[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Rudawka mariańska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rudawka mariańska
Pteropus mariannus[1]
Desmarest, 1822
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

nietoperze

Podrząd

rudawkokształtne

Rodzina

rudawkowate

Rodzaj

rudawka

Gatunek

rudawka mariańska

Synonimy
Podgatunki
  • P. m. mariannus Desmarest, 1822
  • P. m. paganensis Yamashina, 1932[10]
  • P. m. ulthiensis Yamashina, 1932[10]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[11]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Rudawka mariańska[12], rudawka okinawska[12] (Pteropus mariannus) – gatunek ssaka z podrodziny Pteropodinae w obrębie rodziny rudawkowatych (Pteropodidae).

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1822 roku francuski zoolog Anselme Gaëtan Desmarest nadając mu nazwę Pteropus mariannus[13]. Holotyp pochodził z Guam, na Marianach, w Stanach Zjednoczonych[14].

Pteropus mariannus należy do grupy gatunkowej griseus[15]. Taksony pelewensis, ualanus i yapensis są często wymieniane jako podgatunki P. mariannus, ale badania potwierdziły ich odrębny status gatunkowy[15]. Status taksonomiczny P. loochoensis z Okinawy (Riukiu, Japonia) pozostaje niepewny; jest znany z zaledwie dwóch okazów odłowionych w XIX wieku i uważany jest za konspecyficzny lub wymarły podgatunek P. mariannus[15]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają trzy podgatunki[15]. Podstawowe dane taksonomiczne podgatunków (oprócz nominatywnego) przedstawia poniższa tabelka:

Podgatunek Oryginalna nazwa Autor i rok opisu Miejsce typowe
P. m. paganensis Pteropus marianus paganensis Yamashina, 1932 Pagan, Mariany, Stany Zjednoczone[16].
P. m. ulthiensis Pteropus marianus ulthiensis Yamashina, 1932 Ulithi, zachodnie Karoliny, Mikronezja[17].

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Pteropus: gr. πτερόπους pteropous „skrzydłostopy”, od πτερον pteron „skrzydło”; πους pous, ποδος podos „stopa”[18].
  • mariannus: Mariany, Ocean Spokojny[19].
  • paganensis: Pagan, Mariany[10].
  • ulthiensis: Ulithi , Mikronezja[10].

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rudawka mariańska występuje w zależności od podgatunku[15]:

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 195–250 mm, ogona brak, długość ucha 25–26 mm, długość tylnej stopy 52–54 mm, długość przedramienia 134–154 mm; masa ciała 270–577 g; samce są nieco większe od samic[20].

Znaczenie gospodarcze

[edytuj | edytuj kod]

Mięso tych rudawek (w języku czamorro określanych fanihi) stanowi element miejscowej kuchni, co wiązane jest z rzadką neurologiczną chorobą występującą w drugiej połowie XX wieku na Guam, lytico-bodig.

Status zagrożenia

[edytuj | edytuj kod]

Liczebność kolonii tego zwierzęcia znacznie się zmniejszyła w ostatnich latach.

  1. Nieuzasadniona poprawka Pteropus keraudren Quoy & Gaimard, 1824.
  2. Niepoprawna późniejsza pisownia Pteropus keraudren Quoy & Gaimard, 1824.
  3. a b Wariant pisowni Pteropus keraudren Quoy & Gaimard, 1824.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pteropus mariannus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. J.R.C. Quoy & J.P. Gaimard: Description des Mammifères. W: L.C.D. de Freycinet (red.): Voyage autour du monde, entrepris par ordre du roi. Exécuté sur les corvettes de S.M. l’Uranie et la Physicienne, pendant les années 1817, 1818, 1819 et 1820. T. 3: Zoologie. Paris: Chez Pillet aîné, 1824, s. 51. (fr.).
  3. C.J. Temminck: Monographie de mammalogie. T. 1. Paris: 1824, s. 186. (fr.).
  4. J.R.C. Quoy & J.P. Gaimard: Genre Roussette. — Pteropus, Brisson. W: J.-S.-C. Dumont d’Urville (red.): Voyage de la corvette l’Astrolabe: exécuté par ordre du roi, pendant les années 1826-1827-1828-1829. T. 1: Zoologie. Paris: J. Tastu, 1830, s. 77. (fr.).
  5. J. E. Gray. A Revision of the Genera of Bats (Vespertilionidae), and the Description of some new Genera and Species. „Magazine of Zoology and Botany”. 2 (12), s. 503, 1838. (ang.). 
  6. L. Oken: Allgemeine Naturgeschichte für alle Stände. Cz. 7. Stuttgart: Hoffman, 1838, s. 990. (niem.).
  7. J.E. Gray: Catalogue of Monkeys, Lemurs, and Fruit-eating Bats in the collection of the British Museum. London: The Trustees, 1870, s. 106. (ang.).
  8. A. Seitz. Vergleichende Studien über die Fauna von China und Japan. „Mitteilungen der Deutschen Gesellschaft für Natur- und Völkerkunde Ostasiens”. 5, s. 364, 1892. (ang.). 
  9. a b A. Fritze. Die Fauna der Liu-Kiu-Insel Okinawa. „Zoologische Jahrbücher Abteilung für Systematik, Geographie und Biologie der Tiere”. 7, s. 854, 1894. (niem.). 
  10. a b c d Y. Yamashina. New subspecies of bats from the mandated South Pacific islands. „Transactions of the Natural History Society of Formosa”. 22, s. 240–241, 1932. (ang.). 
  11. T. Mildenstein, Pteropus mariannus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2021-3 [dostęp 2022-06-11] (ang.).
  12. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 85. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  13. A.G. Desmarest: Mammalogie, ou, Description des espèces de mammifères. Cz. 2. Paris: Chez Mme. Veuve Agasse, imprimeur-libraire, 1822, s. 547, seria: Encyclopédie méthodique. (fr.).
  14. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Pteropus mariannus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-06-11].
  15. a b c d e C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 110. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  16. Zijlstra ↓, s. N#19848.
  17. Zijlstra ↓, s. N#19849.
  18. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 596, 1904. (ang.). 
  19. The Key to Scientific Names, mariannae [dostęp 2022-06-11].
  20. N. Giannini, C. Burgin, V. Van Cakenberghe, S. Tsang, S. Hintsche, T. Lavery, F. Bonaccorso, F. Almeida & B. O’Toole: Family Pteropodidae (Old World Fruit Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 145–146. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  • J.S. Zijlstra: Home. Hesperomys project. [dostęp 2022-06-11]. (ang.).