Patrice Trovoada
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Premier Wysp Świętego Tomasza i Książęcej | |
| Okres |
od 29 listopada 2014 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Premier Wysp Świętego Tomasza i Książęcej | |
| Okres |
od 14 sierpnia 2010 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Premier Wysp Świętego Tomasza i Księżęcej | |
| Okres |
od 14 lutego 2008 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister Spraw Zagranicznych | |
| Okres |
od 26 września 2001 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Premier Wysp Świętego Tomasza i Księżęcej | |
| Okres |
od 11 listopada 2022 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
Patrice Emery Trovoada (ur. 18 marca 1962 w Libreville) – polityk, minister spraw zagranicznych Wysp Świętego Tomasza i Książęcej w latach 2001–2002, czterokrotny premier (2008, 2010–2012, 2014–2018 i od 2022)[1][2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Patrice Trovoada urodził się w 1962 w Libreville w Gabonie. Jest synem Miguela Trovoady, byłego premiera i prezydenta Wysp Świętego Tomasza w latach 1991–2001[3].
Od 26 września 2001[4] do 4 lutego 2002 pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych[5]. Był także doradcą prezydenta Fradique’a de Menezesa do maja 2005, kiedy został odwołany ze względu na oskarżenia o wykorzystywaniu zajmowanego stanowiska dla własnych korzyści[6].
Trovoada jest sekretarzem generalnym Niezależnej Akcji Demokratycznej (ADI, Acção Democrática Independente)[7]. Wziął udział w wyborach prezydenckich 30 lipca 2006, jednak został pokonany przez prezydenta de Menezesa. Trovoada był głównym kandydatem opozycji i zdobył 38,8% głosów poparcia[8][9].
W dniu 14 lutego 2008, po rezygnacji z urzędu Tomé Vera Cruz, został mianowany przez prezydenta de Menezesa nowym szefem rządu. Tego samego dnia przedstawił skład swojego gabinetu i został oficjalnie zaprzysiężony[10][7]. 4 marca 2008 udał się z wizytą do Gabonu[7].
W tym samym roku 20 maja, z inicjatywy opozycyjnego Ruchu na rzecz Wyzwolenia Wysp Świętego Tomasza i Książęcej-Partii Socjaldemokratycznej (MLSTP/PSD), parlament przegłosował wotum nieufności wobec gabinetu Trovoady, głosami 30 za i 23 przeciw oraz dwóch wstrzymujących się[3]. Trzy tygodnie później 11 czerwca 2008 prezydent de Menezes desygnował na stanowisko szefa rządu Joaquima Rafaela Branco[11], który objął urząd 22 czerwca 2008[12].
1 sierpnia 2010 pozostająca w opozycji Niezależna Akcja Demokratyczna (ADI) odniosła zwycięstwo w wyborach parlamentarnych, zdobywając 26 spośród 55 mandatów w parlamencie[13]. 13 sierpnia 2010 prezydent Fradique de Menezes desygnował go, jako lidera największej partii politycznej, na stanowisko nowego szefa rządu[14]. 14 sierpnia 2010 zaprzysiężony został mniejszościowy rząd Trovoady, składający się z 9 ministrów i jednego sekretarza stanu (7 członków ADI oraz trzy osoby spoza tej partii)[15].
28 listopada 2012 trzy partie opozycyjne, dysponujące w sumie większością 29 głosów w parlamencie, uchwaliły wotum nieufności wobec mniejszościowego rządu Trovoady i przystąpiły do rozmów koalicyjnych. 10 grudnia 2012 prezydent Manuel Pinto da Costa desygnował Gabriela Costę na stanowiska nowego premiera[16][17], a nowy rząd popierany przez trzy dotąd opozycyjne partie zaprzysiężony został 12 grudnia 2012[18]. W dniu 29 listopada 2014 roku został po raz trzeci wybrany na stanowisko premiera[19].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ November 2022 [online], rulers.org [dostęp 2024-04-25].
- ↑ Countries: Sa. rulers.org. [dostęp 2018-12-05].
- ↑ a b Sao Tome government falls after losing confidence vote. World News Journal/Reuters, 21 maja 2008. [dostęp 2010-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-27)]. (ang.).
- ↑ September 2001. rulers.org. [dostęp 2010-08-08]. (ang.).
- ↑ February 2002. rulers.org. [dostęp 2010-08-08]. (ang.).
- ↑ SAO TOME AND PRINCIPE: Oil minister resigns as controversy dogs award of second offshore block. irinnews.org, 18 maja 2005. [dostęp 2010-08-08]. (ang.).
- ↑ a b c Le Premier ministre santoméen arrive à Libreville [online], xinhuanet.com, 5 marca 2008 [dostęp 2010-08-08] [zarchiwizowane z adresu 2013-01-05] (fr.).
- ↑ Fradique de Menezes re-elected as president of Sao Tome and Principe with 60.03 pct of vote. MacauHub, 1 sierpnia 2006. [dostęp 2010-08-08].
- ↑ Elections in São Tomé and Príncipe. African Elections Database. [dostęp 2010-08-08]. (ang.).
- ↑ Timeline: Sao Tome and Principe. BBC News, 3 sierpnia 2010. [dostęp 2010-08-08]. (ang.).
- ↑ Rafael Branco é o novo primeiro-ministro de S.Tomé e Príncipe [online], Africanidade, 12 czerwca 2008 [dostęp 2010-08-08] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-18] (port.).
- ↑ Rafael Branco é o novo PM de São Tomé. BBC ParaAfrica, 23 czerwca 2008. [dostęp 2010-08-08]. (port.).
- ↑ Sao Tome opposition wins poll, seeks coalition gov’t. Reuters, 2 sierpnia 2010. [dostęp 2010-08-08]. (ang.).
- ↑ Opposition leader named PM in Sao Tome [online], NewsMeat.com, 13 sierpnia 2010 [dostęp 2010-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-27] (ang.).
- ↑ New Sao Tome government sworn in [online], News352, 14 sierpnia 2010 [dostęp 2010-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-16] (ang.).
- ↑ November 2012. rulers.org. [dostęp 2012-12-30]. (ang.).
- ↑ President da Costa appoints Gabriel Costa as new Prime Minister [online], politicsabroad.com, 11 grudnia 2012 [dostęp 2012-12-30] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-03] (ang.).
- ↑ December 2012. rulers.org. [dostęp 2012-12-30]. (ang.).
- ↑ São Tomé and Príncipe. worldstatesmen.org. [dostęp 2016-06-09]. (ang.).
