[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Westrarchaea

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Westrarchaea
Rix, 2006
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

Araneomorphae

Rodzina

Malkaridae

Rodzaj

Westrarchaea

Typ nomenklatoryczny

Westrarchaea sinuosa Rix, 2006

Westrarchaearodzaj pająków z infrarzędu Araneomorphae i rodziny Malkaridae. Zalicza się do niego 3 opisane gatunki; wszystkie będące endemitami południowo-zachodniej części Australii Zachodniej[1][2].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Pająki o ciele długości od 1 do 1,6 mm, ubarwionym kremowo lub żółto. Kształt karapaksu jest zaokrąglony w widoku grzbietowym i rombowaty w widoku bocznym. Jego części głowowa i tułowiowa są dobrze wyodrębnione. U samców część głowowa ma pośrodku wyraźne wcięcie. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch rzędach. Oczy bocznych par są perłowobiałe i stykają się. Oczy pary tylno-środkowej są perłowobiałe, szeroko rozstawione i znacznie oddalone od ciemnych oczu pary przednio-środkowej. Szczękoczułki mają na przedniej krawędzi trzy grupy tęgich zębów. W grupie PTA jest ich trzy lub cztery i stykają się one z pazurem jadowym. W grupie PTB ząb jest tylko jeden lub są dwa, a w grupie PTC są trzy. Samce części gatunków mają na szczękoczułkach poprzeczne listewki służące strydulacji. Warga dolna jest szersza niż długa, trójkątna w zarysie. Niewiele dłuższe niż szerokie sternum ma stępiony wierzchołek. Odnóża pierwszej pary nie mają na tylno-bocznej powierzchni uda rządku ząbków. Kolejność odnóży od pary najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III[2].

Opistosoma (odwłok) w widoku od góry jest podługowato-owalna, pozbawiona skutum. W rejonie postepigastrycznym obecne są skleryty, duże u samców, a małe u samic. Występują trzy pary dobrze wykształconych kądziołków przędnych. Tylna para przetchlinek leży tuż przed stożeczkiem i otoczona jest sklerytem kądziołków[2].

Nogogłaszczki samca cechują się łyżkowatym cymbium oraz dużym bulbusem z kolczastym embolusem wyrastającym u jego nasady i zakrzywiającym się wokół jego przedniej krawędzi. Paracymbium ma krótki wyrostek wewnętrzny i trzy wyrostki zewnętrzne: grzbietowy, brzuszny i kolcopodobny. Ponad bulbusem leży zesklerotyzowana, urzeźbiona płytka dystalna z dużą flanką i wykształconą w konduktor apofizą odsiebną. Samica ma płytkę płciową zaopatrzoną w parę grubościennych zbiorników nasiennych, od których to po jednym przewodzie zapładniającym wiedzie do jamy torebki kopulacyjnej[2].

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj ten wprowadzony został w 2006 roku przez Michaela Rixa, który jego gatunkiem typowym ustanowił Westrarchaea sinuosa[2][1]. Rodzaj zaliczony został wówczas do Pararchaeidae[2]. W 2017 roku Dimitar Dimitrow i współpracownicy na podstawie wyników analizy filogenetycznej przenieśli go do rodziny Malkaridae[3].

Do rodzaju tego zalicza się trzy opisane gatunki[1]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Gen. Westrarchaea Rix, 2006. [w:] World Spider Catalogue [on-line]. World Spider Catalog Association, 2018. [dostęp 2020-11-20].
  2. a b c d e f M.G. Rix. Systematics of the Australasian spider family Pararchaeidae (Arachnida: Araneae). „Invertebrate Systematics”. 20 (2), s. 203-254, 2006. DOI: 10.1071/IS05032. 
  3. D. Dimitrov, L.R. Benavides, M. A. Arnedo, G. Giribet, C.E. Griswold, N. Scharff, G. Hormiga. Rounding up the usual suspects: a standard target-gene approach for resolving the interfamilial phylogenetic relationships of ecribellate orb-weaving spiders with a new family-rank classification (Araneae, Araneoidea). „Cladistics”. 33 (3), s. 221-250, 2017. DOI: 10.1111/cla.12165.