Zbigniew Zarzycki

Zbigniew Zarzycki

Data i miejsce urodzenia	8 września 1946 Lębork
Wzrost	181 cm
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. 1963–1967 Start Łódź 1968–1971 AZS-AWF Warszawa 1971 Anilana Łódź 1972–1979 Płomień Milowice Petrarca Padwa Paoletti Catania Eudmor Salerno Victor Village Ugento
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.  Polska
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1992–1993 Polska
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie złoto Montreal 1976 piłka siatkowa (turniej halowy) Mistrzostwa świata złoto Meksyk 1974 siatkówka Mistrzostwa Polski złoto 1965/1966 siatkówka brąz 1968/1969 siatkówka brąz 1973/1974 siatkówka srebro 1974/1975 siatkówka srebro 1975/1976 siatkówka złoto 1976/1977 siatkówka

Zbigniew Zarzycki (ur. 8 września 1946 w Lęborku) – sportowiec (reprezentant Polski w piłce siatkowej, mistrz świata i mistrz olimpijski), nauczyciel wf, trener, Honorowy Obywatel Miasta Będzina (2012).

Absolwent AWF w Warszawie (1969) z tytułem magistra wychowania fizycznego^[1].

159-krotny reprezentant Polski (1968–1976), mistrz świata z Meksyku (1974) i mistrz olimpijski z Montrealu (1976), srebrny medalista Pucharu Świata z Pragi (1973).

Jest jednym z 6 polskich siatkarzy, którzy grali na trzech turniejach olimpijskich (1968, 1972, 1976) (pozostali to Ryszard Bosek, Wiesław Gawłowski, Edward Skorek, Paweł Zagumny i Piotr Gruszka)^[1].

Odznaczony m.in. złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe^[1].

Zamieszkał w Będzinie.

• Start Łódź (1963–1967)
• Anilana Łódź (1971)
• AZS-AWF Warszawa (1968–1971)
• Płomień Milowice (1972–1979)
• Petrarca Padwa
• Paoletti Catania
• Eudmor Salerno
• Victor Village Ugento

Dwa razy zdobył tytuł mistrza Polski: w 1968 (AZS-AWF Warszawa) i 1977 (Płomień Milowice), dwa razy wicemistrza (1975 i 1976 Płomień Milowice) oraz dwa razy brązowy medal MP 1969 (AZS-AWF Warszawa) i 1974 (Płomień Milowice).

Był trenerem, m.in. reprezentacji Polski (1992–1993), a także klubów włoskich, niemieckich, tureckich i belgijskich oraz polskich: Azoty Chorzów (kobiety) i Skra Bełchatów.