Suzanne Schulting
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Dorobek medalowy | |
Suzanne Schulting (ur. 25 września 1997 w Groningen) – holenderska panczenistka, specjalistka short tracku, sześciokrotna medalistka olimpijska, multimedalistka mistrzostw świata i Europy.
W 2015 roku w Dordrechcie została wicemistrzynią Europy w sztafecie. Medale na imprezie tej rangi zdobyła również w trzech kolejnych latach: w 2016 roku w Soczi wywalczyła złoto w sztafecie, srebro w biegu na 1000 m oraz brąz w wieloboju i na 1500 m, w 2017 roku w Turynie zdobyła brązowy medal w sztafecie, a w 2018 roku w Dreźnie srebro w biegu na 1000 m i brąz na dystansie 3000 m[2]. W 2019 roku udało się jej zdobyć trzy złote krążki ME, 2020 Schulting zdobyła pięć złotych medali, natomiast w 2021 roku – cztery złote medale i jeden srebrny.
Trzynastokrotnie stanęła na podium seniorskich mistrzostw świata – w 2016 roku w Seulu została mistrzynią w biegu na 3000 m, w 2017 roku w Rotterdamie brązową medalistką na 1000 m, w 2018 roku w Montrealu wicemistrzynią w sztafecie[2], a w 2019 roku w Sofii zdobyła trzy złote medale (w biegach na 1000[3] i 3000 m[4] oraz w wieloboju[5]) i brązowy na 500 m[6]. W 2021 roku zdobyła na mistrzostwach świata komplet sześciu złotych medali.
W lutym 2018 roku w Pjongczangu po raz pierwszy wystąpiła na igrzyskach olimpijskich[7]. Została mistrzynią olimpijską w biegu na 1000 m[8] oraz brązową medalistką w sztafecie, wspólnie z Yarą van Kerkhof, Larą van Ruijven i Jorien ter Mors[9]. Wystartowała również w biegu na 500 m, w którym nie ukończyła biegu kwalifikacyjnego i nie została sklasyfikowana[10] oraz w biegu na 1500 m, w którym zajęła 10. miejsce[11].
W 2022 roku zdobyła cztery medale zimowych igrzysk olimpijskich w Pekinie. W konkurencji biegu na 1000 m oraz w konkurencji sztafety (razem z Selmą Poutsma, Xandrą Velzeboer i Yarą van Kerkhof) wywalczyła złoty medal, w konkurencji biegu na 500 m otrzymała srebrny medal, natomiast brązowy medal zdobyła w konkurencji biegu na 1500 m. W ramach olimpijskiej rywalizacji uczestniczyła też w zawodach w konkurencji sztafety mieszanej, które ostatecznie ukończyła na 4. pozycji[12].
Pięciokrotnie zdobyła medale mistrzostw świata juniorów. W 2015 roku w Osace zdobyła srebrny medal, a w 2016 roku w Sofii – dwa złote i dwa brązowe medale[2].
W 2017 i 2020 roku zdobyła brązowe medale mistrzostw Holandii w biegach masowych[13][14].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b ST - Person Bio: Suzanne Schulting. ISU. [dostęp 2018-08-11]. (ang.).
- ↑ a b c Short Track - Suzanne Schulting. The Sports. [dostęp 2018-08-11]. (ang.).
- ↑ ISU World Short Track Championships 2019 - Sofia (BUL) – Ladies 1000 m. ISU. [dostęp 2019-03-19]. (ang.).
- ↑ ISU World Short Track Championships 2019 - Sofia (BUL) – Ladies 3000 m. ISU. [dostęp 2019-03-19]. (ang.).
- ↑ ISU World Short Track Championships 2019 - Sofia (BUL) – Ladies Overall Classification. ISU. [dostęp 2019-03-19]. (ang.).
- ↑ ISU World Short Track Championships 2019 - Sofia (BUL) – Ladies 500 m. ISU. [dostęp 2019-03-09]. (ang.).
- ↑ Suzanne SCHULTING. Międzynarodowy Komitet Olimpijski. [dostęp 2018-08-11]. (ang.).
- ↑ Short Track Speed Skating - Medals and Ranking – Ladies' 1,000m. Pyeongchang 2018 Olympic Winter Games. [dostęp 2018-08-11]. (ang.).
- ↑ Gangneung Ice Arena - Short Track Speed Skating - Ladies' 3,000m Relay - Event Classification. Pyeongchang 2018 Olympic Winter Games, 20 lutego 2018. [dostęp 2018-08-11]. (ang.).
- ↑ Gangneung Ice Arena - Short Track Speed Skating - Ladies' 500m - Heats - Results. Pyeongchang 2018 Olympic Winter Games, 13 lutego 2018. [dostęp 2018-08-11]. (ang.).
- ↑ Short Track Speed Skating - Medals and Ranking – Ladies' 1,500m. Pyeongchang 2018 Olympic Winter Games. [dostęp 2018-08-11]. (ang.).
- ↑ Ana Gordillo Moreno, Liu Shiyu: Beijing 2022 – Short Track Speed Skating – Official Results Book. olympics.com, 2022-02-16. s. 7, 94. [dostęp 2022-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-19)]. (ang.).
- ↑ SchaatsStatistieken.nl - Podiumplaatsen NK Afstanden mass start vrouwen. SchaatsStatistieken. [dostęp 2020-09-01]. (niderl.).
- ↑ KPN NK Afstanden. Thialf - Heerenveen. 27 t/m 29 december 2019. 1. Uitslag Mass Start Dames. Schaatsen.nl. [dostęp 2020-09-01]. (niderl.).