Sejmik generalny
Sejmiki generalne, generały (łac. comitia maiora)[1] – w dawnej Polsce, były to zjazdy posłów, których wybrano na sejmikach ziemskich oraz senatorów z danej prowincji. W XVII generały zanikły z wyjątkiem pruskiego. Zastąpiły je sesje narodów.
Ich zadaniem było uzgadnianie stanowiska na sejm walny. Odbywały się:
- dla Małopolski – w Nowym Mieście Korczynie
- dla Wielkopolski – sejmik generalny w Kole
- dla Mazowsza – w Warszawie
- dla Litwy – w Wołkowysku, a potem w Słonimie
- dla Rusi – w Sądowej Wiszni
- dla Prus Królewskich - w Malborku lub Grudziądzu
Sejmiki partykularne
[edytuj | edytuj kod]mniejsze, (tzw. rządy sejmikowe) w okresie I Rzeczypospolitej:
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Literatura przedmiotu
[edytuj | edytuj kod]- Sejmiki ziem ruskich w wieku XV Henryk Chodynicki, we Lwowie, 1906
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Historia sejmu polskiego. praca zbiorowa pod redakcją Jerzego Michalskiego. Tom I do schyłku szlacheckiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1984, Warszawa 1984, s. 200.