Cenoman
pierwszy wiek późnej kredy
| System | Oddział | Piętro | Wiek (mln lat) |
|---|---|---|---|
| Paleogen | Paleocen | Dan | młodsze |
| Kreda | Górna | Mastrycht | 66,0–72,1 |
| Kampan | 72,1–83,6 | ||
| Santon | 83,6–86,3 | ||
| Koniak | 86,3–89,8 | ||
| Turon | 89,8–93,9 | ||
| Cenoman | 93,9–100,5 | ||
| Dolna | Alb | 100,5–113,0 | |
| Apt | 113,0–125,0 | ||
| Barrem | 125,0–129,4 | ||
| Hoteryw | 129,4–132,9 | ||
| Walanżyn | 132,9–139,8 | ||
| Berrias | 139,8–145,0 | ||
| Jura | Górna | Tyton | starsze |
| Podział według IUGS, luty 2017 | |||
Cenoman (ang. Cenomanian)
- w sensie geochronologicznym: najstarszy wiek późnej kredy w erze mezozoicznej, trwający 6,6 milionów lat (od 100,5 do 93,9 mln lat). Cenoman jest młodszy od albu a starszy od turonu.
- w sensie chronostratygraficznym: najniższe piętro górnej kredy, wyższe od albu a niższe od turonu.
Stratotyp dolnej granicy cenomanu znajduje się na Mont Risou koło Rosans (Hautes-Alpes, Francja). Granica oparta jest na pierwszym pojawieniu się otwornicy Rotalipora globotruncanoides Sigal, 1948. Nazwa pochodzi od łacińskiej nazwy miasta Le Mans we Francji – Cenomanum.