[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/

Dialektologia

dział językoznawstwa zajmujący się badaniem, genezą i systematyką dialektów
To jest wersja przejrzana, która została oznaczona 30 wrz 2023. Na przejrzenie oczekują zmiany w szablonach lub plikach, które są zawarte na tej stronie.

Dialektologia (gr. dialektos „gwara” i logos „słowo, nauka”), także gwaroznawstwo[1] – dział językoznawstwa zajmujący się badaniem, genezą i systematyką dialektów w obrębie jakiegoś języka lub języków. Dyscyplina ta bada odmiany poszczególnych języków oparte głównie na uwarunkowaniach geograficznych (w przeciwieństwie do odmian o podłożu społecznym – socjolektów, które są przedmiotem zainteresowań socjolingwistyki, czy też form historycznych, których klasyfikacji i opisu dokonuje językoznawstwo diachroniczne). Choć socjolekty bywają włączane w ramy terminu „dialekt”, to dialektologia jako dyscyplina koncentruje się przeważnie na odmianach terytorialnych[2].

Jako odrębna dyscyplina językoznawcza dialektologia uformowała się w drugiej połowie XIX wieku[3]. Bezpośrednimi impulsami były teoria falowa innowacji językowych oraz próby weryfikacji lub falsyfikacji zasady bezwyjątkowości praw głosowych głoszonej przez młodogramatyków[4].

Trzon dialektologii tworzy geografia językowa, zajmująca się badaniem rozmieszczenia geograficznego różnych faktów (elementów) językowych[3]. Pierwszą fazą badania dialektologicznego jest gromadzenie materiału w terenie, wśród użytkowników różnych gwar[3]. Na podstawie zebranych danych można opublikować opis monograficzny danego dialektu, opis zróżnicowania języka etnicznego na pewnym terytorium czy też słownik gwarowy, omawiający różnice między językiem standardowym a daną mową ludową[4].

Termin ten z biegiem czasu zyskiwał nowe człony określające w miarę rozwoju samej dyscypliny naukowej. Uwzględniając nowe zakresy badawcze dialektologii i osiągnięcia językoznawstwa współczesnego, wprowadzono m.in. takie innowacje terminologiczne jak: dialektologia społeczna, dialektologia miejska, dialektologia socjolingwistyczna, dialektologia socjalna, dialektologia środowiskowa, dialektologia geograficzna, dialektologia ludowa, dialektologia historyczna, dialektologia opisowa, dialektologia synchroniczna (współczesna)[5]. W kontekście historycznej polszczyzny można mówić o dialektologii staropolskej (filologicznej)[5].

Polscy dialektolodzy

edytuj

Wybrani polscy dialektolodzy:

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. gwaroznawstwo [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2020-06-18].
  2. Ladislav Dvonč, K otázke sociálnych „nárečí“, „Slovo a slovesnost”, 18 (3), 1957, s. 180–183 (słow.).
  3. a b c Mistrík 1993 ↓, s. 114.
  4. a b Polański 1999 ↓, s. 119.
  5. a b Józef Kość, Aspekty historyczne dialektologii opisowej a dialektologia historyczna [w:] Język polski. Współczesność–historia, 2000.
  6. Józef Kąś, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-05-26].
  7. Jerzy Sierociuk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-05-26].
  8. Kazimierz Sikora, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-05-26].
  9. http://dialektologia.amu.edu.pl/bos.htm

Bibliografia

edytuj