Piotr Żurawski
 Piotr Żurawski na planie serialu Bodo (2016) | |
| Data i miejsce urodzenia |
14 października 1985 |
|---|---|
| Zawód |
aktor |
| Lata aktywności |
od 2006 |
Piotr Żurawski (ur. 14 października 1985 w Bytomiu) – polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy. Brat aktora Michała Żurawskiego[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Wychowywał się w Chorzowie[2] w rodzinie pochodzenia żydowskiego i tatarskiego[3]. Jego ojciec, Janusz Żurawski, był zapaśnikiem i na krótko udzielał się w zarządzie AKS Chorzów[4]. Wychował się w tradycji katolickiej[5]. Przygodę z filmem rozpoczynał oglądając zdarte kasety VHS, a film Karmazynowy pirat z Burtem Lancasterem sprawił, że chciał zostać aktorem[6]. Jednak dopiero za sprawą starszego brata Michała (ur. 1979)[7], który został zawodowym aktorem, na poważnie zainteresował się aktorstwem[6]. W 2004 ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Batorego w Chorzowie. Studiował przez dwa lata na Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, ale jej nie ukończył[8][9][10].
Kariera teatralna
[edytuj | edytuj kod]W 2006, jeszcze jako student Akademii Teatralnej, zadebiutował rolą młodego lokaja w sztuce Stanisława Ignacego Witkiewicza Nadobnisie i Koczkodany, czyli Zielona Pigułka w reż. Łukasza Kosa na scenie Teatru Powszechnego im. Zbigniewa Hübnera w Warszawie. Po dwóch latach zrezygnował ze studiów i przeniósł się do Jeleniej Góry[11], gdzie związał się z Teatrem im. Cypriana Kamila Norwida. Po świetnie przyjętej roli Andreasa Baadera w Śmierci Człowieka-Wiewiórki (2007) Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk w reż. Natalii Korczakowskiej[12], zagrał parobka w Klątwie (2007) Stanisława Wyspiańskiego w reż. Łukasza Kosa, Orestesa w Elektrze (2008) Eurypidesa w reż. Natalii Korczakowskiej, Ferdynanda w Intrydze i miłości (2008) Friedricha Schillera w reż. Katarzyny Raduszyńskiej oraz wystąpił w spektaklu Gog i Magog. Kronika chasydzka (2008) Martina Bubera w reż. Michała Zadary.
W Teatrze Nowym im. Kazimierza Dejmka w Łodzi pojawił się gościnnie w Królu_Duchu (2009) Juliusza Słowackiego w reż. Łukasza Kosa, z który potem współpracował jeszcze w Teatrze IMKA podczas realizacji Króla Dramatu (2012) Marka Modzelewskiego. W latach 2010–2012 występował w Teatrze Polskim w Bydgoszczy w spektaklach: Słowacki. 5 dramatów. Rekonstrukcja historyczna (Mazepa, Sen srebrny Salomei, Ksiądz Marek, Horsztyński, Kordian) (2010) w reż. Pawła Wodzińskiego, Kill the kac (2010) w reż. Gesine Danckwart, Hekabe (2011) Eurypidesa w reż. Łukasza Chotkowskiego jako zjawa Polydora, Mickiewicz. Dziady. Performance (2011) Adama Mickiewicza w reż. Pawła Wodzińskiego jako kruk, Tomasz, Adolf i chórzysta, Wielki Gatsby (2011) Francisa Scotta Fitzgeralda w reż. Michała Zadary jako George Wilson, Szwoleżerowie (2011) Artura Pałygi w reż. Jana Klaty jako Krzyś Młody oraz Opera za trzy grosze (2011) Bertolta Brechta w reż. Pawła Łysaka w roli Filcha.
W Teatrze IMKA został obsadzony w Wodzireju (2011) Feliksa Falka w reż. Remigiusza Brzyka[13] i Hamlecie (2015) w reż. Joanny Drozdy. W Teatrze „Polonia” zagrał postać Jamiego Tyrone’a w przedstawieniu Zmierzch długiego dnia (2012) Eugene’a O’Neilla w reż. Krystyny Jandy. W Teatrze Zagłębia w Sosnowcu wystąpił gościnnie jako zięć Sztygara w produkcji Koń, kobieta i kanarek (2014) Tomasza Śpiewaka w reż. Remigiusza Brzyka. W 2016 rozpoczął współpracę z Teatrem Studio, gdzie zagrał w spektaklach: Ripley pod ziemią Mary Patricia Highsmith w reż. Radosława Rychcika jako Christopher Greenleaf i Bydło Szczepana Orłowskiego w reż. Jacka Poniedziałka jako Jed.
Kariera ekranowa
[edytuj | edytuj kod]W 2007 po raz pierwszy wystąpił na małym ekranie jako Natan Cymertopf, absolwent gimnazjum żydowskiego pochodzenia w melodramacie wojennym Michała Kwiecińskiego Jutro idziemy do kina. W 2008 zadebiutował na kinowym ekranie w filmie sportowym Kasi Adamik Boisko bezdomnych u boku Marcina Dorocińskiego. Rozpoznawalność przyniosła mu rola Romka Sajkowskiego, żydowskiego chłopaka, który walczy o przetrwanie w okupacyjnej rzeczywistości, w serialu wojennym Czas honoru (2008–2014)[14][15]. W dramacie Macieja Pieprzycy Chce się żyć (2013) zagrał niewielką rolę Leszka, współlokatora Mateusza (Dawid Ogrodnik) w ośrodku. Po raz pierwszy otrzymał pierwszoplanową rolę Horoscopa w komediodramacie Kebab i Horoskop (2014).
Wystąpił w serialach takich jak Aż po sufit! (2015), Bodo (2016) i Wataha (2017)[16]. Komedia muzyczna Michała Rogalskiego Gotowi na wszystko. Exterminator (2017) z jego udziałem w roli Krzysztofa „Lizzy’ego” Wieczorka była prezentowana na 11. Międzynarodowym Festiwalu Kina Niezależnego Off Camera[17]. W niemiecko-polskim dramacie Juliana Pörksena Whatever Happens Next (2018) z udziałem Andrzeja Mastalerza pojawił się jako oszust. W dramacie Córka trenera (2018) wystąpił w roli wesołka Cysorza[4].
Nagrody i nominacje
[edytuj | edytuj kod]Za kreację Mateusza „Kampera” Brzezińskiego, wiecznego chłopca, który pracuje jako tester gier komputerowych i bardzo ceni sobie swoje życie bez większych zobowiązań, w komediodramacie Kamper (2016) zdobył Jantar za główną rolę męską na Festiwalu „Młodzi i Film” w Koszalinie oraz był nominowany nagrody im. Zbyszka Cybulskiego[18].
Za rolę Marcela Nowackiego w filmie krótkometrażowym Marcel (2018) został uhonorowany nagrodą specjalną jury Konkursu Filmów Krótkometrażowych na 44. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za „błyskotliwą narrację, lekki dowcip i wyrazistą kreację”[18] i otrzymał nominację do Nagrody Polskiego Kina Niezależnego im. Jana Machulskiego w kategorii najlepszy aktor. Rola Maćka Hodowanego w dramacie Marka Lechkiego Interior (2019) przyniosła mu nominację do nagrody im. Zbyszka Cybulskiego[18].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jest związany z Martą Ścisłowicz[19].
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]Filmy
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 2007 | Jutro idziemy do kina | Natan Cymertopf, absolwent gimnazjum żydowskiego pochodzenia | |
| 2008 | Boisko bezdomnych | Michał | |
| 2013 | W ciemnym lesie | „Robaczek” | |
| Chce się żyć | Leszek, współlokator Mateusza w ośrodku | ||
| Stacja Warszawa | zabójca „Igły” | ||
| Leszczu | Paweł „Szuwar” | ||
| 2014 | Miasto 44 | Żyd | |
| Kebab i Horoskop | „Horoskop” | ||
| Hardkor Disko | |||
| Arbiter uwagi | Rafał | ||
| 2015 | Karbala | Waszczuk „Młody” | |
| 2016 | Kamper | Mateusz Brzeziński „Kamper” | Jantar za główną rolę męską na Festiwalu „Młodzi i Film” w Koszalinie;
nominacja do nagrody im. Zbyszka Cybulskiego |
| Bodo | Moryc Blum, przyjaciel Eugeniusza Bodo | ||
| 2017 | Pokot | strażnik miejski | |
| Gotowi na wszystko. Exterminator | Krzysztof Wieczorek „Lizzy” | ||
| 2018 | Córka trenera | „Cysorz” | |
| Whatever Happens Next | oszust | ||
| 2019 | Marek Edelman... i była miłość w Getcie | rykszarz Janek Bilak | |
| Legiony | „Zyga” | ||
| Marcel | Marcel Nowacki | nagroda specjalna jury Konkursu Filmów Krótkometrażowych na 44. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za „błyskotliwą narrację, lekki dowcip i wyrazistą kreację”;
nominacja do Nagrody Polskiego Kina Niezależnego im. Jana Machulskiego w kategorii najlepszy aktor | |
| Interior | Maciek Hodowany | nominacja do nagrody im. Zbyszka Cybulskiego | |
| Ciemno, prawie noc | Albert Kukułka w młodości | ||
| 2020 | Bliscy | „Gościu” | |
| 2021 | 1:11 | Tomek Wierny | |
| Anatomia | |||
| 2022 | Ostatnia wieczerza | Marek | |
| 2024 | Rzeczy niezbędne | Adam |
Seriale
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 2008 | Ojciec Mateusz | więzień Adam | odc. 11 |
| 2008–2012, 2014 | Czas honoru | Romek Sajkowski, brat Leny | |
| 2009 | Sprawiedliwi | sekretarz konsul Izraela | odc. 1 |
| 2010 | 1920. Wojna i miłość | Staszek Batowski, sąsiad Poli | odc. 9 |
| Nowa | „student” | odc. 5 | |
| 2011 | Plebania | kolega Mateusza | odc. 1658 |
| Ludzie Chudego | gangster | odc. 25, 26 | |
| 2012 | Lekarze | dziennikarz „Wiadomości Toruńskich” | odc. 7 |
| 2013 | Prawo Agaty | Bernard Bogacz | odc. 52 |
| 2014 | Sama słodycz | Stefano, pracownik szkoły językowej | odc. 4, 5, 11 |
| Komisarz Alex | fryzjer Jacek Jastrzębski | odc. 75 | |
| Lekarze | Tomczyk, dziennikarz „Gazety Toruńskiej” | odc. 51 | |
| 2015 | Aż po sufit! | Milo Karandonis | |
| 2016 | Bodo | Moryc Blum, przyjaciel Eugeniusza Bodo | odc. 1-12 |
| 2017, 2019 | Wataha | Sylwester Wiśniak, człowiek Cinka | |
| 2018–2019 | Za marzenia | Piotr | odc. 11, 15 |
| 2018–2021 | Chyłka | „Kormak” | |
| 2020 | Król | Moryc Szapiro, brat Jakuba | |
| Osiecka | Daniel Passent | odc. 8 |
Dubbing
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ma młodszego brata, który wciąż go „małpuje”. Z jakim skutkiem?. Styl.pl. [dostęp 2021-04-20]. (pol.).
- ↑ Piotr i Michał Żurawscy. Braterska moc. Styl.pl. [dostęp 2020-11-27]. (pol.).
- ↑ „Król”: Bracia Żurawscy przyznają się do żydowskich i tatarskich korzeni!. interia.pl, 8 listopada 2020. [dostęp 2019-11-10].
- ↑ a b Marcin Radomski: Piotr Żurawski: czasem miesiącami nie pracujesz, a potem nagle musisz odpalić zimny silnik w sekundę. Onet.pl. [dostęp 2020-11-27]. (pol.).
- ↑ Artur Zaborski: Żurawski: dla religii i wiary dalibyśmy się pokroić. „Przegląd”, 29 sierpnia 2021. [dostęp 2021-10-10].
- ↑ a b Marta Ochman: Piotr Żurawski: Aktorstwo jest jak skok narciarski. Ultramaryna.pl. [dostęp 2020-05-06]. (pol.).
- ↑ Gabriela Czernecka, Michał Żurawski ma znanego brata. Kojarzycie? [online], „Gala” [dostęp 2016-11-26] (pol.).
- ↑ Agnieszka Kobroń: Poza schematami. Wywiad z Piotrem Żurawskim. Afisz Teatralny, 2017-05-06. [dostęp 2020-05-06]. (pol.).
- ↑ Piotr Żurawski: najważniejsze w aktorstwie to nie rozmieniać się na drobne. Polskie Radio. [dostęp 2020-05-06]. (pol.).
- ↑ Krzysztof Połaski: Piotr Żurawski: „Bodo” opowiada o historii we współczesny sposób. „Tele Magazyn”, 8 lutego 2016. [dostęp 2021-01-30]. (pol.).
- ↑ Mateusz Góra: 12 rzeczy, które powinieneś wiedzieć o Piotrku Żurawskim. i-D.Vice.com, 2016-07-15. [dostęp 2020-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-03)]. (pol.).
- ↑ Joanna Derkaczew: Czułość i brutalność pod okiem kamer. „Gazeta Wyborcza”, 2008-02-18. [dostęp 2020-11-27]. (pol.).
- ↑ Piotr Żurawski. teatr-imka.pl. [dostęp 2020-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-07)]. (pol.).
- ↑ Adrian Luzar: Piotr Żurawski: Lubię czuć na plecach odpowiedzialność. interia.pl. [dostęp 2020-11-27]. (pol.).
- ↑ Aleksandra Nowak: Piotr Żurawski: Fajnie być dorosłym. GirlsRoom.pl, 2016-07-23. [dostęp 2020-11-27]. (pol.).
- ↑ Piotr Żurawski – Bracia Żurawscy: „Do niedawna nasza mama myliła nas przez telefon!”. Wirtualna Polska. [dostęp 2020-11-27]. (pol.).
- ↑ Piotr Żurawski. OffCamera.pl. [dostęp 2020-05-06]. (pol.).
- ↑ a b c „ZA” agencja aktorów i realizatorów filmowych: Piotr Żurawski. zaagencja.com. [dostęp 2020-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-28)]. (pol.).
- ↑ Gwiazda „M jak miłość" spotyka się ze znanym aktorem. Fakt.pl, 2016-05-06. [dostęp 2018-04-30]. (pol.).
- ↑ “Eternals”: obsada polskiego dubbingu – wSyncu [online], web.archive.org, 5 listopada 2021 [dostęp 2021-11-20] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-05].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Żurawski w bazie IMDb (ang.)
- Piotr Żurawski w bazie filmpolski.pl
- Piotr Żurawski w bazie Filmweb
- Piotr Żurawski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09].