[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Thomas Klestil

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Thomas Klestil
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1932
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

6 lipca 2004
Wiedeń

Prezydent Austrii
Okres

od 8 lipca 1992
do 6 lipca 2004

Przynależność polityczna

Austriacka Partia Ludowa

Poprzednik

Kurt Waldheim

Następca

Heinz Fischer

podpis
Odznaczenia
Klasa Specjalna Odznaki Honorowej za Zasługi Wielki Oficer II Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi Krzyż Komandorski II Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi Order Stara Płanina (Bułgaria) Wielki Order Króla Tomisława (Chorwacja) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Łańcuch Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Lwa Niderlandzkiego (Holandia) Order Zasługi Księstwa Liechtenstein Krzyż Wielki Królewskiego Norweskiego Orderu Świętego Olafa Order Orła Białego Wielki Łańcuch Orderu Infanta Henryka (Portugalia) Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Rumunii (republ.) Order Podwójnego Białego Krzyża I Klasy (Słowacja) Order Królewski Serafinów (Szwecja) Krzyż Wielki z Łańcuchem Orderu Węgierskiego Zasługi (cywilny) Krzyż Wielki Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy z Wielkim Łańcuchem (1951-2001) Order Księcia Jarosława Mądrego I klasy

Thomas Klestil ([ˈtoːmas ˈklɛstɪl]; ur. 4 listopada 1932 w Wiedniu, zm. 6 lipca 2004 tamże[1]) – austriacki dyplomata, urzędnik państwowy i polityk, w latach 1992–2004 prezydent Austrii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1957 ukończył studia z zakresu handlu zagranicznego w Wyższej Szkole Handlu Światowego w Wiedniu[1][2]. W trakcie studiów dołączył do Austriackiej Partii Ludowej (ÖVP)[3].

Pracę zawodową podjął w urzędzie kanclerza Austrii, w 1959 został zatrudniony w austriackiej służbie dyplomatycznej. Został austriackim przedstawicielem przy OEEC w Paryżu. Od 1962 attaché handlowy w Waszyngtonie, a od 1966 sekretarz osobisty kanclerza Josefa Klausa. W 1969 został konsulem generalnym Austrii w Los Angeles. Od 1974 był odpowiedzialny za przeniesienie do Wiednia siedzib kilku agend ONZ. W 1978 powołany na ambasadora Austrii przy Organizacji Narodów Zjednoczonych, a następnie od 1982 pełnił funkcję ambasadora Austrii w Stanach Zjednoczonych. W 1987 został sekretarzem generalnym w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (najwyższym urzędnikiem ministerstwa)[1][3].

W 1992 otrzymał nominację na stanowisko prezydenta Austrii z ramienia Austriackiej Partii Ludowej. W pierwszej turze wyborów z wynikiem 37,2% głosów zajął drugie miejsce za socjaldemokratą Rudolfem Streicherem. W drugiej turze głosowanie otrzymał 56,9% głosów, pokonując swojego kontrkandydata[4]. Jako następca Kurta Waldheima objął urząd prezydenta 8 lipca 1992[1]. W wyborach w 1998 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, wygrywając w pierwszej turze z wynikiem 63,4% głosów (drugie miejsce zajęła wówczas Gertraud Knoll, którą poparło 13,6% głosujących)[5]. Jego druga i ostatnia kadencja upływała 8 lipca 2004. Thomas Klestil jednak zmarł na zawał serca dwa dni przed tą datą. 9 lipca 2004 został pochowany w krypcie prezydenckiej na Cmentarzu Centralnym w Wiedniu.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Profil na stronie Parlamentu Austrii. [dostęp 2017-01-06]. (niem.).
  2. Thomas Klestil, 71, Austrian Who Redeemed the Presidency. nytimes.com, 7 lipca 2004. [dostęp 2017-01-06]. (ang.).
  3. a b Thomas Klestil. whoswho.de. [dostęp 2017-01-06]. (niem.).
  4. Die Wahl des Bundespräsidenten am 26. April und 24. Mai 1992. bmi.gv.at. [dostęp 2017-01-06]. (niem.).
  5. Wahlen: Bundespräsidentenwahl 1998. bmi.gv.at. [dostęp 2017-01-06]. (niem.).
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 sierpnia 1998 r. o nadaniu orderu (M.P. z 1998 r. nr 31, poz. 446).
  7. Cidadãos Estrangeiros Agraciados com Ordens Portuguesas. presidencia.pt. [dostęp 2017-01-06]. (port.).
  8. Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 27 stycznia 1993. [dostęp 2017-01-06]. (wł.).