Zbigniew Kączkowski

Zbigniew Kączkowski

Data i miejsce urodzenia	10 kwietnia 1921 Kraków
Data śmierci	27 listopada 2018
profesor nauk technicznych
Specjalność: mechanika budowli
Alma Mater	Politechnika Gdańska
Doktorat	1954
Profesura	1972
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Politechnika Gdańska
Odznaczenia

Zbigniew Kączkowski (ur. 10 kwietnia 1921 w Krakowie, zm. 27 listopada 2018^[1]) – profesor nauk technicznych, specjalista w dziedzinie mechaniki budowli^[2] i teorii konstrukcji inżynierskich.

Wykształcenie: 1931-1939 gimnazjum i liceum matematyczno-fizyczne Towarzystwa Szkoły Średniej w Gdyni; 1945-1949 studia na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej Politechniki Gdańskiej, 1949 dyplom magistra inżyniera, 1954 stopień doktora nauk technicznych na Politechnice Gdańskiej; 1957 tytuł profesora nadzwyczajnego; 1972 – profesora zwyczajnego.

1940-1941 w Warszawie drużynowy Szarych Szeregów; 1941 poszukiwany przez gestapo zmienił nazwisko na Kaczanowski i opuścił Warszawę; 1941-1943 w okolicach Białej Góry i Grabowa, pow. Kozienice członek Związku Walki Zbrojnej, Armii Krajowej prowadził tajne nauczanie; 11 IV-24 VI 1943 aresztowany we wsi Biała Góra więziony w Radomiu; 24 VI 1943-15 VIII 1944 więzień Oświęcimia, nr obozowy 125727; 1944-1945 więzień obozów koncentracyjnych w Buchenwaldzie, Dorze, nr obozowy 79279 oraz w Ravensbrück, nr obozowy 14298.

1945-1947 w Gdyni i Gdańsku pracownik techniczny w Biurze Odbudowy Portów; 1947-1950 asystent prof. Franciszka Otto w Katedrze Geometrii Wykreślnej, a później – prof. Witolda Nowackiego w Katedrze Mechaniki Budowli; 1950-1953 kierownik oddziału budowlanego, szef projektowania w Biurze Projektów Przemysłu Włókien Sztucznych w Szczecinie; 1950-1954 kierownik Katedry Wytrzymałości Materiałów i Mechaniki Budowli w Szkole Inżynierskiej w Szczecinie; 1953-1962 i 1986-1991 samodzielny pracownik naukowy w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki (IPPT) Polskiej Akademii Nauk (PAN) w Warszawie; 1954-1983 na Politechnice Warszawskiej: 1954-1970 kierownik Katedry Mechaniki Budowli, 1971-1979 kierownik zespołu dydaktycznego w Instytucie Mechaniki Konstrukcji Inżynierskich; 1964-1969 prodziekan Wydziału Inżynierii Lądowej; promował 24 doktorów. 1956-1982 redaktor w tym 1972-1978 redaktor naczelny Archiwum Inżynierii Lądowej; 1966-1990 członek Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN, 1969-1984 członek Komitetu Mechaniki PAN; w Polskim Towarzystwie Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej 1957 członek założyciel, 1971-1976 przewodniczący Zarządu Głównego, od 1978 członek honorowy; od 1978 członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego, American Mathematical Society, Gesellschaft f. Angewandte Mathematik u. Mechanik; od 1997 członek honorowy Polskiego Towarzystwa Metod Komputerowych Mechaniki.

Autor lub współautor kilkunastu podręczników i monografii oraz ponad 80 rozpraw i artykułów naukowych dotyczących różnych dziedzin mechaniki konstrukcji i teorii sprężystości. Odznaczony Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Oświęcimskim, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Wojska (czterokrotnie), złotą odznaką honorową Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. W 2002 otrzymał Medal im. prof. Stefana Kaufmana^[3].

• Zbigniew Cywiński, Zbigniew Kączkowski, Jubileusz profesora Zbigniewa Kączkowskiego, Pismo PG 2006 nr 7, 26-27
• Kto jest kim w Polsce, edycja 2, Wydawnictwo Interpress Warszawa 1989, s. 519;
• Kto jest kim w Polsce, edycja 3, Wydawnictwo Interpress Warszawa 1992;
• Księga Jubileuszowa Profesora Zbigniewa Kączkowskiego, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 1996,
• Księga Pamięci. Transporty Polaków do KL Auschwitz z Radomia i innych miejscowości Kielecczyzny 1940-1944, t. III, Towarzystwo Opieki nad Oświęcimiem, Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau, Oświęcim 2006