Rejon sieniawski

Rejon sieniawski

Синявський район

Rejon
Państwo	ZSRR
Republika związkowa	Ukraińska SRR
Obwód	lwowski
Siedziba	Sieniawa
Data powstania	1940, 1944
Data likwidacji	1941, 1944
brak współrzędnych

Rejon sieniawski (ukr. Синявський район) – dawna jednostka podziału administracyjnego Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1940–1941 i 1944. Należał do obwodu lwowskiego. Siedziba władz rejonu znajdowała się w Sieniawie.

Rejon sieniawski został utworzony 17 stycznia 1940 na podstawie dekretu Prezydium Rady Najwyższej USRR o podziale na rejony zachodnich obwodów USRR, kiedy to w obwodzie lwowskim utworzono 37 rejonów, między innymi sieniawski^[1]. Rejon objął obszary na wschód od Sanu i na południe od Linii Mołotowa, w najdalej na wschód wysuniętej części obwodu lwowskiego^[2]:

• miasto Sieniawa;
• całą gminę Radawa;
• główną, prawobrzeżną część gminy Wiązownica (bez Kostkowa i Wielgosów z gromady Manasterz);
• mniejszą, południowo-wschodnią część gminy Sieniawa (gromady Dybków, Wylewa i Leżachów bez Leżachowa-Osady);
• fragment gminy Adamówka (gromada Dobra);
• zachodni fragment gminy Dzików Stary (bez większych wsi);

Obszary te należały przed wojną do powiatów jarosławskiego i lubaczowskiego (tylko fragment Dzików Stary) w województwie lwowskim.

Rejon sieniawski przestał istnieć wraz z wybuchem wojny niemiecko-radzieckiej 22 czerwca 1941. Jego tereny weszły w skład Landkreis Jaroslau dystryktu krakowskiego Generalnego Gubernatorstwa^[3].

Rejon został odtworzony 23 lipca 1944, po zajęciu tych terenów przez Armię Czerwoną^[4].

W październiku 1944, w wyniku wytyczenia granicy między ZSRR a Polską, cały rejon sieniawski wszedł w skład Polski^[4], gdzie został włączony do reaktywowanego powiatu jarosławskiego, który 18 sierpnia 1945 wszedł w skład nowo utworzonego woj. rzeszowskiego^[5][6].

• Львівська область

• Podział administracyjny Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej
• Powiaty w Polsce od 1945