Ylva Johansson
Ylva Johansson (2024) | |
Data i miejsce urodzenia |
13 lutego 1964 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
nauczycielka, polityk |
Alma Mater | |
Stanowisko |
minister ds. szkolnictwa (1994–1998), minister ds. dobrobytu oraz opieki medycznej nad osobami starszymi (2004–2006), minister zatrudnienia (2014–2019), komisarz europejski (2019–2024) |
Partia | |
Odznaczenia | |
Ylva Julia Margareta Johansson (ur. 13 lutego 1964 w Huddinge) – szwedzka nauczycielka i polityk, parlamentarzystka, minister w różnych resortach (1994–1998, 2004–2006, 2014–2019), od 2019 do 2024 członek Komisji Europejskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1988 ukończyła studia na Uniwersytecie w Lund, uzyskując uprawnienia nauczyciela matematyki i fizyki. W latach 1991–1992 kształciła się w instytucie edukacji w Sztokholmie. W 1988 podjęła pracę w zawodzie nauczycielki[1]. W tym samym roku została po raz pierwszy wybrana do Riksdagu z ramienia Partii Lewicy – Komunistów[2]. W parlamencie zasiadała do 1991, przeszła wkrótce do Szwedzkiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej, a także powróciła do pracy zawodowej[1].
W 1994 premier Ingvar Carlsson powierzył jej tekę ministra ds. szkolnictwa. Funkcję tę pełniła również u Görana Perssona do 1998. Zatrudniona następnie w sektorze prywatnym. W 2004 powróciła w skład rządu jako minister ds. dobrobytu oraz opieki medycznej nad osobami starszymi, zajmując to stanowisko do 2006. W tymże roku uzyskała ponownie mandat deputowanej do Riksdagu[1], który utrzymywała w wyborach w 2010, 2014 i 2018[3].
Po ostatnich z tych wyborów w utworzonym przez socjaldemokratów i zielonych mniejszościowym rządzie Stefana Löfvena objęła urząd ministra zatrudnienia[1]. Pozostała na tej funkcji także w powołanym w styczniu 2019 drugim gabinecie dotychczasowego premiera[4].
W sierpniu 2019 ogłoszona szwedzkim kandydatem do Komisji Europejskiej[5]. W związku z tym we wrześniu zakończyła pełnienie funkcji rządowej. W nowo powołanej KE kierowanej przez Ursulę von der Leyen (z kadencją od 1 grudnia 2019) została komisarzem odpowiedzialnym za sprawy wewnętrzne[6]. Urząd ten sprawowała do końca kadencji w 2024.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Zawarła związek małżeński z ekonomistą i politykiem Erikiem Åsbrinkiem; po kilkunastu latach para ogłosiła separację[7].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Order „Za zasługi” II klasy (Ukraina, 2022)[8]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d CV Ylva Johansson. government.se, 27 listopada 2014. [dostęp 2015-07-04]. (ang.).
- ↑ Därför får Ylva Johansson sparken. expressen.se, 8 kwietnia 2013. [dostęp 2015-07-04]. (szw.).
- ↑ Beslut resultat val till riksdagen 2018. val.se, 16 września 2018. [dostęp 2018-09-16]. (szw.).
- ↑ Sveriges nya regering. regeringen.se, 21 stycznia 2019. [dostęp 2019-01-21]. (szw.).
- ↑ Sweden nominates Ylva Johansson as new European Commissioner. government.se, 9 sierpnia 2019. [dostęp 2019-09-11]. (ang.).
- ↑ Kandydaci na komisarzy. ec.europa.eu, 2019. [dostęp 2019-11-27].
- ↑ Erik Åsbrink och Ylva Johansson separera. expressen.se, 22 kwietnia 2015. [dostęp 2020-04-19]. (szw.).
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №595/2022 Про відзначення державними нагородами України. president.gov.ua, 23 sierpnia 2022. [dostęp 2022-08-29]. (ukr.).