U.A. Fanthorpe
| Imię i nazwisko |
Ursula Askham Fanthorpe |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 lipca 1929 |
| Data i miejsce śmierci |
28 kwietnia 2009 |
| Narodowość |
brytyjska |
| Język |
angielski |
| Dziedzina sztuki |
poezja |
| Odznaczenia | |
| |
| Nagrody | |
|
Queen’s Gold Medal for Poetry | |
U.A. Fanthorpe, właśc. Ursula Askham Fanthorpe (ur. 22 lipca 1929 w Londynie, zm. 28 kwietnia 2009 w Leckhampton) – brytyjska poetka.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się 22 lipca 1929 w londyńskiej dzielnicy Lewisham jako Ursula Fanthorpe, w rodzinie sędziego Richarda Fanthorpe i Winifrid Elsie z domu Redmore. Drugie imię, Askham, przejęła od nazwiska panieńskiego babci, mając nadzieję, że ród może sięgał Rogera Aschama, nauczyciela Elżbiety I. Publikowała pod pseudonimem U.A. Fanthorpe, by z początku ukryć swoją płeć[1][2].
Skończyła anglistykę na St Anne’s College w Oksfordzie. W latach 1954–1970 uczyła angielskiego na Cheltenham Ladies’ College; tam poznała życiową partnerkę, nauczycielkę Rosemarie Verę Bailey, z którą zawarła związek cywilny w 2006. W latach 1974–1989 pracowała w administracji Burden Neurological Institute i jednocześnie zaczęła rozwijać wcześniej tłumione plany pisarskie, często pisząc podczas przerw w pracy. Po raz pierwszy zwrócono uwagę na jej twórczość w 1975, dzięki wierszowi Not My Best Side o obrazie Święty Jerzy i smok Paola Uccella. Jej debiutancki zbiór wierszy, Side Effects (1978), który wydała w wieku 49 lat, został pozytywnie przyjęty przez krytykę i czytelników. W latach 1983–1985 była rezydentem literackim St Martin’s College w Lancaster, gdzie inspiracją dla wierszy stali się studenci pierwszego roku i personel sprzątający. Jej tomik Selected Poems (1985) dodano do lektur maturalnych w Wielkiej Brytanii. Była pierwszą kobietą, której twórczość wydano w serii wydawniczej Penguin Poets. W 1994 została pierwszą kobietą nominowaną na stanowisko profesora poezji Uniwersytetu Oksfordzkiego, a w 1999 była także faworytką do tytułu poety-laureata.
Od 1988 była członkiem Royal Society of Literature, w 2001 odznaczona Komandorią Orderu Imperium Brytyjskiego (CBE) i wyróżniona nagrodą Queen’s Gold Medal for Poetry (2003)[1][2][3].
Pisała złożone wiersze klarownym i przystępnym językiem, oddając często głos zmarginalizowanym jednostkom. Wśród wątków tematycznych w jej twórczości pojawiały się zarówno postacie i wydarzenia historyczne, jak i sprawy życia domowego[1][2][3]. Zmarła 28 kwietnia 2009 w Leckhampton na nowotwór[1].
Dzieła
[edytuj | edytuj kod]- 1978: Side Effects
- 1982: Standing To
- 1984: Voices Off
- 1985: Selected Poems
- 1987: A Watching Brief
- 1992: Neck Verse
- 1995: Safe as Houses
- 2000: Consequences
- 2002: Christmas Poems
- 2003: Queueing for the Sun
- 2005: Collected Poems
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Sandie 2013 ↓.
- ↑ a b c d Drabble 2000 ↓, s. 348.
- ↑ a b Delaney 1997 ↓, s. 319.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paul Delaney. Hearing the Other: Voices in U. A. Fanthorpe’s Poetry. „Christianity and Literature”. 46 (3/4), s. 319–340, 1997. ISSN 0148-3331. JSTOR: 44312548. (ang.).
- Fanthorpe, U(rsula) A(skham). W: The Oxford Companion to English Literature. Margaret Drabble (red.). Oksford: Oxford University Press, 2000. ISBN 0-19-866244-0. (ang.).
- Elizabeth Sandie: Fanthorpe, Ursula Askham. W: Oxford Dictionary of National Biography. Oksford: Oxford University Press, 2013. DOI: 10.1093/ref:odnb/101672. (ang.).