[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Tadeusz Garb

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Garb
Ilustracja
Tadeusz Garb jako zwycięzca IV plebiscytu „Złota Dziesiątka Sportowców ZKS Stal” za rok 1975 (Torsan, 15 lutego 1976)
Data i miejsce urodzenia

25 września 1948
Nowy Targ

Data śmierci

3 lipca 2014

Obywatelstwo

Polska

Pozycja

napastnik (rozgrywający)

Uchwyt

lewy

Multimedia w Wikimedia Commons

Tadeusz Garb (ur. 25 września 1948 w Nowym Targu, zm. 3 lipca 2014) – polski hokeista i trener hokejowy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Grób Tadeusza Garba w Sanoku

Tadeusz Garb urodził się 25 września 1948 w Nowym Targu[1]. Jako hokeista był wychowankiem Podhala Nowy Targ[2][3]. Na początku jego trenerem był Mieczysław Chmura. Od wieku 15 lat przez dwa lata był zawodnikiem Wisły Nowy Targ. W 1969 został zawodnikiem Stali Sanok jako drugi po Tadeuszu Radzkim przyjezdny gracz w tym klubie. Obaj zadebiutowali w Stali w sezonie 1969/1970 ligi okręgowej[4] W sezonie 1970/1971 wraz z drużyną uczestniczył w sezonie ligi okręgowej krakowskiej i w 1971 uzyskał awans do ówczesnej drugiej klasy ligowej[5][6][7][8][9][10]. Później, także wraz z innymi nowotarskimi zawodnikami w sanockiej drużynie, występował w II lidze. Został wybrany najpopularniejszym sportowcem w IV plebiscycie „Złota Dziesiątka Sportowców ZKS Stal” za rok 1975[11]. W sezonie II ligi 1975/1976 wykazywał wybitną skuteczność wspólnie z partnerem z ataku, Janem Paszkiewiczem (partnerował im początkowo Jan Łakos, później Czesław Radwański)[12][13]. Wraz z drużyną wywalczył z drużyną historyczny sukces w roku 30-lecia historii klubu, wygrywając II ligę Grupę Południową i uzyskując awans do I ligi, najwyższej polskiej klasy rozgrywkowej[14]. W zwycięskim sezonie był najskuteczniejszych zawodnikiem drużyny ex aequo i najlepszym asystentem uzyskując 73 punkty za 23 gole i 50 asyst (równo z nim zdobył 73 punkty Jan Paszkiewicz, który zdobył 58 goli)[15][16]. Ich trzecim partnerem w ataku był wówczas Czesław Radwański[17][18][19]. W połowie 1977 powrócił do treningów i gry po długotrwałej chorobie[20][21]. Przed sezonem 1978/1979 przerwał karierę zawodniczą[22][23][24], jednak w jego trakcie powrócił do gry ponownie grając w ataku z Janem Paszkiewiczem i Franciszkiem Pajerskim[25]. Po sezonie 1979/1980 definitywnie zakończył karierę zawodniczą[26][27][28] zostając trenerem młodzików i klasy sportowej w Sanoku[29]. Po zakończeniu kariery, 14 lutego 1981 wystąpił w meczu pokazowym pomiędzy aktualnymi zawodnikami Stali a byłymi hokeistami klubu, zakończonego wynikiem 12:4[30].

Był trenerem grup młodzieżowych w klubie Stali Sanok (w 1989 grupą żaków)[31]. Pracował jako szkoleniowiec w kolejnych kontynuatorach prawnych klubu: STS Sanok, SKH Sanok i KH Sanok[32]. Jednocześnie prowadził klasę sportową stworzoną w ramach Szkoły Podstawowej nr 7. Jako trener prowadził spartakiadową drużynę wychowanków Stali[33] (pod jego nieobecność w kraju w 1988 obowiązki przejął Jan Paszkiewicz). Po sezonie 1988/1989 Garb ponownie objął drużynę spartakiadową[34]. Ponadto pełnił funkcję asystenta trenera drużyny seniorskiej[35][36] (w sezonie 1987/1988[37] i od stycznia 1990 w trakcie sezonu 1989/1990, gdy I trenerem zostawał Franciszek Pajerski)[38][39]. Czterokrotnie zostawał pierwszym szkoleniowcem (w 1990, 2000-2001, w 2001, od lutego[40][41] do sierpnia 2003). Od lipca 1999 był asystentem głównego trenera Wincentego Kawy[42]. Jego wychowankami było wielu hokeistów sanockiego klubu, m.in. Adam Milczanowski[43], Wojciech Zubik, Grzegorz Mermer, Piotr Milan, Marcin Ćwikła, Tomasz Demkowicz, Maciej i Michał Radwańscy, Bogusław Rąpała, Wojciech Milan, Maciej Mermer, Łukasz Janiec[44]. Był również szkoleniowcem drużyny najmłodszych adeptów hokeja, Niedźwiadki Sanok[45].

Zmarł 3 lipca 2014[46], a 8 lipca 2014 został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.

Tadeusz Garb był żonaty od 1973[47], miał dwie córki.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Skarb kibica Klubu Hokejowego Sanok sezon 2003/2004. „Tygodnik Sanocki”. Nr 39 (620), s. 7, 26 września 2003. 
  2. ↑ Adam Baszak, Józef Ząbkiewicz: 55 lat klubu sportowego „Stal” Sanok 1946-2001. Sanok: 2001, s. 207. ISBN 83-915504-0-0.
  3. ↑ Odszedł Tadeusz Garb. podhale24.pl, 6 lipca 2014. [dostęp 2014-11-09].
  4. ↑ Hokej. Wysokie zwycięstwa Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 4 z 24 stycznia 1970. 
  5. ↑ Hokeiści Stali Sanok przed trudnym egzaminem. „Nowiny”, s. 2, Nr 61 z 3 marca 1971. 
  6. ↑ Dobry początek sanockich hokeistów. Stal – Podhale II N. Targ 11:3. „Nowiny”, s. 2, Nr 62 z 4 marca 1971. 
  7. ↑ Hokeiści Stali Sanok przegrali z Elektro Łaziska. „Nowiny”, s. 2, Nr 71 z 13 marca 1971. 
  8. ↑ Hokeiści Stali Sanok w II lidze. Od 2:6 do zwycięskiego 10:6 w dramatycznym meczu z Elektro Łaziska. „Nowiny”, s. 2, Nr 81 z 23 marca 1971. 
  9. ↑ Trener Andrzej Wołkowski. Nasz sukces to nie tylko zasługa hokeistów. „Nowiny”, s. 2, Nr 81 z 23 marca 1971. 
  10. ↑ Adam Baszak, Józef Ząbkiewicz, 55 lat klubu sportowego „Stal” Sanok 1946-2001, Sanok 2001, s. 46, 198.
  11. ↑ Franciszek Hamerski. T. Garb najpopularniejszym zawodnikiem Stali. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, 8, Nr 4 (49) z 15-28 lutego 1976. 
  12. ↑ Marian Struś. Duet Garb – Paszkiewicz siłą uderzeniową „Stali”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, Nr 21 (40) z 21-30 listopada 1975. 
  13. ↑ Marian Struś. O tytuł najskuteczniejszego. Liderzy nie tracą impetu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 12, Nr 22-23 (41-42) z 1-15 grudnia 1975. 
  14. ↑ „Husaria” trenera Bujara. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, Nr 6 (51) z 15-31 marca 1976. 
  15. ↑ Adam Baszak, Józef Ząbkiewicz, 55 lat klubu sportowego „Stal” Sanok 1946-2001, Sanok 2001, s. 206.
  16. ↑ Jan Paszkiewicz najskuteczniejszym zawodnikiem. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 6 (51) z 15-31 marca 1976. 
  17. ↑ Stal Sanok – Cracovia 7:5 i 6:6. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 45 z 10 listopada 1975. 
  18. ↑ Hokeiści Stali Sanok mistrzami na półmetku II ligi. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 47 z 24 listopada 1975. 
  19. ↑ 26 bramek hokeistów Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 19 z 1 marca 1976. 
  20. ↑ Marian Struś. meldunek z Gdańska. Hokeiści już na lodzie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, Nr 16 (85) z 15 sierpnia - 15 września 1977. 
  21. ↑ Marian Struś. Krążek na tafli. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, Nr 17 (86) z 15-30 września 1977. 
  22. ↑ Marian Struś. Halo, tu Oświęcim. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, Nr 25 (118) z 1-10 września 1978. 
  23. ↑ Marian Struś. Na miesiąc przed inauguracją sezonu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, Nr 26 (119) z 10-20 września 1978. 
  24. ↑ Na awans jeszcze za wcześnie. „Nowiny”, Nr 228 z 5 października 1978. 
  25. ↑ Marian Struś. Widziane z boku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, Nr 33 (126) z 20-30 listopada 1978. 
  26. ↑ Hokeiści przed trudnym sezonem. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, Nr 24 (189) z 20-31 sierpnia 1980. 
  27. ↑ Z niepokojem o hokeju. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, Nr 26 (191) z 10-20 września 1980. 
  28. ↑ Przed młodym zespołem trudna próba sił. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, Nr 29 (194) z 10-20 października 1980. 
  29. ↑ Zbigniew Drzewicki. Hokeiści Stali Sanok przed kolejną szansą. „Nowiny”, s. 7, Nr 219 z 9 października 1980. 
  30. ↑ Marian Struś. W sportowej walce II-ligowcy lepsi od zespołu „Old Stars”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, Nr 6 (207) z 20-28 lutego 1981. 
  31. ↑ Hokejowa młodzież przed sezonem. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 27 (498) z 1-10 października 1989. 
  32. ↑ Piotr Wacławski. Walne w SKH. „Tygodnik Sanocki”. Nr 48 (473), s. 14, 1 grudnia 2000. 
  33. ↑ Marian Struś. Roszady trenerskie w sanockim hokeju. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 2 (329) z 10-20 stycznia 1985. 
  34. ↑ Józef Ząbkiewicz. Hokejowe ostatki. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 14 (485) z 10-20 maja 1989. 
  35. ↑ Sprawozdanie: Trzy lata czekaliśmy na tą chwilę!. hokej.net, 11 września 2004. [dostęp 2014-11-09].
  36. ↑ GKS nigdy nie spadnie!. hokej.net, 9 stycznia 2005. [dostęp 2014-11-09].
  37. ↑ Józef Ząbkiewicz. Trenerskie roszady. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 32 (431) z 10-20 listopada 1987. 
  38. ↑ Roman Rybicki. Franciszek Pajerski trenerem hokeistów Stali Sanok. „Nowiny”, s. 2, Nr 10 z 11 stycznia 1990. 
  39. ↑ Józef Ząbkiewicz. Hokej. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 2 (509) z 10-20 stycznia 1990. 
  40. ↑ Nowy trener w KH Sanok. hokej.net, 24 lutego 2003. [dostęp 2014-11-09].
  41. ↑ Grzegorz Michalewski: Terminarz I ligi hokeja na lodzie. rzeszow.wyborcza.pl, 2001-09-26. [dostęp 2017-12-26].
  42. ↑ Piotr Wacławski. Sylwetki trenerów. Tadeusz Garb. „Tygodnik Sanocki”. Nr 31 (403), s. 16, 30 lipca 1999. 
  43. ↑ Józef Ząbkiewicz. Galeria hokeistów STS. Adam Milczanowski. „Tygodnik Sanocki”, s. 11, Nr 27 (110) z 17 grudnia 1993. 
  44. ↑ Krótka rozmowa z bramkarzem KH Sanok Łukaszem Jańcem. hokej.net, 27 marca 2003. [dostęp 2014-11-09].
  45. ↑ Nie ma mocnych na UKS Niedźwiadki MOSiR Sanok. hokej.net, 30 marca 2010. [dostęp 2014-11-09].
  46. ↑ Zmarł Tadeusz Garb. Człowiek orkiestra sanockiego hokeja [online], khsanok.net, 30 czerwca 2016 [dostęp 2023-10-11] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-30].
  47. ↑ Hokeiści na... nowej drodze. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, Nr 1 z 14 marca 1974. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Garb&oldid=71498228”