Toni Kukoč

Toni Kukoč

niski skrzydłowy/silny skrzydłowy
Data i miejsce urodzenia	18 września 1968 Split
Obywatelstwo	chorwackie / amerykańskie
Wzrost	211 cm
Masa ciała	107 kg
Kariera
Aktywność	1987–2006
Draft	1990, numer: 29 Chicago Bulls
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1985–1991 Jugoplastika Split 1991–1993 Benetton Treviso 1993–2000 Chicago Bulls 2000–2001 Philadelphia 76ers 2001–2002 Atlanta Hawks 2002–2006 Milwaukee Bucks
Kariera reprezentacyjna Lata Reprezentacja Wyst. 1985  Jugosławia U–16 1986  Jugosławia U–18 1987  Jugosławia U–19 1987–1991  Jugosławia 1991–1996  Chorwacja
Dorobek medalowy Igrzyska olimpijskie srebro Seul 1988 Koszykówka srebro Barcelona 1992 Koszykówka Mistrzostwa świata złoto Argentyna 1990  Jugosławia brąz Kanada 1994  Chorwacja Mistrzostwa Europy złoto Jugosławia 1989  Jugosławia złoto Włochy 1991  Jugosławia brąz Grecja 1987  Jugosławia brąz Grecja 1995  Chorwacja Igrzyska Dobrej Woli złoto USA 1990  Jugosławia
Multimedia w Wikimedia Commons

Toni Kukoč (ur. 18 września 1968 w Splicie) – chorwacki koszykarz, występujący na pozycjach niskiego lub silnego skrzydłowego, posiadający także amerykańskie obywatelstwo, trzykrotny mistrz NBA z Chicago Bulls, multimedalista międzynarodowych imprez koszykarskich, obecnie specjalny doradca w klubie Chicago Bulls.

W młodości interesował się tenisem stołowym, a później piłką nożną. Koszykówkę zaczął trenować w wieku 15 lat^[1]. Pierwsze sukcesy Kukoč odniósł występując jako zawodnik Jugoplastiki Split, z którą trzykrotnie z rzędu zwyciężył w Eurolidze w latach 1989-1991. Po transferze do ligi włoskiej występował przez 2 lata w klubie Benetton Treviso, zdobywając tytuł mistrza Włoch. Grając w drużynach reprezentacyjnych zdobył mistrzostwo świata juniorów (1987) i seniorów (1990) w barwach Jugosławii oraz dwukrotnie wicemistrzostwo olimpijskie - w 1988 w Seulu dla Jugosławii i w 1992 w Barcelonie dla Chorwacji. W czasie gry w Europie Toni Kukoč trzykrotnie został uznany za najlepszego gracza starego kontynentu.

Kukoč został wybrany w drafcie NBA przez Chicago Bulls już w 1990, ale zadebiutował w lidze amerykańskiej dopiero w 1993, kiedy klub opuścił Michael Jordan. Po pierwszych dwóch latach wybornej gry indywidualnej, ale bez sukcesów dla klubu, przyszły lata 1996-1998, kiedy – po powrocie Jordana – Chicago, drugi raz w historii klubu, trzykrotnie z rzędu zdobyło mistrzostwo ligi. Kukoč, nie występując w pierwszej piątce, ale bez wątpienia będąc podporą drużyny, w 1996 otrzymał nagrodę dla najlepszego rezerwowego ligi (NBA Sixth Man of the Year Award). Rok później zajął drugie miejsce w głosowaniu na najlepszego „szóstego” zawodnika ligi^[2].

Po rozpadnięciu się mistrzowskiego składu w 1998, Toni został w Chicago jedynym, obok Rona Harpera, wartościowym zawodnikiem. Mimo wysokich statystyk Toniego klub znacząco spadł w rankingach. Kukoč w trakcie następnego sezonu został sprzedany do Philadelphia 76ers, a następnie do Atlanta Hawks i w końcu do Milwaukee Bucks, gdzie w 2006 zakończył karierę.

Na podstawie^[3], o ile nie zaznaczono inaczej.

Drużynowe

• Mistrz:
  • świata (1990)
  • Igrzysk Dobrej Woli (1990)
  • Europy:
    • 1989, 1991
    • U-18 (1986)
    • U-16 (1985)
• dwukrotny wicemistrz olimpijski (1988, 1992)
• Brązowy medalista mistrzostw:
  • świata (1994)
  • Europy (1987, 1995)
• Uczestnik:
  • igrzysk olimpijskich (1988, 1992, 1996 – 7. miejsce)
  • mistrzostw Europy (1987, 1989, 1991, 1995, 1999 – 11. miejsce)

Indywidualne

• MVP mistrzostw:
  • świata (1990)
  • Europy (1991)
  • świata U–19 (1987)
• Zaliczony do I składu najlepszych zawodników:
  • Eurobasketu (1991, 1995)
  • mistrzostw świata (1990)
• Lider:
  • igrzysk olimpijskich w asystach (1996)^[4]
  • Eurobasketu w asystach (1995, 1999)

Drużynowe

• Mistrz:
  • Puchar Europy Mistrzów Krajowych (1989-1991 - obecnej Euroligi)
  • Jugosławii (1988-1991)
  • Włoch (1992)
• Zdobywca Pucharu:
  • Chorwacji (1990, 1991)
  • Włoch (1993)

Indywidualne

• Uczestnik FIBA All-Star Game (1991)
• trzykrotny MVP Final Four Euroligi (1990, 1991, 1993)
• Laureat nagrody zawodnika roku:
  • Mr Europa (1990–1992, 1996)^[5]
  • Euroscar (1990, 1991, 1994, 1996, 1998)^[5]
• Wybrany do:
  • 50 najlepszych zawodników w historii FIBA (1991)
  • grona 50 największych osobowości Euroligi (2008)^[6]
• Lider:
  • strzelców finałów Euroligi (1990)
  • ligi włoskiej w asystach (1992, 1993)

• trzykrotny mistrz NBA z Chicago Bulls (1996-1998)^[7]
• Najlepszy rezerwowy sezonu (1996)^[8]
• Zaliczony do II składu debiutantów NBA (1994)^[9]
• Uczestnik pierwszego w historii NBA meczu debiutantów - NBA Rookie Challenge (1994)

• Zwycięzca turnieju McDonalda (1997)
• trzykrotny Sportowiec Roku Chorwacji (1989–1991)
• Sportowiec Roku Jugosławii (1990)