Za kilka dolarów więcej

Za kilka dolarów więcej

Per Qualche Dollaro in Più

logo filmu
Gatunek	spaghetti western
Data premiery	18 listopada 1965
Kraj produkcji	Włochy Hiszpania
Język	włoski
Czas trwania	132 min[1]
Reżyseria	Sergio Leone[1]
Scenariusz	Sergio Leone[1] Luciano Vincenzoni[1]
Główne role	Clint Eastwood Lee Van Cleef Gian Maria Volonté
Muzyka	Ennio Morricone[2][1]
Zdjęcia	Massimo Dallamano
Scenografia	Carlo Simi
Kostiumy	Carlo Simi
Produkcja	Constantin Film Produktion[1] Jolly Film Ocean Films
Dystrybucja	United Artists
Budżet	600 000 USD
Poprzednik	Za garść dolarów
Kontynuacja	Dobry, zły i brzydki

Za kilka dolarów więcej (wł. Per Qualche Dollaro in Più^[3], ang. For a Few Dollars More^[3]) – western z 1965^[3] w reżyserii Sergia Leone^[3] i z muzyką Ennio Morricone^[3]. Jest drugą częścią tzw. Dolarowej trylogii^[1].

Dwóch łowców nagród – „Człowiek bez imienia”, zwany czasami Monco^[1] (Clint Eastwood), i pułkownik Douglas Mortimer (Lee Van Cleef) – łączą siły, by schwytać bandytę Indio (Gian Maria Volonté) i jego gang^[1].

• Clint Eastwood: Monco^[3][1]
• Lee Van Cleef: pułkownik Mortimer^[3][1]
• Gian Maria Volonté: Indio^[3][1]
• Klaus Kinski: Juan Wild^[3] (członek gangu)
• Josef Egger: Stary Prorok^[3]
• Mara Krupp: Mary^[3][1] (żona właściciela hotelu)
• Luigi Pistilli: Groggy^[3] (członek gangu)
• Panos Papadopulos: Sancho Perez^[3] (członek gangu)
• Dante Maggio: stolarz w celi^[3]
• Benito Stefanelli: Luke^[3]

Po sukcesie Za garść dolarów Sergio Leone pragnął natychmiast nakręcić jego kontynuację. W pośpiechu wysłano oryginalną, włoską wersję filmu do Clinta Eastwooda, który jeszcze nie widział dzieła, w którym sam wystąpił. Mimo bariery językowej film wzbudził uznanie aktora, który zgodził się przyjąć następną rolę.

Film był kręcony w Hiszpanii, natomiast sceny wewnątrz budynków – w studiu Cinecittà w Rzymie. Miasteczko „El Paso”, zbudowane specjalnie na potrzeby filmu na pustyni w prowincji Almería, wciąż istnieje i jest udostępnione do zwiedzania dla turystów.

Filmowa miejscowość Agua Caliente w rzeczywistości nazywa się Albaricoques i jest małym miasteczkiem w pobliżu parku Cabo de Gata-Níjar w Hiszpanii, zaliczanym do tzw. białych miast Andaluzji^[4].

Początkowo krytycy odnosili się do filmu z rezerwą. „New York Times” w 1967 r. dostrzegał w nim przede wszystkim to, że „mordercy przedstawieni są jako bohaterowie”^[5]. Recenzent z „Chicago Sun-Times” w tym samym roku narzekał na „ciągnące się przez całą wieczność” sceny pojedynków, a resztę filmu określił jako „jeden wielki zbiór frazesów ze starych westernów”^[6].

Z czasem krytycy docenili dzieło Sergio Leone. W agregatorze Rotten Tomatoes 92% z 38 recenzji uznano za pozytywne, a średnia ocen wystawionych na ich podstawie wyniosła 8 na 10^[7].

Przy okazji premiery Django Paul Martinovic z serwisu Den of Geek przypomniał również „Dolarową trylogię”, stwierdzając, że chociaż Za kilka dolarów więcej jest jej najbardziej niedocenianym elementem, to stanowi „zachwycający film sam w sobie”^[8]. Przytoczył również opinię reżysera Alexa Coxa(inne języki), dla którego jest to ulubiony spaghetti western^[8].

• Za kilka dolarów więcej w bazie IMDb (ang.)
• Za kilka dolarów więcej w bazie Filmweb