[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Zaczerlany

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zaczerlany
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

białostocki

Gmina

Choroszcz

Liczba ludności (2011)

187[2][3]

Strefa numeracyjna

85

Kod pocztowy

16-070[4]

Tablice rejestracyjne

BIA

SIMC

0025320[5]

Położenie na mapie gminy Choroszcz
Mapa konturowa gminy Choroszcz, na dole znajduje się punkt z opisem „Zaczerlany”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Zaczerlany”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Zaczerlany”
Położenie na mapie powiatu białostockiego
Mapa konturowa powiatu białostockiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Zaczerlany”
Ziemia53°05′51″N 22°57′57″E/53,097500 22,965833[1]

Zaczerlany (białorus. Зачарляны[6]) – wieś w Polsce, położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Choroszcz[7][5].

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Integralne części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Zaczerlany[7][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0025336 Zaczerlany-Kolonia kolonia

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie Zaczerlany były zamieszkiwane w większości przez prawosławnych Białorusinów[8].

W latach 1929–1932 mieszkańcy Zaczerlan domagali się powstania w ich wsi szkoły z białoruskim językiem nauczania[9].

W latach 1944–1946 w ramach akcji deportacji ludności polskiej z terytorium Radzieckiej Białorusi i ludności białoruskiej z terytorium Polski Ludowej oraz w wyniku działalności wrogo nastawionego do miejscowej prawosławnej ludności białoruskiej polskiego podziemia zbrojnego mieszkańcy Zaczerlan masowo ewakuowali się do Związku Radzieckiego[10][11] (we wczesnych latach powojennych w Zaczerlanach zbrojne podziemie zamordowało ośmiu mieszkańców wsi wyznania prawosławnego i narodowości białoruskiej[12][8]). W ich miejsce przybyli repatrianci zza linii Curzona. Po dawnych mieszkańcach pozostały prawosławne krzyże wotywne znajdujące się obecnie w złym stanie technicznym. Tragiczne wydarzenia powojenne w Zaczerlanach niosą charakter czystki etnicznej[8].

Zaczerlany należały pierwotnie do parafii prawosławnej w Topilcu, a następnie parafii prawosławnej w Choroszczy, obecnie podlegają parafii rzymskokatolickiej w Choroszczy.

W Zaczerlanach mieści się Ośrodek Rehabilitacyjno-Readaptacyjny Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej MONAR.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 155368
  2. Wieś Zaczerlany w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-03-24], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1577 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Rejestr TERYT
  6. Зачарляны, вёска. Radzima.net. [dostęp 2016-03-19]. (biał.).
  7. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  8. a b c Karolina Słowik: Gdzie podziali się nasi Białorusini?. [w:] Duży Format [on-line]. Agora S.A., 2015-01-08. [dostęp 2015-10-03].
  9. Henryk Zdanowicz: Podziemie komunistyczne w Choroszczy i okolicy w latach 1926–1938. Stowarzyszenie Pamięć i Tożsamość Skała, 2014-11-13. [dostęp 2015-10-03].
  10. Anita Broda. Tożsamość „przesiedleńca”. O ludności przesiedlonej po II wojnie światowej ze wschodniej Polski w rejon dziatłowski (zachodnia Białoruś). „Etnografia Polska”.  t. XLVI, z. 1–2/2002, s. 183, 199. Instytut Historii Kultury Materialnej Polskiej Akademii Nauk. ISSN 0071-1861. [zarchiwizowane z adresu]. 
  11. Michał Bołtryk. Książka o parafii. „Przegląd Prawosławny”. 4 (286), kwiecień 2009. Fundacja im. Księcia Konstantego Ostrogskiego. ISSN 1230-1078. [dostęp 2015-10-03]. 
  12. Ujawnić prawdę. „Przegląd Prawosławny”. 10 (268), październik 2007. Fundacja im. Księcia Konstantego Ostrogskiego. ISSN 1230-1078. [dostęp 2015-10-03]. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]