i pod Autostradą Bursztynową do peronu 2 na stacji Kutno, gdzie styka się z linią kolejową Łódź Widzew – Kutno, linią kolejową Kutno – Piła Główna oraz linią kolejową Kutno – Brodnica[4].

Od Kutna linia dochodzi do posterunku odgałęźnego Zamków, skąd odgałęziają się linia kolejowa Zamków – Borysławice oraz linia kolejowa Ponętów – Zamków; dalej biegnie pod wiaduktem linii kolejowej Chorzów Batory – Tczew i dociera do stacji Barłogi, gdzie spotyka się z linią kolejową Barłogi – Borysławice oraz linią kolejową Ponętów – Barłogi. Potem przebiega przez Kłodawę, Koło, Konin i Strzałkowo do posterunku odgałęźnego Sokołowo Wrzesińskie, skąd odchodzi linia kolejowa Sokołowo Wrzesińskie – Września. Dalej biegnie wiaduktem nad linią kolejową Oleśnica – Chojnice, a na stacji Podstolice styka się z linią kolejową Września – Podstolice. Podane linie są eksploatowane przez pociągi podmiejskie i dalekobieżne w celu dojazdu do stacji Września.

Linia przebiega przez Neklę, następnie pod wschodnią obwodnicą Poznania, po czym przez Kostrzyn do Swarzędza, gdzie odgałęzia się linia kolejowa Swarzędz – Poznań Starołęka wschodząca w skład Towarowej Obwodnicy Poznania. Na wysokości posterunku odgałęźnego Poznań Antoninek odchodzi linia kolejowa Poznań Antoninek – Nowa Wieś Poznańska, a potem biegnie pod linią kolejową Poznań Krzesiny – Kobylnica do peronu 3 na stacji Poznań Wschód[4], gdzie schodzą się linia kolejowa Poznań Wschód – Skandawa oraz linia kolejowa Poznań Wschód – Bydgoszcz Główna. Linia przecina Wartę i dociera do peronów 1 i 2 na stacji Poznań Główny, gdzie schodzą się linia kolejowa Kluczbork – Poznań Główny, linia kolejowa Wrocław Główny – Poznań Główny oraz linia kolejowa Poznań Główny – Szczecin Główny.

Linia nr 3 biegnie dalej nad linią nr 271 oraz torem linii kolejowej Poznań Starołęka PSK – Poznań Górczyn do stacji Poznań Górczyn. Następnie przechodzi pod zachodnią obwodnicą Poznania oraz Autostradą Wolności, po czym przez Buk, Opalenicę, Nowy Tomyśl i Zbąszyń, gdzie spotyka się z linią kolejową Leszno – Zbąszyń. Dalej przebiega do posterunku odgałęźnego Chlastawa, skąd odgałęziają się linia kolejowa Chlastawa – Kosieczyn i linia kolejowa Chlastawa – Dąbrówka Zbąska oraz biegnąc równolegle do linii kolejowej Zbąszynek – Gorzów Wielkopolski dochodzi do stacji Zbąszynek.

Linia przechodzi pod wiaduktem linii kolejowej Zbąszynek – Gubin, po czym pod drogą ekspresową S3, przez Świebodzin, Torzym, ponownie pod Autostradą Wolności i dochodzi do peronów 1 i 2 na stacji Rzepin, gdzie zbiegają się linia kolejowa Wierzbno – Rzepin, linia kolejowa Jerzmanice Lubuskie – Rzepin RzB oraz linia kolejowa Rzepin RzB – Drzeńsko[4]. Potem przechodzi pod linią nr 822 i linią kolejową Wrocław Główny – Szczecin Główny, po chwili przez Kunowice i Słubice. Linia kończy bieg na granicy polsko-niemieckiej, w miejscu dawnego przejścia granicznego Kunowice-Frankfurt na Odrze.

Linia jest podzielona na 20 odcinków[2]:

  • A: Warszawa Zachodnia – Warszawa Włochy (od 2,515 do 6,804)
  • B: Warszawa Włochy – Warszawa Gołąbki (od 6,804 do 10,719)
  • C: Warszawa Gołąbki – Bednary (od 10,719 do 72,327)
  • D: Bednary – Łowicz Główny (od 72,327 do 80,649)
  • E: Łowicz Główny – Kutno (od 80,649 do 125,903)
  • F: Kutno – Zamków (od 125,903 do 163,832)
  • G: Zamków – Barłogi (od 163,832 do 166,107)
  • H: Barłogi – Konin (od 166,107 do 204,496)
  • J: Konin – Sokołowo Wrzesińskie (od 204,496 do 253,293)
  • K: Sokołowo Wrzesińskie – Podstolice (od 253,293 do 262,729)
  • L: Podstolice – Swarzędz (od 262,729 do 291,618)
  • M: Swarzędz – Poznań Antoninek (od 291,618 do 294,112)
  • N: Poznań Antoninek – Poznań Wschód (od 294,112 do 298,997)
  • O: Poznań Wschód – Poznań Główny (od 298,997 do 304,656)
  • P: Poznań Główny – Poznań Górczyn (od 304,656 do 309,197)
  • R: Poznań Górczyn – Chlastawa (od 309,197 do 382,754)
  • S: Chlastawa – Zbąszynek (od 382,754 do 385,628)
  • T: Zbąszynek – Dąbrówka Zbąska (od 385,628 do 387,742)
  • U: Dąbrówka Zbąska – Rzepin (od 387,742 do 460,781)
  • W: Rzepin – Kunowice (GP) (od 460,781 do 478,098)

Historia

edytuj

XIX wiek

edytuj

Pierwszy projekt połączenia Poznania z Frankfurtem nad Odrą powstał w maju 1842 r., kiedy to marszałek sejmu prowincjonalnego Stanisław Poniński, burmistrz Poznania Eugeniusz Naumann i Karol Marcinkowski wystosowali odezwę do ziemian i mieszczan poznańskich w powyższej sprawie. Powołano specjalną komisję, a Gazeta Wielkiego Księstwa Poznańskiego szczegółowo opisywała postępy przy realizacji projektu. Nie doszedł on jednak do skutku z uwagi na odkładanie decyzji przez rząd pruski[5].

Od połowy lat 40. XIX w. trwały prace nad projektem budowy mostu na Odrze w okolicach Frankfurtu – zamysłem było połączenie Frankfurtu z Rzepinem, a dalej ze Śląskiem oraz Szczecinem. W latach 60. XIX w. padła także propozycja przebiegu linii przez Świebodzin; 20 kwietnia 1864 r. król Wilhelm I udzielił koncesji na budowę linii przez miasto. Prace na odcinku Mostki – Zbąszyń rozpoczęły się w lutym 1868 r. Odcinek oficjalnie oddano do użytku 25 czerwca 1870 r. i pierwotnie był jednotorowy. W 1871 r. zbudowano wspomniany most na Odrze, który był przygotowany pod budowę drugiego toru. Tor został ułożony w 1899 r., a dodatkowy tor do Poznania powstał 30 lat później[6].

Dwudziestolecie międzywojenne

edytuj

Po traktacie wersalskim, podpisanym 28 czerwca 1919 r., w wyniku określenia granic między Polską a Niemcami, stacja w Zbąszyniu (niem. Bentschen) znalazła się po stronie polskiej, więc władze niemieckie, nieposiadające po swojej stronie stacji granicznej, postanowiły zbudować nowoczesny technicznie dworzec i osiedle kolejarskie, które nazwano Neu Bentschen – dosł. Nowy Zbąszyń (obecnie Zbąszynek)[7]. W 1921 r. zbudowano 111 km dodatkowego toru z Kutna przez Konin do Strzałkowa[6]. W latach 1925–1930 zmieniono przebieg linii na odcinku Chlastawa – Dąbrówka Zbąska. Pierwotny odcinek linii, wybudowany w 1870 r., pozostał czynny (powstał tymczasowy posterunek odgałęźny Boleń) do czasów przebudowy linii kolejowej Zbąszynek – Gorzów Wielkopolski jako tymczasowy przebieg linii do Gorzowa Wielkopolskiego[8]. 15 maja 1930 r. Warszawa otrzymała bezpośrednie, regularne połączenie z Poznaniem, a 14 września 1930 r. ukończono prace na dworcu w Zbąszynku, umożliwiając tym samym uruchomienie połączenia z Berlinem oraz Europą Zachodnią[6].

Zmieniono także przebieg linii na odcinku Poznań GórczynPoznań Główny, dzięki czemu umożliwiono wjazd przez nieistniejący już posterunek odgałęźny Poznań Główny Ppd na wybudowaną w 1919 r., a zlikwidowaną w 1997 r. stację Poznań Główny Towarowy[9][10]. Pierwotny przebieg linii to częściowo rozebrane bocznice stacji Poznań Górczyn odgałęziające się na wschodniej głowicy stacji w kierunku ulicy Hetmańskiej[11].

II wojna światowa

edytuj

Podczas II wojny światowej linia służyła przede wszystkim do przewozu wojska, sprzętu, amunicji i innego zaopatrzenia w jedną stronę, a rannych, urlopowiczów, jeńców i łupy wojenne w drugą stronę. Linia z tego względu była przeciążona i zdarzały się na niej liczne, niekiedy groźne wypadki – około 1942 r. w okolicach Świebodzina doszło do zderzenia pociągu pośpiesznego przewożącego wojskowych z tyłem pociągu z cysternami zjeżdżającego na bocznicę kolejową. W wyniku tego zdarzenia część cystern zapaliła się, a załoga lokomotywy, kolejarze, podróżni i wojskowi przebywających w wagonach spłonęli żywcem[6].

Stacja Kutno i szlak na odcinku Nowe KutnowskieKutno uległy przebudowie w 1943 r., kiedy to Dyrekcja Kolei Rzeszy dokonała korekty przebiegu linii w związku z rozbudową lokomotywowni wachlarzowej Kutno Azory[12]. Przebieg dawnej linii wyznacza dziś linia kolejowa Kutno – Kutno Azory Lokomotywownia, której kilometraż pokrywa się częściowo z linią kolejową nr 3, stanowiąc dojazd do lokomotywowni Kutno Azory[2]. Stacja Września uległa natomiast dwóm przebudowom: w czasie II wojny światowej oraz w 1977 r. Podczas pierwszej przebudowy w czasie II wojny światowej zmieniono przebieg linii (dzisiejszej linii kolejowej Września – Podstolice) w związku z wydłużeniem południowej głowicy stacji Września. Stary przebieg trasy wyznacza dziś ulica Jagodowa we Wrześni[13].

Przesuwająca się w stronę Niemiec Armia Czerwona odbudowywała zniszczone mosty oraz tory kolejowe, a dodatkowo układała równolegle obok toru normalnego (1435 mm) tor szeroki (1524 mm) w celu uniknięcia przeładunków. Tor szeroki omijał Poznań od strony południowej i prowadził do Berlina. Po konferencji poczdamskiej tor szeroki został rozebrany, gdyż sprawiał wiele trudności przy skrzyżowaniach z torem normalnym oraz utrudniał obsługę węzłów kolejowych. Do przebudowy linii kolejowej częściowo użyto torów pozyskanych z linii kolejowej Sulechów – Świebodzin[6].

Lata powojenne

edytuj

Do 1994 r. linia kolejowa stanowiła główną arterię transportową łączącą Związek Radziecki z Niemiecką Republiką Demokratyczną. Była to jedyna linia bloku wschodniego wykorzystywana do regularnego ruchu pasażerskiego z Europą Zachodnią. Podczas drugiej przebudowy węzła Września dokonano zmiany przebiegu linii poprzez budowę odcinka Sokołowo Wrzesińskie – Podstolice (w 1977 r.) oraz korektę przebiegu za stacją Podstolice w kierunku Nekli. Pozostałościami korekty przebiegu linii są czynne linie Sokołowo Wrzesińskie – Września i Września – Podstolice[2] oraz działki ewidencyjne po starym przebiegu linii od Podstolic do Nekli[14]. Linia była wielokrotnie naprawiana, przebudowywana i została całkowicie zelektryfikowana w maju 1984 r[6].

Charakterystyka techniczna

edytuj

Linia w całości jest klasy D3, maksymalny nacisk osi wynosi 221 kN dla lokomotyw oraz wagonów, a maksymalny nacisk liniowy wynosi 71 kN. Sieć trakcyjna jest przystosowana, w zależności od odcinka, do maksymalnej prędkości od 140 km/h do 200 km/h; obciążalność prądowa wynosi od 1700 A do 2730 A, a minimalna odległość między odbierakami prądu wynosi 7 m[15]. Linia wyposażona jest w elektromagnesy samoczynnego hamowania pociągów[15] oraz dwukierunkową samoczynną blokadę liniową – trzystawna na odcinku Warszawa Zachodnia – Warszawa Gołąbki i czterostawna na odcinku Warszawa Gołąbki – Kunowice (GP)[16].

Linia dostosowana jest, w zależności od odcinka, do prędkości od 60 km/h do 160 km/h, a jej prędkość konstrukcyjna wynosi 160 km/h. Obowiązują następujące prędkości maksymalne dla pociągów:

Wykaz maksymalnych prędkości (km/h)[3]
Tor nieparzysty (kierunek: Granica Państwa) kilometraż Tor parzysty (kierunek: Warszawa Zachodnia)
Pociągi pasażerskie Autobusy szynowe i EZT Pociągi towarowe od do Pociągi pasażerskie Autobusy szynowe i EZT Pociągi towarowe
odcinek jednotorowy 2,515 6,500 90 60
6,500 7,022 70
70 7,022 8,400
100 70 8,400 10,100 100
120 10,100 11,000
11,000 11,300 120
100 11,300 11,400
150 11,400 12,200 150 100
160 12,200 21,000 160
130 21,000 23,900 130
110 23,900 24,400 110
140 24,400 27,200 140
160 27,200 30,100 160
30,100 53,100
100 53,100 54,100 100
120 54,100 55,700
55,700 56,400 120
140 56,400 62,700 140
120 62,700 66,600 120
140 66,600 70,300 140
160 70,300 75,400 160
130 75,400 77,600 130
110 77,600 78,850 110
100 78,850 81,200 100
140 81,200 82,600 140
160 82,600 94,200 160
94,200 105,800
105,800 122,100
122,100 124,500
100 70 124,500 126,276 100 70
odcinek jednotorowy 126,276 126,327
100 70 126,327 129,000
130 100 129,000 130,600 130 100
160 130,600 164,200 160
80 164,200 165,650 120
165,650 167,950 120
167,950 172,000 160
120 172,000 174,330
174,330 174,760 100
100 174,760 175,470
160 120 175,470 199,380 160 120
140 199,380 204,180 140
160 204,180 231,280 160
140 231,280 232,420 140
160 232,420 232,450
232,450 290,000 160
80 290,000 290,850 80
140 290,850 295,300 140
130 295,300 297,800 130
100 297,800 302,800 100
90 302,800 309,600 90
120 309,600 311,000 120
160 311,000 373,100 160
100 373,100 378,400 100
120 378,400 382,500 120
100 382,500 385,600 100
60 385,600 386,400 60
100 100 386,400 388,750 100 100
120 388,750 393,900 120
160 393,900 405,800 160
120 405,800 408,500 120
160 408,500 419,600 160
150 419,600 422,400 150
160 422,400 475,700 160
140 475,700 477,400 140
80 477,400 477,907 80
100 477,907 478,098 100

Linia znajduje się w Wykazie linii, na których nie jest dostępna zdolność przepustowa lub dostępna zdolność przepustowa jest ograniczona i są na niej przeprowadzane regularne, nocne, 4-godzinne przerwy techniczne[17]. Planowane jest poprawienie przepustowości na odcinku Warszawa – Kutno poprzez: przebudowę blokady liniowej (srk) na odcinku Warszawa Włochy – Warszawa Gołąbki, przebudowę układu torowego punktów Warszawa Gołąbki i Ożarów Mazowiecki oraz rozbudowę układu torowego do czterotorowego na linii wlotowej do Warszawy[18].

Infrastruktura

edytuj

Rozgałęzienia

edytuj
Wykaz połączeń z innymi liniami[2][19][4]
Punkt Linia
numer kierunek status
Warszawa Zachodnia 2 Granica Państwa (Terespol) czynna
46 Warszawa Czyste czynna
Warszawa Włochy 457 Warszawa Włochy R22 czynna
Warszawa Gołąbki 507 Warszawa Główna Towarowa czynna
Bednary 15 Łódź Kaliska czynna
Łowicz Główny 11 Skierniewice czynna
531 Łowicz Przedmieście czynna
Kutno 16 Łódź Kaliska czynna
18 Piła Główna czynna
33 Brodnica czynna
Zamków 544 Borysławice czynna
740 Ponętów czynna
Barłogi 737 Ponętów czynna
809 Borysławice czynna
Konin 388 Kazimierz Biskupi częściowo czynna
Sokołowo Wrzesińskie 807 Września czynna
Podstolice 808 Września czynna
Swarzędz 352 Poznań Starołęka czynna
Poznań Antoninek 804 Nowa Wieś Poznańska czynna
Poznań Wschód 353 Granica Państwa (Skandawa) czynna
356 Bydgoszcz Główna czynna
Poznań Główny 272 Kluczbork czynna
Poznań Górczyn 801 Poznań Starołęka PSK czynna
Opalenica 376 Kościan nieczynna
Zbąszyń 359 Leszno czynna
Chlastawa 819 Kosieczyn czynna
820 Dąbrówka Zbąska czynna
Zbąszynek 367 Gorzów Wielkopolski czynna
982 Zbąszynek R463 czynna
Dąbrówka Zbąska 820 Chlastawa czynna
Świebodzin 384 Sulechów nieczynna
Toporów 375 Międzyrzecz częściowo czynna
Rzepin 364 Wierzbno częściowo czynna
981 Rzepin RzB R102 T44 czynna
Kunowice 386 Cybinka nieczynna
Granica Państwa (Kunowice) 490 Frankfurt (Oder) czynna

Posterunki ruchu i punkty ekspedycyjne

edytuj

Na linii znajdują się 92 różne punkty eksploatacyjne, w tym 35 stacji kolejowych, 48 przystanków i 9 posterunków odgałęźnych.

Wykaz posterunków ruchu i punktów ekspedycyjnych[20][21][22][23][24][25][26][27][28][29][30]
Rodzaj i nazwa Zdjęcie Liczba peronów Liczba krawędzi peronowych Infrastruktura Dawne nazwy
stacja
Warszawa Zachodnia ♿︎
8 16
  • przejście pod torami
  • kasy biletowe
  • biletomaty (IC, KM, ŁKA)
  • przechowalnia bagażu
  • parking
  • sieć Wi-Fi
  • punkt gastronomiczny
  • kiosk
  • informacja dla podróżnych
Warschau Vorbahnhof (1915 – 1918)
Przystanek nr 6 (1918 – 1924)
Warszawa Zachodnia (1925 – 1939)
Warschau West (1939 – 1944)
Warschau West Personenbahnhof (1944 – 1945)
posterunek odgałęźny
przystanek
Warszawa Włochy ♿︎
2 3
  • przejście pod torami
  • kasy biletowe
  • biletomat KM
  • punkt gastronomiczny
  • informacja dla podróżnych
Włochy (1885 -1957)
przystanek
Warszawa Ursus Północny ♿︎
2 2
  • przejście pod torami
Ursus Północny (1970 – 1978)
posterunek odgałęźny
przystanek
Warszawa Gołąbki
1 2
  • kładka
Gołąbki (1914 – 1978)
stacja
Ożarów Mazowiecki ♿︎
1 2
  • kładka
  • kasy biletowe
  • biletomat KM
  • parking
  • informacja dla podróżnych
Ożarów (1902 – 1940)
Ozarow (1939 – 1940)
Ozarow bei Warschau (1941 – 1945)
Ożarów (1945 – 1989)
posterunek bocznicowy
Płochocin Polmos
przystanek
Płochocin ♿︎
2 2
  • przejście pod torami
  • kasy biletowe
  • parking
  • informacja dla podróżnych
przystanek Błonie Rokitno ♿︎ 2 2
  • informacja dla podróżnych
  • przejście na poziomie szyn
stacja
Błonie ♿︎
2 4
  • przejście pod torami
  • kasy biletowe
  • biletomat KM
  • parking
  • informacja dla podróżnych
Błonie (1902 – 1915)
Blonie (1915 – 1918)
Błonie (1918 – 1939)
Blonie (1939 – 1945)
przystanek
Witanów
2 2
  • przejście na poziomie szyn
przystanek
Boża Wola ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
  • biletomat KM
Boża Wola (1910 – 1939)
Boza Wola (1939 – 1946)
przystanek
Seroki ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
stacja
Teresin Niepokalanów ♿︎
2 3
  • przejście pod torami
  • biletomat KM
Teresin (1902 – 1922)
Szymanów (1923 – 1939)
Szymanow (1939 – 1945)
Szymanów (1945 – 1998)
przystanek
Piasecznica ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
stacja
Sochaczew ♿︎
2 3
  • przejście pod torami
  • kasy biletowe
  • biletomat KM
  • parking
  • informacja dla podróżnych
przystanek
Kornelin ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
przystanek
Nowa Sucha ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
Leonów (1902 – 2018)
przystanek
Kęszyce ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
przystanek
Jasionna Łowicka ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
stacja
Bednary ♿︎
2 4
  • przejście na poziomie szyn
przystanek
Mysłaków ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
stacja
Łowicz Główny ♿︎
2 4
  • kładka
  • kasy biletowe
  • biletomaty (IC, KM, ŁKA)
  • sieć Wi-Fi
  • parking
  • informacja dla podróżnych
Łowicz (1845 – 1861)
Łowicz Aleksandrowski (1861 – 1902)
Lowicz Nord (1915 – 1918)
Łowicz Dworzec Aleksandrowski (1918 – 1922)
Łowicz (1923 – 1939)
Lowicz (1939 – 1941)
Lowitsch (1942 – 1945)
Łowicz (1945 – 1950)
przystanek
Niedźwiada Łowicka ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
stacja
Jackowice ♿︎
2 2
  • przejście pod torami
przystanek
Zosinów ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
stacja
Żychlin ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
  • przejście pod torami
Pniewo (1861 – 1922)
Żychlin (1923 – 1939)
Zychlin (1939 – 1942)
Zichlin (1942 – 1945)
przystanek
Złotniki Kutnowskie ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
Wielka (1948 – 1966)
stacja techniczna
Stara Wieś
  • nastawnia
  • bocznice kolejowe:
przystanek
Sklęczki ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
stacja
Kutno ♿︎
4 6
  • przejście pod torami
  • przejście na poziomie szyn
  • kasy biletowe
  • biletomaty (IC, KM, ŁKA)
  • punkt gastronomiczny
  • kiosk
  • parking
  • informacja dla podróżnych
Kutno (1861 – 1923)
Kutno Osobowe (1924)
przystanek
Nowe Kutnowskie ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
Polkowice (1921 – 1955)
Polkowice Kutnowskie (1955 – 1962)
stacja
Krzewie ♿︎
2 4
  • przejście pod torami
Krzewie (1921 – 1942)
Krosswitz (1943 – 1945)
przystanek
Turzynów ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
Turzynow (1939 – 1942)
Dittau (1943 – 1946)
przystanek
Kłodawa ♿︎
2 4
  • przejście pod torami
  • parking
  • informacja dla podróżnych
Kłodawa (1921 – 1939)
Klodawa (1939 – 1942)
Tonningen (1943 – 1945)
posterunek odgałęźny
Zamków
  • nastawnia
stacja
Barłogi ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
Barłogi (1921 – 1939)
Barlogi (1939 – 1942)
Barloh (1943 – 1945)
stacja
Koło ♿︎
2 3
  • przejście pod torami
  • dojście od dworca, od ulicy
  • kasy biletowe
  • sieć Wi-Fi
  • parking
  • informacja dla podróżnych
Koło (1921 – 1939)
Kolo (1939)
Warthbrücken (1939 – 1946)
przystanek
Budki Nowe ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
stacja
Kramsk
2 4
  • przejście na poziomie szyn
  • przejście pod torami
Kramsk (1921 – 1942)
Kramshöhe (1943 – 1945)
stacja
Konin ♿︎
2 4
  • przejście na poziomie szyn
  • przejście pod torami
  • kasy biletowe
  • biletomaty (IC, KW, Polregio)
  • sieć Wi-Fi
  • kiosk
  • punkt gastronomiczny
  • parking
  • informacja dla podróżnych
przystanek
Konin Zachód
2 2
  • przejście na poziomie szyn
  • przejście pod torami
przystanek
Kawnice ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
Kawnica (1948 – 1952)
przystanek
Spławie ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
Spławie (1921 – 1943)
Gohlen (1943 – 1946)
przystanek
Cienin Kościelny ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
stacja
Cienin
2 4
  • przejście pod torami
  • przejście na poziomie szyn
Cienin (1923 – 1942)
Schottenwalde (1943 – 1945)
przystanek
Słupca
2 2
  • przejście podziemne
  • przejście na poziomie szyn
  • kasy biletowe
  • parking
  • informacja dla podróżnych
Słupca (1921 – 1943)
Grenzhausen (1943 – 1946)
stacja
Strzałkowo
2 4
  • przejście pod torami
  • przejście na poziomie szyn
  • parking
  • informacja dla podróżnych
Stralkowo (1888 – 1910)
Strzałkowo (1919 – 1939)
Stralkowo (1939 – 1942)
Stralkau (1942 – 1945)
przystanek
Wólka ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
Wulka (1941 – 1946)
przystanek
Otoczna ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
Otoschno (1888 -1919)
Otoczna (1919 – 1943)
Breitenlehm (1943 – 1946)
przystanek
Gutowo Wielkopolskie ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
Gutowo (1888 -1890)
Kleparz (1890 – 1906)
Guthof (1906 – 1923)
Gutowo Wielkopolskie (1923 – 1939)
Guthof (1939 – 1946)
posterunek odgałęźny
Sokołowo Wrzesińskie
  • nastawnia
stacja
Podstolice
1 2
  • przejście na poziomie szyn
Tirschdorf (1887 – 1919)
Podstolice (1919 – 1939)
Tirschdorf (1939 – 1946)
posterunek bocznicowy
przystanek
Nekla ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
  • kasy biletowe
  • parking
  • informacja dla podróżnych
przystanek
Gułtowy ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
Gultowy (1890 – 1919)
Gułtowy (1919 – 1943)
Gulten (1943 – 1946)
stacja
Kostrzyn Wielkopolski ♿︎
2 3
  • przejście pod torami
Kostschin (1887 – 1919)
Kostrzyn (1919 – 1939)
Kostschin (1939 – 1945)
przystanek
Paczkowo ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
Hartmannsfeld (1891 – 1901)
Osthausen (1901 – 1919)
Paczkowo (1919 -1939)
Osthausen (1939 – 1946)
stacja
Swarzędz ♿︎
2 3
  • przejście pod torami
Schwersenz (1887 -1919)
Swarzędz (1919 – 1939)
Schwaningen (1939 – 1946)
posterunek odgałęźny
ładownia
Poznań Antoninek
przystanek
Poznań Antoninek ♿︎
2 2
  • przejście pod torami
  • dojście od ulicy
Antoninhof (1907 – 1919)
Antoninem (1919 – 1939)
Antoninhof (1939 – 1945)
Posen Seehof (1943 – 1945)
stacja
Poznań Wschód ♿︎
3 5
  • przejście pod torami
  • dojście od ulicy
Glowno (1872 – 1909)
Glowno Staatsbahnhof (1910 – 1915)
Glowno (1916 – 1919)
Głowna (1919 – 1925)
Poznań Wschodni (1926 – 1939)
Posen Ost (1939 – 1945)
przystanek
Poznań Garbary ♿︎
2 2
  • przejście pod torami
  • dojście od ulicy
  • kasy biletowe
  • biletomat KW
  • sieć Wi-Fi
  • informacja dla podróżnych
Posen Gerberdamm (1884 – 1919)
Tama Garbarska (1919 – 1922)
Poznań Tama Garbarska (1923 – 1939)
Posen Gerberdamm (1939 – 1945)
stacja
Poznań Główny ♿︎
10 15
  • przejście pod torami
  • przejście na poziomie szyn
  • dojście od ulicy, od dworca
  • kasy biletowe
  • biletomaty (IC, KW, Polregio)
  • przechowalnia bagażu
  • sieć Wi-Fi
  • kiosk
  • punkt gastronomiczny
  • parking
  • informacja dla podróżnych
Posen Central Bahnhof (1879 – 1900)
Posen Zentralbahnhof (1901 – 1909)
Posen (1910 – 1916)
Posen Hauptbahnhof (1916 – 1919)
Poznań (1919 – 1939)
Posen Hauptbahnhof (1939 – 1945)
stacja
Poznań Górczyn
1 2
  • przejście pod torami
Gurczyn (1870 – 1900)
St. Lazarus (1901 – 1919)
Św. Łazarz (1919 – 1926)
Poznań Św. Łazarz (1927 – 1939)
Posen St. Lazarus (1939 – 1941)
Posen West (1942 – 1945)
bocznica stacyjna
Rudnicze
  • bocznice kolejowe
przystanek
Poznań Junikowo ♿︎
2 2
  • dojście od ulicy
stacja
Palędzie
2 4
  • przejście pod torami
Dombrowska (1870 – 1919)
Palędzie (1919 – 1939)
Brandrode (1939 – 1945)
przystanek
Dopiewo ♿︎
2 2
  • przejście pod torami
  • dojście od ulicy
Dopiewo (1893 – 1943)
Wanenfeld (1943 – 1946)
przystanek
Otusz ♿︎
2 2
  • dojście od ulicy
Otusz (1870 – 1900)
Otusch (1900 – 1919)
Otusz (1919 – 1939)
Otusch (1939 – 1942)
Ottenhaus (1942 – 1946)
stacja
Buk
2 4
  • przejście pod torami
  • przejście na poziomie szyn
Buk (1870 – 1941)
Buchenstadt (1942 – 1945)
przystanek
Wojnowice Wielkopolskie ♿︎
2 2
  • dojście od ulicy
Kriegerau (1939 – 1946)
Wojnowice (1946 – 1963)
stacja
Opalenica ♿︎
2 4
  • przejście pod torami
  • kasy biletowe
  • informacja dla podróżnych
Opalenica (1870 – 1900)
Opalenitza Staatsbahnhof (1901 – 1919)
Opalenitza (1939 – 1941)
Oppenbach (1942 – 1945)
posterunek bocznicowy
przystanek
Porażyn ♿︎
2 2
  • dojście od ulicy
Eichenhorst (1870 – 1919)
Porażyn (1919 – 1939)
Eichenhorst (1939 – 1945)
przystanek
Sątopy ♿︎
2 2
  • dojście od ulicy
Sontop (1901 – 1919)
Sątopy (1919 – 1939)
Sontop (1939 – 1946)
stacja
Nowy Tomyśl
2 4
  • przejście pod torami
  • przejście na poziomie szyn
  • kasa biletowa
  • parking
  • informacja dla podróżnych
Neutomischel (1870 – 1900)
Neutomischel Staatsbahnhof (1901 – 1919)
Nowy Tomyśl (1919 – 1939)
Neutomischel (1939 – 1945)
przystanek
Jastrzębsko ♿︎
2 2
  • dojście od ulicy
Friedenhorst (1870 – 1919)
Jastrzębiec (1919 – 1923)
Jastrzębsko (1923 – 1939)
Friedenhorst (1939 – 1946)
posterunek bocznicowy
przystanek
Chrośnica ♿︎
2 2
  • dojście od ulicy
Chroschnitz (1885 – 1909)
Kroschnitz (Kr. Meseritz) (1910 – 1919)
Chrośnica (1920 – 1939)
Kroschnitz (1939 – 1945)
stacja
Zbąszyń ♿︎
3 4
  • przejście pod torami
  • dojście od ulicy
  • kasy biletowe
  • parking
  • informacja dla podróżnych
Bentschen (1870 – 1919)
Zbąszyń (1919 – 1939)
Bentschen (1939 – 1945)
posterunek odgałęźny
Chlastawa
  • nastawnia
stacja
Zbąszynek ♿︎
4 6
  • przejście pod torami
  • kasy biletowe
  • informacja dla podróżnych
Neu Bentschen (1930 – 1946)
posterunek odgałęźny
Dąbrówka Zbąska
  • nastawnia
stacja
Szczaniec ♿︎
2 3
  • przejście na poziomie szyn
  • dojście od ulicy
Stentsch (1870 – 1945)
przystanek
Kupienino ♿︎
2 2
  • dojście do ulicy
Koppen (1899 – 1946)
Kupienin (1946 – 1947)
stacja
Świebodzin ♿︎
3 4
  • przejście pod torami
  • dojście od ulicy
Schwiebus (1870 – 1945)
Świebodzin Wielkopolski (1945 – 1967)
przystanek
Wilkowo Świebodzińskie ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
Wilkau (bei Schwiebus) (1909 – 1946)
Wilków (1946 – 1947)
przystanek
Mostki ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
  • dojście od ulicy
Möschten (1936 – 1946)
stacja
Toporów ♿︎
2 4
  • przejście pod torami
Topper (1882 – 1945)
przystanek
Drzewce ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
Neu Cunersdorf (1870 -1906)
Leichholz (1906 -1946)
Debrznica (1946 – 1947)
Drzewce Lubuskie (1947 – 1948)
posterunek odgałęźny
ładownia
przystanek
Torzym ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
  • dojście od ulicy
Sternberg (1870 – 1900)
Sternberg (Neumark) (1901 – 1945)
Toruń Lubuski (1945 – 1946)
stacja
Boczów ♿︎
2 4
  • przejście na poziomie szyn
Bottschow (1855 – 1945)
stacja
Rzepin ♿︎
4 6
  • przejście pod torami
  • przejście na poziomie szyn
  • dojście od ulicy, od dworca
  • kasy biletowe
  • sieć Wi-Fi
  • parking
  • informacja dla podróżnych
Reppen (1870 – 1945)
Rypin Lubuski (1945 – 1946)
posterunek odgałęźny
Kunowice
  • nastawnia
przystanek
Kunowice ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn
Blankensee (1870 – 1898)
Blankensee bei Frankfurt (O) (1898 – 1901)
Kunersdorf (Kr. West-Sternberg) (1902 – 1909)
Kunersdorf (Kr. Weststernberg) (1910 – 1939)
Kunersdorf (1940 – 1945)
Kunowsko (1945 – 1946)
przystanek
Słubice ♿︎
2 2
  • przejście na poziomie szyn

Modernizacja

edytuj

Linia z racji swojego międzynarodowego charakteru (E20) jest stale modernizowana. Celem modernizacji w latach 1998–2007 było dostosowanie parametrów linii do standardów unijnych i wymogów umów AGC (Umowa europejska o głównych międzynarodowych liniach kolejowych) i AGTC (Europejska umowa o głównych międzynarodowych liniach transportu kombinowanego i obiektach towarzyszących), które umożliwiły jazdę pociągów pasażerskich z prędkością 160 km/h, a towarowych 120 km/h z naciskiem na oś 225 kN.

Zakres modernizacji linii objął m.in.:

  • wykonanie na szlakach i stacjach robót w zakresie wymiany szyn i podkładów oraz odwodnienia,
  • modernizację sieci trakcyjnej,
  • modernizację przejazdów kolejowo-drogowych w zakresie nawierzchni oraz, tam gdzie jest to konieczne, budowy dróg równoległych,
  • modernizację obiektów inżynieryjnych,
  • modernizację urządzeń łączności i urządzeń sterowania ruchem kolejowym.

Źródła finansowania: Phare, Europejski Bank Inwestycyjny (EBI), Fundusz Spójności (ISPA/FS), Budżet państwa oraz ze środków własnych.

Na odcinku Rzepin – Granica Państwa

edytuj

W roku 2000 wdrożone zostały, poprzez podpisanie Memorandum Finansowego, działania związane z uruchomieniem projektu. Realizacja zasadniczych prac modernizacyjnych przygranicznego odcinka tj. RzepinGranica Państwa o długości 15 km została zakończona w czerwcu 2004 r.

Zakres projektu obejmował[31]:

  • budowę przystanku osobowego w Słubicach,
  • przebudowę stacji Kunowice,
  • wymianę nawierzchni na 15 km linii kolejowej,
  • przebudowę 15 km samoczynnej blokady liniowej oraz urządzeń elektroenergetycznych,
  • modernizację urządzeń sterowania ruchem kolejowym,
  • przebudowę sieci trakcyjnej na całym odcinku.

Zgodnie z podpisaną w dniu 8 grudnia 2003 r. zmianą do Memorandum Finansowego w ramach projektu realizowana jest umowa na zaprojektowanie i wybudowanie dwóch przejść dla zwierząt.

Wartość projektu: 24,2 mln €[32]

Źródła finansowania:

Całkowity koszt projektu zaplanowano na 24 195 902 €, natomiast Komisja Europejska zatwierdziła koszty kwalifikowane w wysokości 23 033 384 €, w tym udział funduszu Spójności wyniósł 75%, tj. 17 275 038 €, a pozostałe wydatki zostały pokryte z budżetu państwa[33].

6 września 2007 r. przekazano do Komisji Europejskiej Wniosek o dokonanie zmian warunków przedsięwzięcia w ramach FS, uwzględniający między innymi wydłużenie okresu ważności Memorandum Finansowego z 31 grudnia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r.

Okres realizacji: 2000–2007 r.

Na odcinku Warszawa Zachodnia – Rzepin

edytuj

Projekt obejmował pomoc techniczną, tj. przygotowanie studium wykonalności i aplikacji dla przeprowadzenia modernizacji linii na dwóch zasadniczych odcinkach wchodzących w skład II Korytarza Transportowego:

Modernizacja odcinka Warszawa – Rzepin (E 20 – pozostałe roboty) obejmowała dokończenie modernizacji odcinka Warszawa – Rzepin w zakresie:

  • unowocześnienia stacji Łowicz Główny, Kutno, Koło, Konin, Świebodzin,
  • budowy dwupoziomowych skrzyżowań dróg publicznych z torami kolejowymi linii E 20 oraz ekologicznych przejść dla zwierząt,
  • zakończenia modernizacji obiektów inżynieryjnych i podtorza,
  • wymiany nawierzchni torowej na odcinkach nie objętych wymianą w zadaniu Warszawa – Kunowice Etap I,
  • budowy urządzeń radiołączności i systemu kierowania ruchem pociągów.

Realizacja planowanej modernizacji odcinka C – E20 Łowicz GłównySkierniewiceŁuków odbyło się w ramach 5 zadań inwestycyjnych:

Wartość projektu: 3,45 mln €

Źródła finansowania:

Realizacja: grudzień 2004 – październik 2007 r.

Modernizacja Poznańskiego Węzła Kolejowego

edytuj

Poznański Węzeł Kolejowy jest zlokalizowany w gęsto zabudowanym obszarze miejskim. Krzyżują się w nim dwa ważne ciągi komunikacyjne łączące wschód i zachód oraz północ i południe Europy. Zły stan techniczny urządzeń oraz nawierzchni sprawiał, iż stanowił „wąskie gardło” w międzynarodowych połączeniach transportowych, utrudniając płynne prowadzenie ruchu pociągów.

Zmodernizowany odcinek to 21 km zelektryfikowanej, dwutorowej linii od stacji Swarzędz do stacji Poznań Junikowo, na którym usytuowane są przystanek i posterunek odgałęźny Poznań Antoninek, stacja Poznań Wschód, przystanek Poznań Garbary, węzeł kolejowy Poznań Główny oraz stacja Poznań Górczyn.

Zakres prac obejmował modernizację:

  • urządzeń sterowania ruchem kolejowym (srk),
  • układu torowego,
  • nawierzchni i podtorza kolejowego,
  • zasilania elektroenergetycznego i sieci trakcyjnej,
  • obiektów inżynieryjnych i inżynierskich.

Zaplanowana modernizacja była realizowana w ramach 7 kontraktów:

  • opracowania dokumentacji przetargowej i projektowej, okres realizacji: 36 miesięcy, wartość: 1,98 mln €,
  • wykonania projektu i budowa systemu sygnalizacji okres realizacji: 27 miesięcy, wartość: 30,5 mln €,
  • wykonania robót elektroenergetycznych i sieciowych na szlaku Poznań AntoninekPoznań Wschód okres realizacji: 3 miesiące, wartość: 2,34 mln zł (środki własne PKP PLK),
  • wykonania robót nawierzchniowych i podtorowych, obiektów inżynieryjnych i inżynierskich oraz robót towarzyszących okres realizacji: 26 miesięcy, wartość: 51,6 mln €,
  • modernizacji sieci trakcyjnej i systemu zasilania okres realizacji: 26 miesięcy, wartość: 20,46 mln €,
  • budowy skrzyżowania dwupoziomowego w Swarzędzu okres realizacji: 14 miesięcy, wartość: 1,35 mln €,
  • nadzoru nad robotami i pełnienia funkcji Inżyniera Projektu okres realizacji: 38 miesięcy, wartość: 2,25 mln €.

Źródła finansowania:

Realizacja: 2003–2009 r.

Modernizacja odcinka Sochaczew – Swarzędz

edytuj

Wspomniany odcinek przechodził modernizację w latach 1998–2007, której celem było dostosowanie parametrów linii do standardów unijnych i wymogów umów AGC (Umowa europejska o głównych międzynarodowych liniach kolejowych) i AGTC (Europejska umowa o głównych międzynarodowych liniach transportu kombinowanego i obiektach towarzyszących), które umożliwiły jazdę pociągów pasażerskich z prędkością 160 km/h, a towarowych 120 km/h z naciskiem na oś 225 kN. Nie objęła ona jednak stacji kolejowych, obiektów inżynieryjnych oraz odcinka Słupca – Zamków, na którym istnieje duża różnica czasu przejazdu pociągów z powodu złego stanu toru nr 2, na którym prędkość ograniczono do 120 km/h[34]. Modernizacja ma objąć te elementy infrastruktury, które zostały pominięte podczas prac w latach 1993–2001[35] i obejmuje 6 zadań[36]:

  • Zadanie nr 1 – opracowanie koncepcji programowo-przestrzennej dla odcinka Sochaczew – Swarzędz oraz odcinka Placencja – Łowicz,
  • Zadanie nr 2 – opracowanie dokumentów niezbędnych do uzyskania decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej i ich uzyskanie,
  • Zadanie nr 3 – opracowanie projektów budowlanych dla zakresów LCS Łowicz, LCS Kutno, LCS Konin,
  • Zadanie nr 4 – opracowanie wniosków o wydanie pozwoleń na budowę wraz z przeprowadzeniem ponownej oceny oddziaływania na środowisko i opracowaniem niezbędnej dokumentacji do przeprowadzenia takiej oceny i uzyskanie pozwoleń na budowę,
  • Zadanie nr 5 – opracowanie projektów wykonawczych dla zakresów LCS Łowicz, LCS Kutno, LCS Konin,
  • Zadanie nr 6 – opracowanie dokumentacji przetargowej na roboty budowlane dla realizacji 3 kontraktów w trybie „buduj”: LCS Łowicz, LCS Kutno, LCS Konin – koszty niekwalifikowalne[37]

Przebudowa obejmie 230 km torów, modernizację stacji Łowicz Główny, Kutno, Koło, Podstolice oraz przystanków Leonów, Mysłaków, Azory i Konin Zachód; zbudowane zostaną również 2 wiadukty drogowe w Łowiczu i Koninie[38].

Wartość projektu: 462,71 mln €

Źródła finansowania:

Realizacja:

  • 30 marca 2017 – podpisano umowę z Torpolem na modernizację odcinka Barłogi – Swarzędz[39],
  • 5 kwietnia 2017 – podpisano umowę z konsorcjum firm ZUE, Strabag i Budimeks na modernizację odcinka Żychlin – Barłogi[40],
  • 18 kwietnia 2017 – podpisano umowę z konsorcjum firm na czele z Trakcją PRKiI na modernizację odcinka SochaczewŻychlin[41].

Modernizacja Warszawskiego Węzła Kolejowego

edytuj

W sierpniu 2017 PKP PLK podpisały z firmą ZUE umowę na modernizację odcinka Warszawa – Granica LCS Łowicz (Sochaczew)[42].

Instalacja systemu ERTMS

edytuj

5 stycznia 2018 PKP PLK podpisały umowę z przedsiębiorstwem Thales umowę na instalację systemu ERTMS na odcinku KunowiceWarszawa Gołąbki[43].

Ruch pociągów

edytuj

Pociągi podmiejskie i regionalne

edytuj

Linia jest obsługiwana przez Koleje Mazowieckie na odcinku Warszawa Zachodnia – Kutno[44], Łódzką Kolej Aglomeracyjną na odcinku Kutno – Łowicz Główny[45], Koleje Wielkopolskie, w tym Poznańską Kolej Metropolitalną na odcinku Kutno – Zbąszynek[46][47] oraz Polregio na odcinku Poznań Wschód – Frankfurt (Oder)[48][1]. Planowane jest utworzenie połączenia Ożarów Mazowiecki – Warszawa Rembertów obsługiwanego przez Szybką Kolej Miejską[49].

Pociągi dalekobieżne

edytuj

Na linii odbywają się kursy pociągów dalekobieżnych.


Pociągi towarowe

edytuj

Ruch towarowy odbywa się przede wszystkim na odcinkach Warszawa Gołąbki – Swarzędz oraz Poznań Górczyn – Kunowice (GP), jako że podane fragmenty wchodzą w skład Kolejowego Korytarza Towarowego nr 8 Morze Północne – Morze Bałtyckie[50]. Dodatkowo wykorzystywany jest odcinek Swarzędz – Poznań Wschód do obsługi bocznic kolejowych przy stacji Poznań Wschód[51].

Przypisy

edytuj
  1. a b Sieciowy rozkład jazdy, portalpasazera.pl.
  2. a b c d e f Wykaz linii Id-12 (D-29), plk-sa.pl.
  3. a b Wykazy maksymalnych prędkości: pociągi pasażerskie, autobusy szynowe i EZT, pociągi towarowe.
  4. a b c d e f Linia kolejowa nr 3 Warszawa Zachodnia – Kunowice, semaforek.kolej.org.pl.
  5. Witold Jakóbczyk, Karol Marcinkowski 1800-1846, PWN, Warszawa-Poznań, 1981, s. 108–109, ISBN 83-01-03389-4.
  6. a b c d e f 130 lat linii kolejowej Frankfurt-Świebodzin-Poznań, schwiebus.pl.
  7. 3.2. Nowa stacja – Zbąszynek, kolej i ja [online] [dostęp 2022-12-27] (pol.).
  8. Miejsce Historyczne 3/6 w Atlasie Kolejowym Polski, Czech i Słowacji – atlaskolejowy.net
  9. Poznań Główny Towarowy w Atlasie Kolejowym Polski, Czech i Słowacji – atlaskolejowy.net
  10. Poznań Główny Ppd w Atlasie Kolejowym Polski, Czech i Słowacji – atlaskolejowy.net
  11. Linia Poznań Główny – Poznań Górczyn, bazakolejowa.pl.
  12. Miejsce Historyczne 3/1 (mh) • Województwo łódzkie (PL) [online], atlaskolejowy.net.
  13. Linia kolejowa 808a (PL) • Września – Miejsce Historyczne 808 [online], atlaskolejowy.net.
  14. Linia kolejowa 3b (PL) • Podstolice – Miejsce Historyczne 3/2 [online], pl.atlaskolejowy.net [dostęp 2017-11-25].
  15. a b Regulamin sieci 2019/2020 [online], PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. [dostęp 2020-05-30] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-11] (pol.).
  16. Samoczynna blokada liniowa w Polsce, semaforek.kolej.org.pl.
  17. Wykaz linii, na których nie jest dostępna zdolność przepustowa lub dostępna zdolność przepustowa jest ograniczona, plk-sa.pl.
  18. Kierunki rozwoju sieci kolejowej w Warszawskim Węźle Kolejowym, Master Plan dla transportu kolejowego w aglomeracji warszawskiej, plk-sa.pl.
  19. Linia Warszawa Zachodnia – Kunowice (– Frankfurt (Oder)) (3), bazakolejowa.pl.
  20. Wykaz posterunków ruchu i punktów ekspedycyjnych, plk-sa.pl.
  21. Katalog stacji, portalpasazera.pl.
  22. Regulamin sieci, Załącznik 2.18. Wykaz peronów przy liniach kolejowych zarządzanych przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.. plk-sa.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-11)]., plk-sa.pl.
  23. Załącznik nr 7, Informacje dotyczące zakresu świadczonych usług na rzecz pasażera oraz warunki techniczne peronów na stacjach pasażerskich, pkp.pl.
  24. Aktualny wykaz biletomatów Spółki KM, mazowieckie.com.pl.
  25. Wyszukiwarka kas i biletomatów, intercity.pl.
  26. Gdzie kupić bilet, Lokalizacje biletomatów, lka.lodzkie.pl.
  27. Jak kupić bilet?, Wykaz stacjonarnych automatów biletowych. koleje-wielkopolskie.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]., koleje-wielkopolskie.com.pl.
  28. Automaty biletowe, polregio.pl.
  29. Wykaz posterunków ruchu i punktów ekspedycyjnych PKP PLK, plk-sa.pl.
  30. Lista stacji, bazakolejowa.pl.
  31. Zakończenie projektu na linii Rzepin – Granica Państwa, plk-sa.pl.
  32. Modernizacja linii kolejowej E20, odc. Rzepin – granica państwa, mapadotacji.gov.pl.
  33. Modernizacji linii kolejowej E 20 na odcinku Rzepin – Granica Państwa.
  34. http://www.plk-sa.pl/files/public/user_upload/pdf/Reg_przydzielania_tras/Regulamin_2015_2016/06.07.2016/N_ZAL_2.1P_20160705115018.pdf
  35. Umowa na projekt modernizacji na E20 [online], kurier-kolejowy.pl [dostęp 2017-11-25].
  36. Prace na linii kolejowej E20 na odcinku Warszawa- Poznań- pozostałe roboty, odcinek Sochaczew-Swarzędz (projekt CEF nr 2014-PL-TMC-0185-W), funduszeeuropejskie.gov.pl.
  37. Centrum Unijnych Projektów Transportowych [online], cupt.gov.pl [dostęp 2018-08-29] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-13] (pol.).
  38. Przetarg na modernizację odcinka E20 Sochaczew – Swarzędz [online], inforail.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  39. PLK z pierwszą umową na modernizację E20. rynek-kolejowy.pl, 2017-03-31. [dostęp 2017-03-31].
  40. PLK z umową na E20 Żychlin – Barłogi. rynek-kolejowy.pl, 2017-04-05. [dostęp 2017-04-08].
  41. Ostatnia umowa na modernizację E20 podpisana. rynek-kolejowy.pl, 2017-04-18. [dostęp 2017-04-18].
  42. Fragment E20 idzie do modernizacji. Tym razem Ożarów Mazowiecki. rynek-kolejowy.pl, 2017-08-21. [dostęp 2017-10-25].
  43. Kurier Kolejowy, PLK i Thales z umową na ERTMS na E20 Kunowice – Terespol [online], kurier-kolejowy.pl [dostęp 2018-01-07].
  44. Rozkład jazdy, Koleje Mazowieckie, mazowieckie.com.pl.
  45. Rozkłady jazdy, Łódzka Kolej Aglomeracyjna, lka.lodzkie.pl.
  46. Mapa połączeń, Koleje Wielkopolskie. koleje-wielkopolskie.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]., koleje-wielkopolskie.com.pl.
  47. Schemat linii PKM, Poznańska Kolej Metropolitalna, kolej.metropoliapoznan.pl.
  48. Mapa połączeń POLREGIO, polregio.pl.
  49. Krzysztof Śmietana, SKM otwiera nową bazę. I ogłasza plany uruchamiania kolejnych linii [online], warszawa.wyborcza.pl.
  50. Wykaz europejskich korytarzy towarowych obejmujących linie kolejowe udostępniane przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., plk-sa.pl.
  51. Regulamin sieci, Załącznik 2.10 A. plk-sa.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-11)]., plk-sa.pl.