Tadeusz Nyczek

Tadeusz Nyczek

Rayska, Woyski

Data i miejsce urodzenia	1 sierpnia 1946 Kraków
Zawód, zajęcie	krytyk literacki, nauczyciel akademicki
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Cytaty w Wikicytatach

Tadeusz Nyczek ps. Rayska, Woyski (ur. 1 sierpnia 1946 w Krakowie) – polski krytyk literacki, teatralny i plastyczny.

W 1965 r. ukończył Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie. Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Przez semestr był studentem wydziału reżyserii w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Na łamach prasy literackiej i kulturalnej publikował od 1969 r. Pisał na łamach „Studenta”, „Życia Literackiego”, „Echa Krakowa”, „Miesięcznika Literackiego”, „Dialogu”, „Przeglądu Powszechnego”, „Pisma”, a od 1989 współpracował z „Gazetą Wyborczą”.

Do 1981 r. należał do Związku Literatów Polskich i Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. W okresie 1982–1989 był redaktorem podziemnego pisma „Arka”, gdzie pisał pod pseudonimem Rayska, a w wydaniu paryskim jako Woyski. W latach 1984–1992 wspólnie z Maciejem Szybistem prowadził znaną w Krakowie galerię sztuki Inny Świat.

W 1989 r. otrzymał nagrodę im. B. Sadowskiej, w maju 1998 r. za książkę 22 razy Szymborska uhonorowany został Nagrodą Krakowska Książka Miesiąca, w 2000 r. był laureatem Nagrody im. Kazimierza Wyki^[1]. 22 września 2010 r. odznaczony został Medalem „Niezłomnym w słowie”^[2].

Prowadził warsztaty dramaturgiczne w Studium Literacko-Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.

• Teatr „Pleonazmus” (Monografia), 1979
• Pełnym głosem. Teatr Studencki w Polsce 1970-75, 1980
• Lakierowanie kartofla i inne teksty teatralne, 1985
• Powiedz tylko słowo. Szkice o poezji „Pokolenia 68”, 1985
• Emigranci, 1988
• Zdzisław Beksiński. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 1989, seria: Sztuka naszych czasów. ISBN 83-213-3437-7. Brak numerów stron w książce
• Rozbite lustro. Teksty przy teatrze, 1991
• Jerzy Nowosielski (Album) – współaut. J. Madeyski, D. Kaźmierska-Nyczek, 1992
• Określona epoka. Nowa Fala 1968–1993. Antologia poezji, 1994
• 22 x Szymborska, 1997
• Plus nieskończoność. Trzy tercety krytyczne na poezję, teatr i malarstwo oraz trio na głosy mieszane, 1997
• Kos. O Adamie Zagajewskim, 2002
• Alfabet teatru dla analfabetów i zaawansowanych, 2005
• Lektury obowiązkowe, 2005
• Tyle naraz świata. 27 x Szymborska, 2005
• Salon Niezależnych. Dzieje pewnego kabaretu, 2008
• Po co jest sztuka? Rozmowy z pisarzami, 2012
• Nawozy sztuczne dla artystów i sprzątaczek, 2015
• Jarmark cudów. 30 x Szymborska, 2016