Pilaszkowice Drugie
50°58′40″N 22°49′58″E/50,977778 22,832778| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
81 |
| Kod pocztowy |
21-065[4] |
| Tablice rejestracyjne |
LSW |
| SIMC |
0390308[5] |
Położenie na mapie gminy Rybczewice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu świdnickiego  | |
| 50°58′40″N 22°49′58″E/50,977778 22,832778[1]
| |
Pilaszkowice Drugie – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie świdnickim, w gminie Rybczewice[5][6]. Leży przy drodze wojewódzkiej nr 837 na lewym brzegi Giełczewki (dopływ Wieprza).
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Rybczewice[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 283 mieszkańców[8].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pilaszkowice dawniej Pielaszkowice – obecnie Pilaszkowice Pierwsze i Pilaszkowice Drugie. Wieś notowana od XIV wieku. W roku 1359 nazywana „Pielaskowicze”, 1414 – „Pyelasscouicz”, 1416 – „Pellescouicze”, „Pellasscouicze”.
Wieś była własnością królewską od czasu kiedy na starych rolach i lasach zwanych Pilaszkowice lokowano nową wieś na prawie magdeburskim. Lokacji dokonał zgodnie z wolą Władysława Jagiełły szlachetny Piotr z Dominowa w roku 1425. W wieku XVI wieś jest tenutą królewską. W 1519 roku tenutariuszem był Andrzej Rzeszowski, w roku 1522 tenutę obejmował Marcjan Chełmski, syn Mikołaja, dworzanin królewski[9]. Drogą zamiany wieś przechodzi w drugiej połowie XVI wieku posiadanie Jana Tęczyńskiego wojewody sandomierskiego, a następnie w wieku XVII do rąk rodu Sobieskich, którzy w stężyckim mieli swoje majętności rodowe (Sobieszyn)[10].
Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego Pilaszkowice stanowiły wieś prywatną w parafii Częstoborowice, w której było 49 domów i 459 mieszkańców[11].
Według spisu powszechnego z roku 1921 w Pilaszkowicach było 253 domów i 1627 mieszkańców, istniał również folwark Pilaszkowice z 10 domami i 175. mieszkańcami[12].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 101092
- ↑ Wieś Pilaszkowice Drugie w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-10-30], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-10-30].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 925 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-07-14].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 4 sierpnia 2015(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Rybczewice. Urząd Gminy Rybczewice. [dostęp 2017-07-14].
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Pielaszkowice, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
- ↑ Pilaszkowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 129.
- ↑ Tabela. Tabela miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożone w biurze Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji, t. I-II, W. 1827.. „Centralna Biblioteka Statystyczna”. A-Ł (Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego), s. 288, 1827. Warszawa.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2017-07-15].
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonie | |
| Integralne części wsi |
|
