Terry Pratchett (1948–2015) – angielski pisarz.

(ang. The Colour Of Magic; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Ludzie powinni zostawać tam, gdzie się ich postawiło.

• Nienawiść jest siłą przyciągającą, tak jak miłość.

(ang. The Light Fantastic; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Cisza jest tylko brakiem hałasu.

• Człowiek nigdzie naprawdę nie był, póki nie wróci do domu.

• Najważniejsze we wspomnieniach jest to, żeby mieć się gdzie zatrzymać i tam je wspominać.

(ang. Equal Rites; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Kiedy człowiek zstępuje w przepaść, jego życie zawsze zyskuje jasno określony kierunek.

• Magia ma jednak w zwyczaju czekać w ukryciu niby grabie leżące w trawie.

(Tłum. Piotr W. Cholewa)

• Kiedy się jest bogiem, nie trzeba się tłumaczyć.

• Tragiczni bohaterowie zawsze cierpią, kiedy bogowie się nimi zainteresują. Ale naprawdę ciężki los mają ci, na których bogowie w ogóle nie zwracają uwagi.

• Zmiana losu choćby jednego człowieka może zniszczyć świat.

• Historia ma zwyczaj zmieniać ludzi, którzy myślą, że ją zmieniają.

•  Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Czarodzicielstwo.

(ang. Sourcery; tłum. Piotr W. Cholewa)

• – A czym byliby ludzie bez miłości?
  GINĄCYM GATUNKIEM, odparł Śmierć.
  • Zobacz też: miłość
  • "And what would humans be without love?"
    Rare, said Death. (ang.)

• Gdyby porażka nie znała kary, sukces nie byłby nagrodą.
  • Zobacz też: sukces, porażka

• Jednak są ludzie, którzy nie wierzą, by dzieci były do końca ludźmi. Sądzą, że w stosunku do nich funkcjonowanie zwykłych dobrych manier ulega zawieszeniu.

• – Chciałem powiedzieć (…) że na tym świecie jest chyba coś, dla czego warto żyć. Śmierć zastanowił się przez chwilę. KOTY, stwierdził w końcu. KOTY SĄ MIŁE.

• Bagaż można opisać jako skrzyżowanie walizki z maniakalnym mordercą.

• W wannie historii prawdę trudniej jest utrzymać niż mydło, i o wiele trudniej znaleźć…

• – Nie będę latał na żadnym dywanie! – syknął. – Mam lęk gruntu. – Chciałeś powiedzieć: wysokości – poprawiła go Conena. – I nie bądź głuptasem. – Wiem, co chciałem powiedzieć. To grunt zabija!
  • rozmowa: Rincewind i Conena

(ang. Wyrd Sisters; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Ale to, że coś jest oczywiste nie oznacza jeszcze, że jest prawdą.

• Trzeba urodzić się błaznem, by zostać królem.

• Tylko we śnie jesteśmy wolni. Na jawie musimy się śpieszyć.

(ang. Pyramids; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Chociaż prawda to piękno, jednakże piękno nie musi być prawdą.

• I nic tak naprawdę się nie zmienia, nawet jeśli nie zostaje takie samo.

• Ludzie potrzebują wiary w bogów, choćby dlatego, że tak trudno jest wierzyć w ludzi. Bogowie są niezbędni.

(ang. Guards! Guards!; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Jeśli cokolwiek przygnębiało go bardziej niż własny cynizm, to fakt, że często nie był aż tak cyniczny jak prawdziwy świat.

• Smok to metafora całej przeklętej ludzkiej egzystencji. Jakby sam w sobie nie był paskudny, to jeszcze jest wielki, gorący i lata.
  • It’s a metaphor of human bloody existence, a dragon. And if that wasn’t bad enough, it’s also a bloody great hot flying thing. (ang.)

(ang. Eric; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Aby nuda była przyjemna, musi istnieć coś, z czym można ją porównać.

• Eryk rozpromienił się jak dynia w Halloween.

• Uciekam, więc jestem. A raczej uciekam, więc przy odrobinie szczęścia nadal będę.

(ang. Moving Pictures; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Jeśli nienormalne trwa dostatecznie długo, staje się normalnym.

• Musi być dosyć światła, żeby przy nim widzieć ciemność.

• Słowa ograniczają, czasami milczenie bywa wymowniejsze i zawiera w sobie więcej treści.

(ang. Reaper Man; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Gdyby ludzie wiedzieli, kiedy umrą, prawdopodobnie wcale by nie żyli.

• Na co może Plon mieć nadzieje, jeśli nie na troskę Kosiarza?

• Przyszłość przelewa się w przeszłość przez zwężenie w teraźniejszości.

(ang. Witches Abroad; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Być złym, to znaczy móc dokonywać wyboru.

• Jeśli ludzie nie mają właściwie niczego, cokolwiek może się stać niemal wszystkim.

• Status człowieka określa się na podstawie siły jego wrogów.

(ang. Small Gods; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Bogowie lubili gry – pod warunkiem, że wygrywali.

• Nie ma sensu wiara w rzeczy, które istnieją.

• Wiara jest pokarmem bogów.

(ang. Lords and Ladies; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Nie pochwalam szkół. Przeszkadzają w edukacji.
  • Postać: Babcia

• Nieważne, co masz, ale jak to zdobyłaś.

• Prędzej czy później cmentarze są pełne wszystkich.

(ang. Men at Arms; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Jeśli człowiek ma dość pieniędzy, trudno mu w ogóle popełnić jakieś przestępstwo. Zdarzają mu się tylko zabawne, drobne niezręczności.

• Czasami lepiej użyć miotacza ognia niż narzekać na ciemność.
  • Sometimes it’s better to light a flamethrower than curse the darkness. (ang.)

• Rzeka po dnie swego koryta wlokła się smętnie niczym student około pierwszej w nocy.

(ang. Soul Music; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Ale przecież muzyka powinna być za darmo, jak powietrze i niebo.

• Trzeba uważać, kiedy wypowiada się życzenie. Nigdy nie wiadomo, kto może słuchać.

• Wiara czyni puste miejsca. Coś musi się wtoczyć, by je wypełnić.

(ang. Interesting Times; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Brak pościgu nie jest żadnym powodem do przerwania ucieczki.

• Chaos zawsze pokonuje porządek, gdyż jest lepiej zorganizowany.

• Życie jest ciągiem następujących po sobie chwilowych rozwiązań.

(ang. Maskerade; tłum. Piotr W. Cholewa)

• (…) człowiek powinien mieć kogoś obok siebie, żeby mu demonstrować, jaki to jest niezależny i samodzielny.

• Do sabatu potrzebne są przynajmniej trzy czarownice. Dwie czarownice to tylko kłótnia.

• Trzy to naturalna liczba dla czarownic.

(ang. Feet of Clay; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Jeśli chce się odnieść sukces w świecie przestępczym, trzeba mieć reputację uczciwego człowieka.

• Miał raczej [Samuel Vimes] cyniczny stosunek do śladów. Instynktownie im nie ufał. Pchały się pod nogi.

• Pogłoska jest informacją przedestylowaną tak dokładnie, że potrafi się przesączyć wszędzie.

(ang. Hogfather; tłum. Piotr W. Cholewa)

• O ŚMIERTELNI. HO. HO. HO.
  • Opis: Śmierć jako Wiedźmikołaj.

• Między każdą parą wymiernych chwil istniały miliardy chwil niewymiernych.

• Nieważne, jak daleko by człowiek uciekł, zawsze sam siebie dogoni.

(ang. Jingo; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Każdy jest czegoś winny, a zwłaszcza ci, którzy nie są.
  • Opis: co zawsze powtarza komendant Vimes.

• Kiedy się słyszy wybuch, nie ma już czasu na zastanawianie się, jak długo skwierczał lont.
  • Postać: Samuel Vimes

• Zawsze bierz pod uwagę fakt, że możesz się mylić.
  • Opis: co zawsze powtarza komendant Vimes.

(ang. The Last Continent; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Czyś Ty do reszty skwestorzył?!

• Larwy! To właśnie będziemy dziś jedli. I co zrobimy, żeby dostać się do larwalnego żarcia? Grzebiemy w ziemi, jak larwa! Hurra!
  • Opis: Rincewind na Czteriksie.

• Mag bez kapelusza jest tylko smętnym osobnikiem o podejrzanym guście w doborze ubrań.

(Tłum. Piotr W. Cholewa)

• Jak wiele starszych dam – niania Ogg była bezdenna otchłanią dla darmowego jedzenia.

• „Luz” to głupie słowo, używane przez osoby, których mózg mógłby się zmieścić w łyżce.

• Och, my zawsze jesteśmy bezpieczne. Pamiętaj o tym. To my przytrafiamy się innym.

(ang. The Fifth Elephant; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Jako członek społeczności martwych, Reg Shoe [zombie] uważał się oczywiście za etniczną większość.

• Małżeństwo zawsze jest związkiem dwojga ludzi gotowych przysiąc, że tylko to drugie chrapie…

• (…) zawsze jest łatwe rozwiązanie, jeśli tylko wie się, gdzie szukać.
  • Postać: Marchewa

(ang. The Truth; tłum. Piotr W. Cholewa)

• – Czy to ten moment, kiedy całe moje życie przesuwa mi się przed oczami?
  NIE, TEN MOMENT BYŁ PRZED CHWILĄ.
  – Kiedy?
  TO MOMENT, rzekł Śmierć, POMIĘDZY PAŃSKIMI NARODZINAMI A PAŃSKIM ZGONEM.
  • Opis: rozmowa pana Tulipana ze Śmiercią.

• Droga człowieka prawdomównego przypomina wyścig kolarski z bielizną z papieru ściernego.

• Każdego dnia, pod każdym względem stajemy się trochę lepsi.
  • Postać: Otto Chriek

• Kłamstwo obiegnie cały świat, zanim prawda zdąży włożyć buty.

• Na świecie istnieją podobno dwa rodzaje ludzi. Jedni kiedy dostają szklankę dokładnie w połowie napełnioną mówią: „Ta szklanka jest w połowie pełna”. Ci drudzy mówią: „Ta szklanka jest w połowie pusta”. Jednakże świat należy do tych, którzy patrzą na szklankę i mówią: „Co jest z tą szklanką? Przepraszam bardzo… No przepraszam… To ma być moja szklanka? Nie wydaje mi się. Moja szklanka była pełna. I większa od tej!”. A na drugim końcu baru świat pełen jest innego rodzaju osób, które mają szklanki pęknięte albo szklanki przewrócone (zwykle przez kogoś z tych, którzy żądali większych szklanek), albo całkiem nie mają szklanek, bo stały z tyłu i barman ich nie zauważył.
  • There are, it has been said, two types of people in the world. There are those who, when presented with a glass that is exactly half full, say: this glass is half full. And then there are those who say: this glass is half empty.
    The world belongs, however, to those who can look at the glass and say: 'What’s up with this glass? Excuse me? Excuse me? This is my glass? I don’t think so. My glass was full! And it was a bigger glass! And at the other end of the bar the world is full of the other type of person, who has a broken glass, or a glass that has been carefully knocked over (usually by one of the people calling for a larger glass), or who had no glass at all, because they were at the back of the crowd and had failed to catch the barman’s eye. (ang.)

• – Potrafimy?
  – Nie mam pojęcia. Ja na przykład nie potrafię.
  – No tak, ale gdybyś potrafił i tak byś się nie przyznał. Ja bym się nie przyznał gdybym potrafił.
  – A potrafisz?
  – Nie
  – Aha!
  • Opis: rozmowa krasnoludów o tym, Czy potrafią zmienić ołów w złoto.

• Prawda nie musi być prawdą na zawsze. Wystarczy, że będzie nią dostatecznie długo.

• Przez bardzo długi czas była przyzwoitą młodą kobietą. U pewnych ludzi oznacza to, że wiele spiętrzonej niegodziwości tylko czeka, by wybuchnąć.

(ang. Thief of Time; tłum. Piotr W. Cholewa)

• – Ale zaraz, ty jesteś Śmierć! Tak?
  – TAK, ISTOTNIE.
  – Jestem twoim fanem! Zawsze chciałem cię poznać, wiesz?
  • Postać: Zmarły Spruwacz Smartz.

• ABY DOŚWIADCZYĆ SZCZĘŚLIWEJ ODMIANY LOSU W OSTATNIEJ CHWILI, TRZEBA SWÓJ LOS DOPROWADZIĆ DO OSTATNIEJ CHWILI.
  • Postać: Śmierć

• Czasami się zdawało, że życie Jeremy’ego zostało zmontowane przez niezbyt sprawnego rzemieślnika, który pozwolił, by pewna liczba niewielkich, lecz ważnych elementów zrobiła „ping!” w ciemne kątki pomieszczenia

• Główny akolita uśmiechał się jak człowiek, którego stanowisko zależy od tego, czy potrafi się zachwycać, że przecier pasternakowo-agrestowy ścieka mu z czoła.

• I Anioł w biel odzian otworzył Żelazną Księgę i piąty jeździec wyruszył w rydwanie płomiennego lodu, i słychać było łamanie praw i pękanie więzów, a tłumy zakrzyknęły: O Boże, teraz naprawdę mamy kłopot!
  • Opis: o Chaosie, Księga Oma, Proroctwa Tobruna (rozdział 2, wers 7).

• Ludd to zagadka, nieprawdaż? Jego nauczyciele siaśtećko cacy, mmm, siaśtećko, mówili, że jest bardzo utalentowany, ale jakby nie całkiem tutaj. Ty jednak nigdy go nie spotkałeś, nie znasz jego historii i dlatego mm, siaśtećko chętnie wysłucham twojej bezstronnej opinii mmm, SIAŚTEĆKO.
  • Postać: Opat

• – Mistrzu, czym się różni humanistyczny, monastyczny system wierzeń, w którym mądrości szuka się metodą pozornie nonsensownego ciągu pytań i odpowiedzi, od zwykłego mistycznego bełkotu wymyślanego pod wpływem chwili?
  – Rybą!
  • Postacie: Mulisty Staw i Wen

• Nie działaj pochopnie, kiedy stajesz naprzeciw łysych, pomarszczonych i uśmiechniętych staruszków!
  • Opis: Pierwsza Zasada.

• – To będzie dobre miejsce. Zechce nas pan zdjąć?
  – A my odrąbiemy panu głowię.. Co ja wygaduję? Nikomu nie będę ucinać głowy!
  – Przecież słyszałeś, że mu to nie przeszkadza.
  – Nie o to chodzi!
  – Przecież to jego głowa.
  • Opis: Lobsang Ludd i Lu-tze o yeti.

• WSZYSTKO, CO ZASZŁO, POZOSTAJE ZASZŁE.
  – Co to za filozofia?
  JEDYNA, KTÓRA DZIAŁA.
  • Postać: Śmierć

(ang. The Last Hero; tłum. Piotr W. Cholewa)

• – Chcecie oddać bogom ogień?
  – Tak. Z odsetkami.
  – Ale… dlaczego? (…)
  – Bo… – zaczął Cohen. – Bo pozwolili nam się zestarzeć.

• Mężczyzna ma tyle lat, na ile się czuje.
  • Postać: Caleb, Srebrna Orda

• Radzili sobie [Ordyńcy], Czasem tak, jak z prawie wszystkim w życiu – jak z czymś, co się atakuje i próbuje zabić.

(ang. Night Watch; tłum. Piotr W. Cholewa)

• A w starym szambie za szopą ogrodnika jakiś młody chłopak taplał się w wodzie.
  No… w każdym razie się taplał.

• – Ach, dezerterzy… My też kilku mieliśmy. W kawalerii! Jak nazwałbyś człowieka, który zostawia swojego wierzchowca?
  – Piechurem? (…)

• Człowiek widywał czasem takie rzeczy, po których nie mógł uwierzyć nie tylko w bogów, ale też w normalne człowieczeństwo i świadectwo własnych oczu.

• Gdybym dostawał dolara za każdy pogrzeb gliniarza, w jakim tu uczestniczyłem – stwierdził Colon – to miałbym… dziewiętnaście dolarów i pięćdziesiąt pensów.

• To musiał być chłopiec. Natura nie byłaby aż taka okrutna, by coś takiego zrobić dziewczynce. Żaden pojedynczy rys jego twarzy nie był bardziej niż znośnie brzydki, ale kombinacja stanowiła więcej, niż tylko sumę części.

• – To worek, sierżancie – zameldował Coates. – A w środku jest coś ciężkiego.
  – Coś takiego… – Stuk wciąż wpatrywał się w Vimesa. – Otwórz go, mój chłopcze. Delikatnie. Nie chcemy przecież niczego uszkodzić, prawda?
  Zaszeleścił jutowy materiał.
  – Eee… To połówka cegły, sierżancie – oznajmił Coates.
  – Co?
  – Pół cegły, sir.
  – Zbieram na dom – wyjaśnił Vimes

• – Wiggs, tak? (…) Kiedyś chyba złamałem nogę twojemu ojcu?
  – Tak, sir. Prosił, żeby pana pozdrowić.

(ang. Monstrous Regiment; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Chodziło o coś innego – o tę lekcję, którą życie czasem wbija kijem do głowy: nie ty jedna obserwujesz świat. Inni ludzie to ludzie; kiedy ty się im przyglądasz, oni przyglądają się tobie; myślą o tobie, kiedy ty o nich myślisz. Świat nie wiruje wokół ciebie!

• Cokolwiek masz zamiar teraz robić, Perks, rób to jako ty. Dobrze czy źle, ale jako ty sama. Padnie za wiele kłamstw, a potem nagle nie ma już prawdy, do której można wrócić.
  • Postać: sierżant Jackrum
  • Opis: w rozmowie z Polly.

• Och – powiedział sierżant, jakby przeżył szok. – Wspaniale. Portret księżnej. Teraz mam już osiemnaście. Och, i jeszcze… o, kawałek papieru, na którym jest napisane, że to medal, czyli wygląda, że skończyła nam się nawet blacha. A to co? Zwolnienie ze służby z wydrukowanym własnoręcznym podpisem samej księżnej! – Odwrócił kopertę i potrząsnął nią. – Ale nie ma mojego zaległego żołdu za ostatnie trzy miesiące.

• Towarzystwo poszukujących prawdy jest nieskończenie lepsze niż tych, którzy wierzą, że ją znaleźli.

(ang. Going Postal; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Co za sytuacja! Kto postawiłby znanego przestępcę na czele ważnej dziedziny działalności państwa? Oprócz, powiedzmy, przeciętnego wyborcy.

• Czasami prawda pojawia się w rezultacie dodania kilku kłamstw i odjęcia ich od całości tego, co wiadomo.

• Człowiek musiał podziwiać sposób, w jaki całkowicie niewinne słowa zostały okaleczone, zgwałcone, pozbawione wszelkiego prawdziwego znaczenia i przyzwoitości, a następnie posłane na ulicę, by pracować dla Reachera Gilta, chociaż „synergicznie” prawdopodobnie każde od początku było dziwką.

• Ludzie, którzy pilnują tęczy, nie lubią takich, którzy zasłaniają słońce.

• Morze jest w końcu, pod wieloma względami, tylko bardziej mokrą formą powietrza.
  • Zobacz też: morze, powietrze

• Powierzam swą duszę dowolnemu bogu, który potrafi ją znaleźć.
  • Opis: „ostatnie” słowa Moista von Lipwiga
  • Zobacz też: ostatnie słowa

• Moist stracił dalszą część wypowiedzi. Niewinne słowa pływały w niej jak odpadki pochwycone prądem; od czasu do czasu wynurzały się na powierzchnię i machały rozpaczliwie, nim znowu wciągnęło je w głębinę. Dosłyszał kilka razy „tak”, nim utonęło, a nawet „rozłączyć” i „łańcuch zębatki”, ale huczące, techniczne wielosylabowce wzniosły się falą i je pochłonęły.

• Najlepsze przy kołku w serce jest to, że działa nie tylko na wampiry.
  • Postać: Moist von Lipwig

• – No przecież trzeba nauczyć się chodzić, sir, zanim człowiek spróbuje biegać.
  – Nie! Nigdy tego nie mów, Tolliverze! Nigdy! Biegaj zanim zaczniesz chodzić! Lataj zanim zaczniesz pełzać! Ale zawsze naprzód! (…) Wszystko albo nic, Tolliverze!
  • Postacie: Moist von Lipwig, Tolliver Groat

• Po co obiecywać, że zrobi się, co jest możliwe? Każdy może zrobić to, co jest możliwe. Trzeba obiecać, że dokona się niemożliwego, ponieważ czasem niemożliwe staje się możliwe, jeśli tylko znajdzie się właściwy sposób. A gdyby nawet nie, to przynajmniej często udaje się poszerzyć granice możliwości. A jeśli się przegra… No cóż, to przecież było niemożliwe.

• Świat był cudownie wolny od ludzi uczciwych, a wspaniale pełen takich, którzy wierzą, że potrafią odróżnić człowieka uczciwego od oszusta.

• Wierzę w wolność. (…) A żadna praktyczna definicja wolności nie byłaby zupełna bez wolności przyjmowania konsekwencji. W rzeczy samej, jest to wolność, na której opierają się wszystkie pozostałe.
  • Postać: Vetinari

• Zawsze pamiętaj, że tłum, który oklaskuje twoją koronację, jest tym samym tłumem, który będzie oklaskiwał twoją egzekucję.

(ang. Thud!; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Jeżeli ludzie próbują cię zabić, to znaczy, że robisz coś, jak należy.

• Na tym właśnie polegał problem. Wampiry są zwykle bardzo miłe, do czasu, aż nagle, nie są.

• Nieważne, jak zła jest sytuacja, zawsze istnieje możliwość, by stała się o tę odrobinę gorsza.

(ang. Unseen Academicals; tłum. Piotr W. Cholewa)

• Lubił Treva. W ogóle dobrze mu szło lubienie ludzi. Kiedy się wyraźnie lubi ludzi, mają nieco większą skłonność, by lubić w zamian.

• – Ludzie często nie rozumieją ograniczeń tyranii – stwierdził Vetinari, jakby mowił do siebie. – Wydaje im się, że skoro mogę robić, co chcę, to mogę robić, co chcę. Wystarczy chwilę się zastanowić, by zrozumieć, że to niemożliwe.
  – Och, to tak samo jak z magią – zgodził się nadrektor. – Jeśli człowiek ciska czarami, jakby jutro miało nie nastąpić, istnieje spora szansa, że tak własnie będzie.
  • Postacie: Havelock Vetinari, Mustrum Ridcully

• – Nie jesteś chyba zombi, co? (…)
  – Jestem żywy – zapewnił bezradnie Nutt.
  – Tak, ale żywy kto, to chciałabym wiedzieć.
  – Goblin, panienko.
  Zawahał się chwilę. To brzmiało jak kłamstwo.
  – Myślałam, że gobliny mają rogi – zdziwiła się Glenda.
  – Tylko te dorosłe.
  No, to przecież prawda, przynajmniej dla niektórych goblinów.
  • Postacie: Glenda, Nutt Gobbo

• Prawda jest kobietą, albowiem prawda to piękno, nie przystojność, myślał sobie Ridcully, gdy senat zajmował miejsca, pomrukując przy tym niechętnie. To dobrze tłumaczy powiedzenie, że kłamstwo może cały świat oblecieć, zanim prawda włoży buty. Musi przecież zdecydować, którą parę włożyć – pomysł, że kobieta z taką pozycją miałaby tylko jedną, wykracza poza granice racjonalnej wiary.

• – Pytał pan, czemu jestem silny. Kiedy żyłem w mroku kuźni, podnosiłem ciężary. Z początku obcęgi, potem mały młotek, później największy młot, aż wreszcie pewnego dnia zdołałem podnieść kowadło. To był dobry dzień. Zyskałem odrobinę wolności.
  – Dlaczego to takie ważne, że podniosłeś kowadło?
  – Byłem do niego przykuty.
  • Postacie: Nutt Gobbo, Trevor Likely

• – Trzeba iść z duchem czasów… – Patrycjusz pokręcił głową.
  – Staramy się tego nie robić na ogół – odparł Ridcully. – To go tylko rozzuchwala.
  • Postacie: Havelock Vetinari, Mustrum Ridcully

• W mieście Ankh-Morpork formalnie panuje tyrania, która nie zawsze jest tym samym co monarchia. Nawet samo stanowisko Tyrana zostało przedefiniowane – przez piastującego je obecnie lorda Vetinariego – jako jedyna forma demokracji, która działa. Każdy ma prawo głosu, chyba że zostanie go pozbawiony z powodu wieku albo niebycia lordem Vetinarim.
  • Opis: o systemie politycznym miasta Ankh-Morpork.

• – Wy mówicie, że macie morderstwo, a ja odciągam starego Igora od płyty i trzymam w nadgodzinach. Ale przekażcie ode mnie Samowi Vimesowi, żeby przysłał mi swoich chłopców na krótki kurs pierwszej pomocy, a konkretnie wykrywania różnicy między martwym i śpiącym. W naszym fachu zawsze zaliczaliśmy zdolność chodzenia do tych kluczowych różnic, choć w tym mieście nauczyliśmy się uważać ją tylko za dobry początek. Ale kiedy ściągnęliśmy z niego prześcieradło, usiadł i zapytał Igora, czy ma kanapkę, co na ogół jest rozstrzygające. Poza gorączką nic mu nie dolegało. (…)
  – Pozwolił mu pan odejść? – spytała wstrząśnięta Angua.
  – Oczywiście! Nie mogę trzymać człowieka w szpitalu tylko za to, że jest kłopotliwie żywy.
  • Postacie: doktor Lawn, sierżant Angua
  • Opis: rozmowa dotyczy Nutta Gobbo, rzekomo zamordowanego w bójce.

(ang. I Shall Wear Midnight; tłum. Piotr W. Cholewa)

• To ważne, byśmy wiedzieli, skąd przychodzimy, ponieważ jeśli nie wiemy, skąd przychodzimy, to nie wiemy, gdzie jesteśmy, a jeśli nie wiemy, gdzie jesteśmy, to nie wiemy, dokąd zmierzamy. A jeśli ktoś nie wie, dokąd zmierza, to prawdopodobnie zmierza w złym kierunku.

(ang. The Amazing Maurice and his Educated Rodents; tłum. Dorota Malinowska-Grupińska)

• Było coś takiego w Maurycym, że – choć nie miał kieszeni – czuło się konieczność codziennego sprawdzania stanu kasy.

• Jeśli się wie, czego inni naprawdę, ale tak naprawdę pragną, można nimi pokierować.
  • Postać: Maurycy

• Nie jedz nigdy niczego, co świeci.
  • Postać: Maurycy

(ang. The Wee Free Men. A Story of Discworld; tłum. Dorota Malinowska-Grupińska)

• Figiel uniósł głowę i spojrzał z uśmiechem na dziewczynkę.
  – Proszę, nie odchodź… – zaczęła szybko, ale już go nie było. Jak na wolnych ludzi byli bardzo szybcy.

• Ich zajęcie polegało na sprzedawaniu tego, co niewidzialne. A to, co sprzedawali, nadal mieli. Sprzedawali coś, czego każdy potrzebuje, ale niewielu chce. Sprzedawali klucz do wszechświata ludziom nie mającym pojęcia, że trzeba go otwierać.
  • Opis: o wędrownych nauczycielach.

• Małe pisklę zawsze musi wyskoczyć z gniazda, by sprawdzić, czy potrafi latać.
  • Postać: Wodza

• Niektóre sprawy rozpoczynają się wcześniej niż inne.

• Usłyszała muzykę. Usłyszała głosy. A potem nagłą ciszę, gdy zajrzała w głąb.

(ang. A Hat Full of Sky. A Story of Discworld; tłum. Dorota Malinowska-Grupińska)

• – (…) Jestem przerażony od stóp do głów.
  – Dlaczego?
  – Ponieważ przyglądam się cieniom, panie Rozbóju – odparł Wojtek. – Słońce się przesuwa. Zachodzi.
  – Ze słońcem tak bywa… – zaczął Rozbój.
  – Nie. Nie rozumie pan. Mówię panu właśnie, że to nie jest słońce prawdziwego świata. To jest słońce jej duszy.

• Pierwsze, co rzuciło się w oczy Akwili, gdy spoglądała na ich gościa, to że dziewczyna wszędzie nosi biżuterię. Potem dowiedziała się, że gdy przebywało się choć chwilę w jej towarzystwie, nieustannie trzeba było odczepiać bransoletkę od wisiora lub (co kiedyś naprawdę się zdarzyło, choć nikt nie wiedział jak) kolczyk od łańcuszka zdobiącego kostkę. (…) Większość tego, co na sobie nosiła, miała dzięki mocom magicznym chronić ją przed różnymi rzeczami, ale nie znalazła jak dotąd żadnego amuletu, który uchroniłby ją przed tym, że wyglądała cokolwiek głupio

• Szczęśliwi ludzie, potraficie zamknąć swe umysły na nieskończoność zimnych głębi wszechświata. Macie to co nazywacie… nudą? To najrzadszy talent we wszechświecie!
  • Postać: Współżycz

• To zawsze zaskakujące, gdy uświadomimy sobie, że podczas gdy my przyglądamy się innym i myślimy o nich, mając się za mądrzejszych i rozumniejszych, oni też przyglądają się nam i myślą o nas.

• Wy, ludzie, tak wspaniale potraficie ignorować rzeczywistość. Jesteście prawie ślepi i prawie głusi. Patrzycie na drzewo i widzicie… tylko drzewo, roślinę. Nie dostrzegacie jego historii, nie czujecie, jak płyną w nim soki, nie słyszycie wszystkich owadów, które żyją w pniu, nie znacie chemii jego liści, nie widzicie tysięcy odcieni zieleni, delikatnych ruchów zwracania się ku słońcu, prawie niedostrzegalnego rośnięcia…

• – Czy dobrze zrozumiałem? Zarabiał pan na życie, łamiąc prawo?
  (…)
  – Zwykle wykorzystywałem chciwość innych, panie Slant. Myślę, że był w tym również element edukacyjny.
  – Edukacyjny?
  – Tak. Wiele osób się nauczyło, że nikt nie sprzedaje pierścionka z brylantem za dziesiątą część jego wartości.
  • Źródło: Świat finansjery (2007), tłum. Piotr W. Cholewa

• – Nazwał jabłka na twoją cześć? – upewniła się babcia.
  (…)
  – Zabawne pomyśleć, że już wkrótce tysiące ludzi będzie mogło spróbować niani Ogg.
  – Kolejne tysiące – mruknęła kwaśno babcia.
  Szalona młodość niani była niczym otwarta księga, chociaż dostępna jedynie w gładkich, szarych okładkach.
  • Źródło: Rybki małe ze wszystkich mórz

(ang. The Science of Discworld, tłum. Piotr W. Cholewa)

• Rincewind już biegł. To, że nic nie może człowieka zranić, nie jest jeszcze powodem, by się nie bać. Prawdziwy fachowiec zawsze znajdzie powód do strachu.

• Uniwersytety są skarbnicami wiedzy: studenci przychodzą ze szkół przekonani, że wiedzą już prawie wszystko; po latach odchodzą pewni, że nie wiedzą praktycznie niczego. Gdzie się podziewa ta wiedza? Zostaje na uniwersytecie, gdzie jest starannie suszona i składana w magazynach.

(ang. The Dark Side of the Sun; tłum. Jarosław Kotarski)

• NIE RYZYKUJ ŻYCIA, WIERZĄC W PEWNIKI. WYSTRZEGAJ SIĘ DUMY I PYCHY.
  • Postać: Bank

• Przewodniczący był równie niezbędny radzie jak zero matematyce, ale bycie zerem miało poważne niedogodności.

• Wiedział, jak wyglądają ludzie wracający z wycieczek w stanie odłączenia, gdy na powrót uaktywniają swe uczucia… można było przez wiele dni czy tygodni żyć bez uczuć i było to ponoć wspaniałe doznanie czysto intelektualnej siły, zdolnej rozwiązywać problemy dotąd maskowane przez mozaikę uczuć. Jedynym problemem były odbite wspomnienia i zablokowane uczucia, gdy się je włączyło. Wtedy dobrze było mieć koło siebie kogoś, kto rozwinąłby kłębek nieszczęścia, w jakie zmieniał się ów odłączony (można by używać łomu), i położył go do łóżka (najlepiej z kulą w głowie).

• Żyjemy dlatego, że jest to lepsze rozwiązanie od samobójstwa. Ten wybór zresztą ludzie mieli zawsze, nawet gdy sądzili, że przyszłość jest wiadrem możliwości.
  • Postać: Joan I

(ang. Nation; tłum. Jerzy Kozłowski)

• I dlatego rodzimy się w wodzie, nie zabijamy delfinów i spoglądamy w stronę gwiazd.

• Jeden człowiek jest nikim, dwoje ludzi to już nacja.

• Ludzie chcą kłamstw, które pomagają im żyć.

• Moje ciało jest tchórzliwe, ale ja się nie boje.

• Niektórzy ludzie mają tylko jedną właściwą chwilę na właściwe słowo. To smutne, ale najwyraźniej nic na to nie można poradzić.

• Świat jest kulą: im dalej płyniecie, tym bliżej jesteście domu.

• Trudno się rozmawia z kimś, kto wszystko rozumie (…).

• Wiara to coś, w co trudno uwierzyć.

• Zrozumieli, że idealny świat jest podróżą, nie miejscem.

(ang. Good Omens; tłum. Juliusz Garztecki-Wilczur i Jacek Gałązka)

• Ludzie przeważnie nie są źli, po prostu czasem dają się porwać jakiejś idei.

• To dyskryminacja seksualna. Dają ci dziewczyńskie prezenty tylko dlatego, ze jesteś dziewczyną.
  • Postać: Pepper

• Większość książek o czarach podaje, że czarownice pracują nago. Zapewne dlatego, że autorami tych dzieł są mężczyźni.

(ang. Johnny and the Dead; tłum. Jarosław Kotarski)

• Jak się zaczyna, nie wiedząc nic, to wszystko jest możliwe.

• Jeśli ktoś myśli, że przeszłość to coś, co minęło i się skończyło, to się myli. To, co minęło, nie zniknęło dlatego, że nas już tam nie ma. Przeszłość była i trwa, tylko trzeba trochę wysiłku, żeby to zrozumieć.

• Ze wszystkich sił we wszechświecie najtrudniej jest przezwyciężyć siłę przyzwyczajenia. Siła przyciągania to przy niej pryszcz.

• Na początku było nic. I rzekł Bóg: „Niechaj stanie się światłość” i dalej nic nie było, tylko teraz można to zobaczyć.

• Nic tylko gwiazdy, rozsypane w mroku, jakby Stwórca rozbił szybę w swoim samochodzie i nie zatrzymał się, żeby zmieść odłamki

• To, co nazywamy normalnością, to tylko krąg światła wokół ogniska (Karta świąteczna z kopertą – 20 pensów).