Siergiej Chruszczow

Siergiej Chruszczow

Сергей Никитич Хрущёв

Siergiej Chruszczow w 2010
Data i miejsce urodzenia	2 lipca 1935 Moskwa
Data śmierci	18 czerwca 2020
Zawód, zajęcie	konstruktor rakiet i systemów kosmicznych, politolog
Miejsce zamieszkania	Providence (USA)
Narodowość	Rosjanin
Tytuł naukowy	profesor
Alma Mater	Moskiewski Instytut Energetyczny
Uczelnia	Uniwersytet Browna
Wydział	Instytut Stosunków Międzynarodowych im. Thomasa Watsona
Stanowisko	starszy wykładowca
Rodzice	Nikita Chruszczow i Nina Kucharczuk
Małżeństwo	Galina Szumowa (rozwód), Walentyna Golienko
Dzieci	synowie: Nikita (zm. 2007) i Siergiej
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Siergiej Nikitycz Chruszczow (ur. 2 lipca 1935 w Moskwie, zm. 18 czerwca 2020^[1]) – naukowiec i publicysta (inżynier technologii kosmicznej, historyk i politolog), syn Nikity Chruszczowa, mieszkał w Stanach Zjednoczonych.

Urodził się jako drugie dziecko z trzeciego małżeństwa Nikity Chruszczowa (z Niną P. Kucharczuk). W dzieciństwie ciężko chorował na gruźlicę. W 1952 ukończył szkołę średnią w Moskwie (Nr 110) z pierwszą lokatą i złotym medalem. W 1958 ukończył Wydział Technologii Elektropróżniowej i Budowy Maszyn Moskiewskiego Instytutu Energetycznego.

W latach 1958–1968 pracował w Specjalnym Biurze Konstrukcyjnym Czełomieja (OKB-52) jako z-ca kierownika działu. Brał udział w pracach nad projektowaniem rakiet balistycznych, systemów lądowania pojazdów kosmicznych, rakiety-nosiciela „Proton”. Następnie z-ca dyrektora Instytutu Elektronicznych Urządzeń Sterujących (INEUM), z-ca dyrektora gen. Zjednoczenia Naukowo-Produkcyjnego „Elektronmasz”. Doktor, a następnie doktor hab. nauk technicznych. Bohater Pracy Socjalistycznej, laureat Nagrody Leninowskiej, Nagrody Rady Ministrów ZSRR. Członek wielu rosyjskich i światowych towarzystw naukowych.

W 1991 r. wyjechał do USA na zaproszenie Uniwersytetu Browna na wykłady poświęcone historii zimnej wojny. Zdecydował się tam pozostać na stałe i w 1999 roku otrzymał obywatelstwo amerykańskie. W tamtym okresie zamieszkiwał w Providence w stanie Rhode Island, gdzie był wykładowcą na wydziale stosunków międzynarodowych Uniwersytetu Browna.

Pomimo specjalistycznego wykształcenia technicznego, Siergiej Chruszczow stał się znany głównie dzięki publikacjom z dziedziny historii nauk społeczno-politycznych, związanych głównie z okresem rządów jego ojca. Wydał kilka książek poświęconych temu tematowi, które zostały następnie przetłumaczone na kilkanaście języków. Był współautorem scenariusza do głośnego filmu rosyjskiego z 1993 r. pt. Szare wilki, przedstawiającego kulisy odsunięcia Nikity Chruszczowa od władzy. Po jego „detronizacji” zredagował w 1967 r. jego wspomnienia, a następnie przemycił je za granicę. Od tej pory, aż do upadku Związku Radzieckiego znajdował się pod ścisłą kontrolą radzieckich specsłużb. Stały komentator w mediach amerykańskich bieżących wydarzeń w Rosji oraz autor ponad 350 książek i artykułów. W 2010 roku w Rosji została wydana jego najnowsza książka – pierwszy tom „Trylogii o Ojcu” pt. Reformator.

Był dwukrotnie żonaty, z pierwszą żoną – Galiną Szumową rozwiódł się. Mieszkał w USA z drugą żoną – Walentyną Golienko. Z dwóch jego synów starszy Nikita zmarł w 2007 roku, a młodszy Siergiej mieszka w Moskwie. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie^[2].

• 1990 – Khrushchev on Khrushchev – An Inside Account of the Man and His Era, by His Son, Sergei Khrushchev
• 1993 – The Political Economy of Russian Fragmentation
• 1994 – Nikita Khrushchev: Crisis and Missiles
• 1995 – Three Circles of Russian Market Reforms
• 2000 – Nikita Khrushchev and the Creation of a Superpower
• 2003 – Geburt einer Supermacht. Ein Buch über meinen Vater
• 2006 – Memoirs of Nikita Khrushchev: Reformer, 1945–1964

• Dmitrij Gordon: Syn za otca. [w:] Bulwar Gordona [on-line]. 2009-06-16. [dostęp 2010-12-10]. (ros.).