U-2522
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Wodowanie |
22 października 1944 |
 Kriegsmarine
| |
| Wejście do służby |
22 listopada 1944 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
76,7 metra |
| Szerokość |
6,6 metra |
| Zanurzenie testowe |
135 metrów |
| Zanurzenie maksymalne |
340 metrów |
| Napęd | |
| silniki elektryczne: • 2 x SSW/AEG GU365/30 (5000 KM) • 2 x GW323/28 (222 KM) silniki Diesla: • 2 x MAN M6V 40/46 (4000 KM) śruby: 2 | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
pow.: 15 500 Mm/10 w. |
| Sensory | |
| Sonar pasywny: GHG radar: FuMo65 | |
| Uzbrojenie | |
| torpedy: LUT | |
| Wyrzutnie torpedowe |
6 × 533 mm (dziób) |
| Załoga |
57 oficerów i marynarzy |
U-2522 – niemiecki okręt podwodny typu XXI czasów II wojny światowej. Okręt został zwodowany 22 października 1944 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, przyjęty do służby w Kriegsmarine 22 listopada 1944 roku. Jednostka o wyporności nawodnej 1621 ton, wyposażona była w dwa główne silniki elektryczne SSW/AEG GU365/30 o łącznej mocy 5000 KM, dwa silniki elektryczne cichego napędu GW323/28 o mocy 222 KM oraz dwa silniki Diesla MAN M6V 40/46 o łącznej mocy 4000 KM[1].
Dzięki bardzo dużej pojemności akumulatorów, nowej opływowej linii kadłuba – pozbawionego występów oraz działa, jednostka była jednym z pierwszych okrętów podwodnych w historii zdolnych do rozwijania pod wodą prędkości większej niż na powierzchni. Te same cechy umożliwiały jej znacznie dłuższe niż dotąd pływanie podwodne[2][3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K.J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.
- Eberhard Rőssler: The U-Boat: The Evolution And Technical History Of German Submarines. Annapolis: Naval Institute Press, 1989. ISBN 0-87021-966-9.