[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Sęp uszaty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sęp uszaty
Torgos tracheliotos[1]
(J.R. Forster, 1798)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

szponiaste

Rodzina

jastrzębiowate

Podrodzina

jastrzębie

Plemię

Gypini

Rodzaj

Torgos[2]
Kaup, 1828[3]

Gatunek

sęp uszaty

Synonimy

Rodzaju:

Gatunku:

Podgatunki
  • T. t. negevensis Bruun, Mendelssohn & Bull, 1981
  • T. t. nubicus (C.H. Smith, 1829)
  • T. t. tracheliotos (J.R. Forster, 1796)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[11]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     występuje przez cały rok

     poza sezonem lęgowym

     wymarł

     prawdopodobnie wymarł

     prawdopodobnie występuje (przez cały rok)

Sęp uszaty[12] (Torgos tracheliotos) – gatunek dużego ptaka padlinożernego z podrodziny jastrzębi (Accipitrinae) w rodzinie jastrzębiowatych (Accipitridae), jedyny przedstawiciel monotypowego rodzaju Torgos[12][13]. Zamieszkuje Afrykę oraz Półwysep Arabski. Zagrożony wyginięciem.

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Sęp uszaty występuje w zależności od podgatunku[13][14]:

Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) nie uznaje podgatunku nubicus i traktuje go jako synonim podgatunku nominatywnego[13].

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Torgos: gr. τοργος torgos „sęp”[15].
  • Setogyps: łac. saeta lub seta „jeżyć się”; gr. γυψ gups, γυπος gupos „sęp”[16].
  • Otogyps (Otagyps): gr. ους ous, ωτος ōtos „ucho”; γυψ gups, γυπος gupos „sęp”[17].
  • tracheliotos: gr. τραχηλια trakhēlia „poślednie mięso i chrząstki z karku”, od τραχηλος trakhēlos „szyja”; ους ous, ωτος ōtos „ucho”[18].
  • auricularis: średniowiecznołac. auricularis „ucho, uszaty”, od łac. auricula „ucho”, od zdrobnienia auris „ucho”[19].
  • nubicus: nowołac. Nubicus „Nubijczyk”, od łac. Nuba „Nubijczyk”[20].
  • negevensis: pustynia Negew, południowy Izrael[21].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Osiąga długość ciała 115 cm, rozpiętość skrzydeł 280 cm; masa ciała 5400–9400 g[14]. Ubarwienie: wierzch brązowy, spód skrzydeł ciemny z białawym pasmem z przodu, spód tułowia białawy, długie beżowe i prawie czarne pióra na piersi. Głowa nieopierzona, czerwona, ogon klinowaty. Sęp uszaty dysponuje najmocniejszym dziobem spośród afrykańskich sępów, pozwalającym mu przedrzeć się przez grube i twarde skóry dużych ssaków, z którymi nie radzą sobie inne sępy.

Rozród

[edytuj | edytuj kod]
Jajo z kolekcji muzealnej

Na większości zasięgu występowania składanie jaj rozpoczyna się w maju. Na niektórych obszarach, np. w Namibii, rozmnażanie jest odwrotnie skorelowane z opadami deszczu, prawdopodobnie z powodu większej śmiertelności ssaków kopytnych w okresach suchych. Ptak ten nie gniazduje kolonijnie, chociaż pary mają tendencję do gniazdowania w bardzo luźnych grupach z gniazdami oddalonymi o około 1 km od siebie. Gniazdo to duża, zbudowana z patyków platforma o średnicy do 2 m, zwykle umieszczona na szczycie małego, izolowanego drzewa. W zniesieniu zwykle jedno jajo (rzadko dwa), matowobiałe z czerwonobrązowymi plamkami. Okres inkubacji wynosi około 56 dni. Para dzieli się obowiązkami rodzicielskimi. Ptaki osiągają dojrzałość płciową w wieku pięciu lub sześciu lat[22].

Status

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2015 roku uznaje sępa uszatego za gatunek zagrożony (EN – endangered); wcześniej – od 2000 roku miał on status gatunku narażonego (VU – vulnerable), a od 1988 roku – gatunku najmniejszej troski. Liczebność światowej populacji szacuje się na około 5700 dorosłych osobników, a jej trend uznaje się za silnie spadkowy[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Torgos tracheliotos, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Torgos, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2011-01-02] (ang.).
  3. J.J. Kaup. Ueber Hyaena, Uromastix, Basiliscus, Corythaeolus, Acontias. „Isis von Oken”. 21, s. kol. 1144, 1828. (niem.). 
  4. G.R. Gray: A list of the genera of birds: with their synonyma an indication of the typical species of each genus. Wyd. 2. London: R. and J.E. Taylor, 1841, s. 2. (ang.).
  5. R.-P. Lesson. Index Ornithologique. „L’Écho du monde savant et l’Hermès”. 9, s. kol. 1038, 1842. (fr.). 
  6. R. Vierthaler. Ornithologischer Tagebuchsbericht einer Reise auf dem blauen Nil von Chartum durch Sennaar nach Rosseires. „Naumannia: Archiv für die Ornithologie Vorzugsweise Europa's: Organ der Deutsche Ornithologen-Gesellschaft”. 2 (1), s. 32, 1852. (niem.). 
  7. J.R. Forster: F. le Vaillant’s Naturgeschichte der afrikanischen Vögel. Halle: Bey Fried. Christoph Dreyssig, 1798, s. 29, ryc. 9. (niem.).
  8. F.M. Daudin: Traité élémentaire et complet d’ornithologie, ou, Histoire naturelle des oiseaux. T. 2. Paris: Chez l’Auteur, 1800, s. 10. (fr.).
  9. Ch.H. Smith: The first order of birds. Birds of Prey, (Accipitres, Lin.). W: E. Griffith: The Animal Kingdom: arranged in conformity with its organization. Cz. 6. London: G.B. Whittaker, 1829, s. 164. (ang.).
  10. B. Bruun, H. Mendelssohn & J. Bull. A new subspecies of Lappet-faced Vulture Torgos tracheliotus from the Negev Desert, Israel. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 101, s. 245, 1981. (ang.). 
  11. a b Torgos tracheliotos, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  12. a b Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gypini Blyth, 1851 (wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-11-16].
  13. a b c F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-16]. (ang.).
  14. a b Kemp, A. C., D. A. Christie & C. J. Sharpe: Lappet-faced Vulture (Torgos tracheliotos), version 1.0. [w:] Birds of the World (J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D. A. Christie & E. de Juana, Editors) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2021-11-14]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  15. Jobling 2021 ↓, s. Torgos.
  16. Jobling 2021 ↓, s. Setogyps.
  17. Jobling 2021 ↓, s. Otogyps.
  18. Jobling 2021 ↓, s. tracheliotos / tracheliotus.
  19. Jobling 2021 ↓, s. auriculare / auricularis.
  20. Jobling 2021 ↓, s. nubicus.
  21. Jobling 2021 ↓, s. negevensis.
  22. Species account: Lappet-faced Vulture Torgos tracheliotus. [w:] Global Raptor Information Network [on-line]. The Peregrine Fund. [dostęp 2020-11-16]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • James A. Jobling: The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2021. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]