[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Ruan Pienaar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ruan Pienaar
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 marca 1984
Bloemfontein

Wzrost

187 cm

Masa ciała

92 kg

Rugby union
Pozycja

łącznik młyna (9),
łącznik ataku (10)

Kariera juniorska
Lata Zespół
Grey College w Bloemfontein
Jaguars
Kariera seniorska[a]
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
2004 Free State Cheetahs (Currie Cup)[1] 6 (7)
2004–2010 Sharks (Currie Cup)[2] 32 (261)
2005–2010 Sharks (Super Rugby)[2] 67 (240)
2010–2017 Ulster Rugby[3] 100 (850)
2017–2019 Montpellier[3] 31 (256)
2019– Free State Cheetahs (Currie Cup)[3] 6 (31)
2019– Cheetahs (Pro14)[3] 13 (73)
Reprezentacja narodowa
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
2002 Południowa Afryka Południowa Afryka U-18[1]
2002–2003 Południowa Afryka Południowa Afryka U-19[1]
2004–2005 Południowa Afryka Południowa Afryka U-21[1]
2006–2015 Południowa Afryka Południowa Afryka 88 (135)
  1. Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 29 lutego 2020 r.

Ruan Pienaar (wym. [ˈrœɐn ˈpinɑːr]; ur. 10 marca 1984 r. w Bloemfontein) – południowoafrykański rugbysta występujący na pozycji łącznika młyna lub łącznika ataku. Zdobywca pucharu świata z 2007 roku. Syn reprezentanta RPA Gysie Pienaara.

Pochodzący z Bloemfontein Pienaar uczęszczał początkowo do Fichardtpark Primary School, a następnie do Grey College. W 2003 roku znalazł się w reprezentacji po lat 19 na mistrzostwa świata, gdzie zespół RPA zdobył złoto. W 2004 roku rozpoczął występy w seniorskiej drużynie Free State Cheetahs z ligi regionalnej. W zespole z Wolnego Państwa Pienaar zagrał jednak tylko w 6 meczach. Rok później grał już w Natal Sharks, został także wybrany do ekipy Sharks z ligi Super 12. W tym samym roku z kadrą do lat 21 zdobył mistrzostwo świata w tej kategorii wiekowej podczas turnieju rozgrywanego w Argentynie.

26 sierpnia 2006 roku w Pretorii zadebiutował w reprezentacji seniorskiej w rozgrywanym w ramach Pucharu Trzech Narodów meczu z Nową Zelandią. Rok później znalazł się w składzie drużyny narodowej, która podczas turnieju we Francji zdobyła drugi w historii RPA puchar świata.

W październiku 2008 zdobył przyłożenie w wygranym przez Sharks meczu finałowym Currie Cup z Blue Bulls. W zespole z prowincji KwaZulu-Natal Pienaar występował do września 2010 roku, kiedy to związał się dwuletnim kontraktem z północnoirlandzkim Ulster Rugby[4][2], przedłużonym następnie do 2017 roku[5]. W swoim debiucie przeciw Glasgow Warriors zdobył wszystkie punkty dla swojej drużyny, która odniosła zwycięstwo 19:17[6]. Dobra gra zaowocowała tytułem najlepszego zawodnika ligi Celtyckiej. Z zespołem z Ulsteru w sezonie 2011/2012 dotarł do finału Pucharu Heinekena[7].

W 2009 roku występował w barwach RPA w zakończonym sukcesem Pucharze Trzech Narodów. Dwa lata później roku ponownie znalazł się w składzie reprezentacji na Puchar Świata, która to impreza odbywała się w 2011 roku. W Nowej Zelandii drużyna Springboks nie zdołała jednak powtórzyć sukcesu sprzed czterech lat i odpadła w ćwierćfinale ulegając 11–9 Australii. Pienaar wystąpił w zaledwie dwóch spotkaniach kadry na tej imprezie zdobywając wówczas 12 punktów (6 podwyższeń w meczu z Namibią)[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Profile of Ruan Pienaar. Sharks, 2004-11-11. [dostęp 2012-11-15]. (ang.).
  2. a b c Sharks Bid Pienaar Farewell. Sharks, 2010-09-02. [dostęp 2012-11-15]. (ang.).
  3. a b c d Player statistics Pienaar Ruan - club stats [online], itsrrugby.co.uk [dostęp 2020-04-06] (ang.).
  4. Ulster announce Ruan Pienaar signing. Raidió Teilifís Éireann, 2010-05-27. [dostęp 2012-11-15]. (ang.).
  5. Ruan Pienaar signs three-year contract extension with Ulster Rugby. rabodirectpro12.com. [dostęp 2013-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-09)]. (ang.).
  6. Ulster 19-17 Glasgow. BBC, 2010-10-01. [dostęp 2012-11-15]. (ang.).
  7. Player Profiles - Ruan Pienaar. Ulster Rugby. [dostęp 2012-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-29)]. (ang.).
  8. Ruan Pienaar. Puchar Świata w Rugby 2011. [dostęp 2012-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-25)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]