Paul Loicq

Paul Loicq

Data i miejsce urodzenia	11 sierpnia 1888 Bruksela
Data i miejsce śmierci	26 marca 1953 Sint-Genesius-Rode
Rodzaj działalności	działacz sportowy
7. Prezydent IIHF
Okres urzędowania	od 1922 do 1947
Poprzednik	Max Sillig
Następca	Fritz Kraatz

Paul Loicq

Data i miejsce urodzenia	11 sierpnia 1888 Bruksela
Data i miejsce śmierci	26 marca 1953 Sint-Genesius-Rode
Obywatelstwo	Belgia
Informacje klubowe
Klub	Cercle des Patineurs Bruxelles[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Belgia Mistrzostwa Europy brąz Szwajcaria 1910 drużynowo złoto Niemcy 1911 drużynowo brąz Niemcy 1913 drużynowo brąz Niemcy 1914 drużynowo

Paul Loicq (ur. 11 sierpnia 1888 w Brukseli, zm. 26 marca 1953 w Sint-Genesius-Rode) – belgijski hokeista, sędzia hokejowy i działacz hokeja na lodzie, prezydent IIHF w latach 1922–1947.

Paul Loicq karierę rozpoczął w 1905 roku w Cercle des Patineurs Bruxelles, w którym grał przez całą karierę do 1924 roku. Zdobył z tym klubem trzykrotnie mistrzostwo Belgii (1914, 1920, 1921). W latach 1909–1920 w reprezentacji Belgii rozegrał 18 meczów i strzelił 2 bramki. Z reprezentacją Belgii zdobył mistrzostwo Europy (1913) oraz trzykrotnie zdobył brązowy medal tej imprezy (1910, 1911, 1914)^[2], a także grał na letnich igrzyskach olimpijskich 1920 w Antwerpii, na których reprezentacja Belgii zajęła 7. miejsce.

Paul Loicq po zakończeniu kariery zajął się działalnością w hokeju na lodzie i w innych sportach zimowych. W latach 1920–1935 był prezesem Belgijskiego Związku Hokeja na Lodzie (RBIHF), a także pełnił funkcję prezesa klubu łyżwiarskiego Skaters Club of Brussels, Belgijskiego Związku Łyżwiarkiego i Belgijskiej Ligi Sportów Zimowych. W latach 1920–1922 wiceprezydent, a w latach 1922–1947 prezydent Międzynarodowego Związku Hokeja na Lodzie (IIHF). W ciągu 25 lat kadencji Loicq doprowadził do popularyzaji hokeja na lodzie w Europie, który w 1924 roku został włączony do dyscyplin zimowych igrzysk olimpijskich podczas turnieju olimpijskiego 1924 w Chamonix oraz w 1930 roku zorganizował pierwsze oficjalne mistrzostw świata - turniej 1930 w Austrii, Francji i Niemczech, a mistrzostwa Europy zostały połączone z mistrzostwami świata^[3], a także utworzył Międzynarodowe Kolegium Sędziów. Za jego kadencji w szeregi IIHF wstąpiło 16 reprezentacji, w tym 11 stycznia 1926 roku reprezentacja Polski.

Paul Loicq był również sędzią hokejowym. Sędziował 65 oficjalnych meczów igrzysk olimpijskich (1924, 1928, 1936), mistrzostw Europy (1923, 1925, 1926, 1929, 1932) oraz mistrzostw świata (1930, 1931, 1933, 1934, 1935).

Paul Loicq studiował prawo na Université Libre de Bruxelles. Podczas I wojny światowej służył w Siłach Zbrojnych Belgii, natomiast w czasie II wojny światowej pod stopniem pułkownika był liderem belgijskiego ruchu oporu, a po zakończeniu II wojny światowej uczestniczył w procesach norymberskich^[3].

Paul Loicq zmarł 26 marca 1953 w Sint-Genesius-Rode w wieku 64 lat.

Od 1998 roku jest przyznawana nagroda imienia Paula Loicqa - Paul Loicq Award za wybitne zasługi dla hokeja na lodzie.

Rok	Drużyna	Turniej	Miejsce	M	G	A	Pkt
1909	Belgia	Chamonix	4	1	0	0	0
1910	Belgia	LIGH	3	2	0	0	0
1910	Belgia	ME	3	3	0	0	0
1911	Belgia	ME	3	3	1	0	1
1913	Belgia	ME	1	3	0	0	0
1914	Belgia	ME	3	2	0	0	0
1920	Belgia	IO	7	1	0	0	0
Razem				18	2	0	1

• Mistrzostwo Belgii (1914, 1920, 1921)

• Mistrzostwo Europy: 1913
• Brązowy medal mistrzostw Europy: 1910, 1911, 1914

• 1961: Członek Hockey Hall of Fame
• 1997: Członek Galerii Sławy IIHF

• Paul Loicq Award

• Paul Loicq. azhockey.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-24)].– statystyki na Azhockey (ang.)
• Paul Loicq w bazie Eliteprospects.com (ang.)
• Paul Loicq – statystyki na Legends of Hockey (ang.)
• Paul Loicq. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)]. – statystyki na Sports-reference.com (ang.)