[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Tom Harkin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Thomas Richard „Tom” Harkin
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 listopada 1939
Cumming, Iowa

Senator Stanów Zjednoczonych z Iowa
Okres

od 3 stycznia 1985
do 3 stycznia 2015

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Roger William Jepson

Następca

Joni Ernst

Kongresmen z 5. okręgu Iowy
Okres

od 3 stycznia 1975
do 3 stycznia 1985

Poprzednik

William J. Scherle

Następca

Jim Ross Lightfoot

Thomas Richard Harkin, znany jako Tom Harkin (ur. 19 listopada 1939) – amerykański polityk związany z Partią Demokratyczną, który od roku 1985 do 2015 reprezentował rodzinny stan Iowa w Senacie.

Przed rozpoczęciem kariery politycznej

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Cumming w Iowa. Ojciec przyszłego senatora był górnikiem, zaś jego matka, pochodzenia słoweńskiego, zmarła, kiedy miał 10 lat.

Harkin ukończył w roku 1962 Iowa State University. Tytuł doktora praw uzyskał w 1972 od The Catholic University of America’s Columbus School of Law. W latach 1962–1967 służył w US Navy. Początkowo w bazie w Japonii, a potem w Guantanamo, gdzie uczestniczył w misjach zwiadowczych lotnictwa marynarki nad Kubą.

Podróż do Wietnamu i pierwsze zdobycie rozgłosu

[edytuj | edytuj kod]

Swoją działalność polityczną (aczkolwiek jeszcze nie na własny rachunek) zaczął od współpracy z kongresmenem Nealem Smithem.

W roku 1970 uczestniczył w podróży kongresmena Smitha do Wietnamu Południowego. W czasie wizyty w więzieniu na wyspie Côn Sơn Harkin zrobił serię zdjęć, które przedstawiały nieludzkie i okrutne traktowanie więźniów przez armię amerykańską. Zdjęcia te ukazały się niebawem w Life Magazine dnia 17 lipca 1970, co przyniosło Harkinowi rozgłos i opinię obrońcy praw człowieka, którą utrzymywał jako senator.

W Kongresie

[edytuj | edytuj kod]

Zanim wybrano go po raz pierwszy do Izby Reprezentantów, Harkin pracował jako adwokat. W roku 1974, kiedy demokraci odnieści miażdżące zwycięstwo nad republikaniami, w dużej mierze w wyniku Afery Watergate, mandat z 5. okręgu wyborczego Iowy zdobył właśnie on. W Izbie zasiadał pięć dwuletnich kadencji (1975–1985). W roku 1985 został wybrany do Senatu.

Senator

[edytuj | edytuj kod]

Harkin był wybierany ponownie do izby wyższej Kongresu w latach 1990, 1996 i 2002 i 2008. Był liderem mniejszości demokratycznej i zastępcą szefa senackiej komisji ds. rolnictwa.

W roku 1990 doprowadził do uchwalenia ustawy zakazującej dyskryminacji osób niepełnosprawnych, którą następnie podpisał prezydent George H.W. Bush.

Był jednym z najbardziej stanowczych krytyków polityki prezydenta George’a W. Busha. Głosował jako jedyny senator, obok Barbary Boxer, za rezolucję senatora Russa Reingolda potępiającą Busha.

Kandydat na prezydenta

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1992 ubiegał się o nominację prezydencką z ramienia swojej partii i wygrał prawybory (a właściwie wybory delegatów na lokalne konwencję które ich wyłonią, co jest pierwszym sprawdzianem dla kandydatów do nominacji), ale ostatecznie przegrał z gubernatorem Billem Clintonem z Arkansas, który wygrał wybory. Zresztą Harkin wcześnie się wycofał z wyścigu i gorąco poparł Clintona, z którym utrzymywał bliskie stosunki polityczne i prywatne w czasie jego prezydentury.

Poglądy polityczne

[edytuj | edytuj kod]

Senator Tom Harkin:

  • Popiera prawo kobiet do przerywania ciąży
  • Popiera ochronę praw mniejszości seksualnych przez państwo
  • Sprzeciwia się ograniczeniu liczy możliwości apelacji skazanych na karę śmierci w USA i odrzucaniu odwołań na gruncie uprzedzeń rasowych
  • Popiera zakończenie embarga handlowego w stosunku do Wietnamu
  • Poparł propozycję ograniczenia władzy prezydenckiej w sprawie nakładania sankcji ekonomicznych na obce kraje
  • Głosował za ograniczeniem rozszerzenia NATO tylko do Polski, Czech i Węgier
  • Popiera ograniczenie prawa do posiadania broni palnej
  • Organizacja SANE określiła jego wyniki głosowań w Senacie jako w 100% Pro-Peace
  • AFL-CIO określiła jego głosowania jako w 100% popierające zorganizowanych ludzi pracy
  • Głosował przeciwko nominacji Johna G. Robertsa i Samuela Alito do Sądu Najwyższego
  • Początkowo głosował za użyciem siły wobec Iraku w 2002 roku
  • Przeciwnik wprowadzenia ponownie Partiot Act

Generalnie Harkin uznawany był za liberalnego członka Senatu

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Od roku 1968 żonaty jest z pochodzącą z Minnesoty Ruth Raduenz. Mają dwie córki: urodzoną w roku 1976 Amy i Jenny (1981).

Ruth Harkin była jedną z pierwszych kobiet w USA wybraną na prokuratora. Prezydent Clinton mianował ją potem do pracy w rządzie, którą opuściła po utracie przez demokratów władzy.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]